سالگرد یادبود قربانیان هولوکاست

هفتاد و سه سال از آزادسازی اردوگاه «مرگ» آشویتس گذشت. آشویتس-بیرکناو، اردوگاه مخوفی که نامش برای هر انسانی، فارغ از اینکه یهودی باشد یا غیریهود، پر از وحشت و درد است. آشویتس شامل سه اردوگاه اصلی بود. این اردوگاه مخوف که به یکی از بزرگترین و مجهزترین اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها تبدیل شده بود، در ۵۰ کیلومتری غرب کراکوف، در کشور لهستان قرار دارد. این اردوگاه در روز ۲۷ ژانویه ۱۹۴۵ آزاد شد. سالروز آزادسازی آشویتس به عنوان روز بین المللی یادبود هولوکاست نامگذاری شد.

در هولوکاست یا همه سوزی، حدود شش میلیون یهودی اروپایی تنها به دلیل نژاد و مذهبشان کشته شدند. بسیاری از این یهودیان در اتاق های گاز کشته شدند و در کوره های آدم سوزی سوزانده شدند.

اتاق‌های گاز و کوره‌های آدم سوزی برای اولین بار در این اردوگاه به طور وسیع راه‌اندازی شدند. تا پیش از هولوکاست هرگز در تاریخ سابقه نداشت که اردوگاه‌هایی ویژه و هدفمند برای کشتارجمعی مردم در اتاق‌های گاز ساخته شود. تا پیش از آن هیچ مکانی در جهان مشخصا برای کشتار جمعی انسان‌ها ساخته نشده بود. اما در جریان جنگ جهانی دوم اردوگاههایی به صورت هدفمند برای کشتن و سوزاندن انسانها ساخته شد که ازقضا پیمانکارها برای ساختن این اردوگاهها سر و دست میشکستند. همگی این اردوگاه‌ها در لهستان بودند و شامل اردوگاه‌های آشویتس، بلزک، خلمنو، یازنواک، مایدانک، مالی تروستنتس،سوبیبور، و تربلینکا بودند.

یهودیان در اروپا تنها به خاطر یهودی بودنشان تحت پیگرد قرار می‌گرفتند و اگر به چنگ رژیم نازی می‌افتادند، زنده نمی‌ماندند. شدت و وسعت بیرحمی و قساوت انجام شده در آشویتس خارج از حد تصور هر انسانی، تا به آن روز، بود. این اردوگاه از سوی سازمان یونسکو به عنوان «نماد بیرحمی انسانی نسبت به هم‌نوعان خود در قرن بیستم» در میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.

دولت نازی با برنامه ای از پیش برنامه ریزی شده، در اولین مرحله‌ شروع به محدود کردن حقوق یهودیان آلمان و بیرون راندن آنها از پست‌های دولتی، شغل‌های آزاد و گستره‌ی عمومی، کرد.
در مرحله‌ی بعد سلب مالکیت از یهودیان آغاز شد. نازی ها از طریق اقدامات دولتی و مصادره‌ی دارایی‌های یهودیان در سراسر آلمان که رژیم نازی آن را با بهانه‌ی «آریایی کردن دارایی‌ها در آلمان» انجام می‌داد، سرمایه ها و دارایی های یهودیان آلمانی را مصادره کرد.
پس از آغاز جنگ جهانی دوم «گتو»هایی را برای یهودیان اروپا ساخت، سپس آنان را به اردوگاه‌های کار اجباری برای بهره‌کشی بی‌رحمانه تا مرز ضجرکش کردنشان و کشتن آنان در اردوگاهها و در پشت جبهه‌ها، فرستادند.
و سرانجام در آخرین مرحله به کشتار منظم، و از پیش برنامه‌ریزی شده در اردوگاه‌های مرگ، با استفاده از گاز سمی و سوزاندن اجساد قربانیان در کوره‌های آدم‌سوزی پرداختند.

سه منبع معتبر تحقیقی مستقل از هم،  شمار قربانیان هولوکاست را با اختلافاتی چندصدهزار نفری، بین ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تا ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر میلیون نفر برآورد می‌کنند. آنچه که مسلم است کشتار بی رحمانه میلیونها یهودی در جریان جنگ جهانی دوم در اروپاست.

سازمان ملل متحـد، ۲۷ ژانویه، سالگرد آزادسازی اردوگاه آشویتس، را «روز جهانی یادبود هولوکاست» نامیده‌است. هر سال در این روز، در لهستان و دیگر کشورهای جهان، یادبودهای مختلفی برگزار می‌شود.

نام هولوکاست تداعی‌کننده کشتار جمعی میلیون‌ها انسان از کشورهای مختلف است. در اروپای آن روزها، تقریبا از هر سه یهودی ساکن این قاره یک نفر به دست نازی‌ها کشته شد. نمیتوان از کنار چنین کشتار بی رحمانه ای بی تفاوت گذشت و یا آن را انکار کرد. متاسفانه هنوز هم هستند کسانی که هولوکاست را انکار می‌کنند. هنوز هم یهودی ستیزی در بسیاری از نقاط جهان و از جمله در میان سیاستمداران کشور ما وجود دارد.

وظیفه انسانی همه انسانها فارغ از قومیت و یا مذهب، این است که  آشکارا، سریع و قاطعانه با نسل کشی، قومیت ستیزی، خشونت علیه پیروان ادیان و مذاهب مختلف، مقابله کند.

آنی هورویتز از قربانیان آشویتس

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)