خشونت علیه زنان

برپایه یکی از بررسی‌های سازمان ملل، یک سوم زنان جهان در طول زندگی خود مجبور به تحمل خشونت و بدرفتاری می‌شوند. خشونت علیه زنان انواع مختلفی دارد و همیشه یک چشم کبود، دماغ خونین و یا دندان شکسته نیست. خشونتها لزوما فیزیکی نیستند و بسیاری از خشونتهایی که بر علیه زنان صورت میگیرد اغلب غیر فیزیکی هستند. در بسیاری ازز جوامع تنها کافیست زن باشی، آن وقت هرچقدر همکه مستقل، هر قدر هم محکم، و هر قدر هم که توانا باشی، حتما به دفعات و بارها مورد هجوم نگاهها، کلمه ها، دستهای متعرض، و بدتر از همه قضاوتها، قرار گرفته ای و در خودت شکسته ای. و متاسفانه فاعل خشونت علیه زنان همیشه یک مرد و یا مردان نیستند و هستند بسیاری از زنها که با جهالت و نادانی‌شان حتی بیشتر از مردان، به خود، و دیگر زنان آزار میرسانند.

بسیاری از خشونتها بدون کلام هستند و متاسفانه بسیاری از این خشونتها در درون خانواده ها، از سوی همسر، پارتنر و … اتفاق می افتند. تجاوز جنسی در بستر زناشویی (تجاوز شوهر به همسر)، حملات جسمانی و کتک زدن، به کار بردن الفاظ رکیک در رابطه با زنان، نگاه به زن به عنوان ابزار جنسی و بسیاری موارد دیگر انواعی از خشونت علیه زنان هستند.

خشونت ها و بدرفتاری ها علیه زنان تنها مختص جوامع سنتی نیست و در همه جای جهان دیده میشود. اما آنچه که مسلم است در جوامع سنتی و یا جوامعی همانند ایران که قوانین حکومتی از زنان و حقوق آنان حمایت کافی نمی کند، و زن جنس دوم و شهروند درجه دو محسوب میشود، میزان و انواع این خشونت ها به مراتب بیشتر از کشورهای دیگر است.

میزان خشونت ها علیه زنان در ایران به قدری فراوان است که به راحتی در هر گذر و خیابانی می توان نمونه های بسیاری از آنها را دید. نیروهای پلیس که مسئول تامین امنیت شهروندان هستند، در قالب گشت های ارشاد، روزانه بیشترین خشونت ها علیه زنان را اعمال می کنند. از خشونت های فیزیکی گرفته تا خشونت های کلامی و …

شاید به جرات بتوان گفت در کشور ما تقریبا زنی نیست که طعم تلخ خشونت علیه زنان را نچشیده باشد. خشونت و آزار علیه زنان، تحقیر جنسیتی، و آزار جنسیتی بویژه در دستگاههای دولتی و حکومتی، همانند پلیس، دستگاه قضایی، و … بسیار فراوان است و حتی می توان گفت که به عنوان بخشی از وظایف آنان تعریف شده است.

تحقیر، توهین، ضرب و شتم و بازداشت زنان تنها به دلیل نوع پوشش آنها، آنهم از سوی پلیس گشت ارشاد، و ادامه همین خشونت ها در بازداشتگاهها و یا دادسراها علیه زنان صورت می پذیرد. در دادگاهها و دادسراهای جمهوری اسلامی نه تنها از این زنان خشونت دیده دفاع نمی شود، بلکه در جایگاه متهم قرار گرفته و محکوم میشوند.

گشت های ارشاد مصداق بارز خشونت سازمان یافته علیه زنان، آنهم در قالب قانون، است. قانونی که باید از زنان دفاع کند اما خود باتوم در دست به اعمال خشونت فیزیکی می پردازد.

“خشونت علیه زنان” بنا بر تعریف سازمان ملل متحد، هرگونه رفتاری است که می‌تواند منجر به آسیب بدنی، جنسی یا روانی زنان شود. در همین راستا، روز ۲۵ نوامبر به عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نامگذاری شده است. از سال ۱۹۸۱ هر ساله این روز را برای یادآوری عزم همگانی به منظور عزم همگانی برای مبارزه با خششونت علیه زنان برگزیدند. شورای عمومی سازمان ملل متحد در ۱۷ اکتبر سال ۱۹۹۹ این روز را به عنوان روز جهانی برای مبارزه با خشونت علیه زنان در سراسر جهان تصویب کرد.

۲۵ نوامبر “روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان” است. سازمان ملل متحد این روز را در گرامیداشت یاد خواهران میرابال انتخاب کرده است. آنها در ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰ پس از مدتها شکنجه توسط سازمان امنیت ارتش دومینیکن به قتل رسیدند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)