یک نامه: به هوشنگ کشاورز

« هر چه هست از تو به خاطر این‌که فقط “هستى” و با وجود خودت جهان را براى ما زیبا و زندگى را پر از معنا و اعتماد مى‌کنى متشکریم.» ( ا.ش )  هوشنگ کشاورز  روز پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۱ در سن ۸۰ سالگی در فلوریدای آمریکا درگذشت. هوشنگ کشاورز فعالیت سیاسی خود را با حزب توده ایران آغاز کرده بود اما بعدها به جبهه ملی پیوست. نامه کوتاه شاملو به کشاورز

هوشنگ کشاورز بسیار بسیار عزیزم

زیاد اهل نامه‌نگارى نیستم و آداب و ترتیباتش را نمى‌دانم. اما وقتى قرار باشد براى سلام‌ کردن به نازنینى دست به قلم ببرى که مصداق کامل و بى‌کم و کاست مفهوم “انسان” است و فقط همین‌قدر که او را بشناسى احساس مى‌کنى که حق دارى عمیقا به خودت حرمت بگذارى، دیگر براى رعایت آداب و ترتیبات جائى باقى نمى‌ماند. انگار یکى براى همین‌جور موقع‌ها است که گفته‌اند هیچ آدابى و ترتیبى مجوى.

دوست عزیز مشترک‌مان […] مسافر آن‌سوها است، فرصت را غنیمت شمردم که یک‌بار دیگر ببوسمت، به‌ات بگویم که آیدا و من چه‌قدر تو را دوست مى‌داریم، از این دوستى چه‌قدر به‌ خودمان مى‌بالیم و از اعتقاد به دو سویه بودن این دوستى چه اعتماد به نفسى داریم. گاه فکر مى‌کنم دست‌کم همین یک موهبت کافى است که زندگى را با همه مشقات و دل‌آزارندگى‌هایش خواستنى کند. به دور و برم نگاه مى‌کنم و مى‌بینم دنیائى که زرى و تو و سودابه و آیدا و این همه دوست یکدل همجنس و همنفس در آن با ما کنار موسیقى و شعر و اندیشه و عاطفه زندگى مى‌کنند دنیاى شورانگیزى‌است. دنیائى که در آن، حتا فقط یک گل ضعیف کوچک قادر است سنگى را بترکاند و بیرون بیاید تا تن به تیمار نسیم و باران و آفتاب بسپارد معبد مقدسى‌است. ما از آن گل کوچک ضعیف‌تر نیستیم. ما بزرگ و مقدسیم زیرا حقیقتى غیر قابل انکاریم. نمى‌دانم این خودخواهى یا خودبینى یا چه چیز دیگراست، هر چه هست از تو به خاطر این‌که فقط “هستى” و با وجود خودت جهان را براى ما زیبا و زندگى را پر از معنا و اعتماد مى‌کنى متشکریم.

احمدشاملو، ۱۷ آبان‌ماه ۱۳۷۱

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)