تسنیم‌نیوز در ۱۰ دی، به نقل از باشگاه خبرنگاران پویا نوشت دو مرد برادر ۲۵ ساله‌شان را بخاطر رابطه با مرد دیگری و از ترس آبرو به قتل می‌رسانند. نه در یک مشاجره و به صورت غیرعمد، بلکه برای قتل او نقشه می‌ریزند و او را به منطقه‌ای می‌کشانند و بعد از خفه کردن او، ‌جسدش را در گونی رها می‌کنند. جسد بعد از سه روز کشف می‌شود.

این پرونده یک نمونه آشکار از نقض حق داشتن زندگی و روابط خصوصی و قتل بر اساس گرایش جنسی است.

به نقل از تسنیم، تحقیقات مقدماتی در مورد این پرونده انجام و پرونده به دادسرای امور جنایی تهران ارسال شد.

متن خبر اما با بخشش ولی دم به پایان می‌رسد:

«مادر مقتول با حضور در دادسرای امور جنایی تهران از قصاص فرزندانش صرف‌نظر کرد و پسرانش را بخشید.»

با توجه به اینکه پرونده به دادسرای امور جنایی در تهران رفته است، جای سوال است که چرا به صدور حکم با توجه به جنبه عمومی جرم که شامل مجازات حبس است اشاره‌ای نشده است؟ آیا حکمی صادر شده است یا خیر؟

مشخص نیست که اجرای عدالت برای قتل یک جوان ۲۵ ساله -بخاطر آبرو- با چه جدیتی در دستور کار دستگاه قضایی قرار دارد.

تجربه نشان داده است که رویه دادرسی در پرونده‌های مرتبط با متهمان به همجنسگرایی، از شفافیت برخوردار نیست. در این مورد نیز سرنوشت این پرونده در پرده‌ای از ابهام قرار دارد.

با توجه به اینکه رابطه جنسی همجنس‌گرایانه در قانون ایران خود مجازات مرگ به همراه دارد، متاسفانه نمی‌توانیم تا اینجای کار از عدم اهمال دستگاه قضایی در این پرونده قتل اطمینان داشته باشیم.

سوال بسیار مهم و نگران‌کننده‌ای در پیش روی ماست:

آیا ممکن است دستگاه قضایی به خاطر آنکه انگیزه قتل حفظ آبرو و احساس انزجار از رابطه همجنس‌گرایانه بوده است، و مقتول خود می‌توانست به اعدام محکوم شود، از اجرای عدالت برای قاتلان این پرونده به هر نحوی خودداری یا در آن اهمال کند؟

بی‌اهمیت جلوه دادن قتل

شیوه نگارش این خبر، بیش از حد خونسرد به نظر می‌رسد، تا حدی که می‌توان آن را نشانی از پرهیز از تقبیح قتل همجنسگرایان دانست.

متن خبر با نمونه‌های سابق انعکاس اخبار مشابه در مطبوعات بسیار متفاوت است. کافیست کلیدواژه برادرکشی را در خبرگزاری میزان جستجو کنید.

در انتهای خبر بدون اشاره به حکم دادسرا برای متهمان، نوشتند مادر مقتول، پسرانش را بخشید. ننوشتند مادر، قاتلان پسرش را بخشید. برخلاف عادت خبرگزاری‌ها، در متن خبر حتی یک بار از لفظ قاتل یا عاملان جنایت استفاده نشده است.

از آن مصاحبه‌های مرسوم در حوادث «داغ» با سوال‌های «از عاقبت عملت نترسیدی؟» و «از کارت پشیمان نیستی؟» هم خبری نیست. نمونه‌های این مصاحبه‌ها در جرائم مختلف،‌ بویژه در جرایم تکان‌دهنده‌ای چون قتل اعضای خانواده فراوان است.

گویی اتفاق خاصی و جرم بزرگی رخ نداده، و مادر با بخشش قصاص، مقامات قضایی را از عملی که به آن اکراه داشتند نجات می‌دهد.

عکس خبر هم که هیچ ربطی به جریان ندارد. نه عکس مربوط به دستگیری،‌ نه از جلسه دادسرا، نه مربوط به ارتکاب قتل… بلکه عکس یک دست است و یک پر در هوا. شاید خودشان هم خواستند اعتراف کنند که در این مملکت اجرای عدالت روی هواست.

 

 

متن خبر در تسنیم نیوز: http://tn.ai/1616339

 


شش‌رنگ در شبکه‌های اجتماعی‎:

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com