تو هم که هر دفعه که ما رو می‌بینی پریودی

پریود، عادت ماهانه، رگل، حیض، عذر شرعی…  فلان زن جماعت را پاره کرده‌اند با این چند سی سی خون که ماهی یک بار به موهب الهی و برای قابلیت تولید مثل می‌چکد و می‌ریزد و بله درد دارد، به خود می‌پیچی، سینه‌ات هم آب می‌آورد، نوک سینه‌ها متورم می‌شوند، کمرت تیر می‌کشد و در این حالت کی حالش را دارد که فلان «بدهد»؟ یک سری حالش را دارند و خوش به حالشان؛ اما بیشتر زنان در دوره خون ریزی ماهیانه حوصله رابطه جنسی ندارند. از این رو در زبان کوچه، بین مردم عادی، باب شده است که هی فلانی «تو هم که هر دفه که ما رو می‌بینی، پریودی»؛ یعنی حال نمی‌دهی، یعنی به ما که می‌رسه لطفت شامل نمی‌شود.

حالا آیا این «تو هم که هر دفه ما رو می‌بینی، پریودی» استفاده جنسیتی از بدن زن است؟ مشخص است که بله! اما آیا هر استفاده جنسیتی از بدن زن لزوما به مفهوم نوعی تحقیر است؟ نه، لزوما.

شاهین نجفی و محسن نامجو در کار جدیدشان «پریود»، تصویری از زندگی‌های مختلف زنان مختلف می‌کشند که آمیخته شده است با خشونت‌های جنسی و روابط جنسیشان با مردان. آیا بیان خشونت‌هایی که به زنان می‌شود یا که زنان خود را در معرض آن قرار می‌دهند، خشونت است؟ نه، لزوما.

اینکه آیا شاهین نجفی و محسن نامجو ضد زن هستند سوال بی‌خودی است که با یک آهنگ و دو ترانه مشخص نمی‌شود و اهمیتی هم ندارد. اینکه این دو هنرمند، دارند از بدن زنان، کلیشه‌های جنیست‌زده در مورد سکس و زندگی جنسی زنان، اصطلاح‌های عامیانه کوچه برگرفته از خون ریزی ماهانه زنان، شغل‌های زنان به عنوان فاحشه و غیره استفاده می‌کنند که یک فضای خلاق بسازند که این چنین همه منتقدین فمنیست و شوونیست را به جان هم انداخته، آفرین دارد.

شاهین نجفی و محسن نامجو دارند فضایی ایجاد می‌کنند که در مورد زنان، جنسیت زنان، سکس زنان، شغل زنان به عنوان فاحشه، صیغه، خشونت جنسی، پول، قدرت، رابطه زنان با قدرت مردان و پریود، صحبت شود. این بسیار ارزشمند است. تمامی دختربچه‌هایی که آموزش دیده‌اند که در مورد پریود خود صحبت نکنند، تمامی زنانی که از داروخانه و بقالی درخواست کیسه پلاستیک سیاه کرده که نوار بهداشتی در آن بپیچند و تمامی زنانی که به دلیل پریود بودن از شریک جنسی خود بی‌مهری دیده‌اند اکنون شاهد فضایی هستند که می‌شود در مورد همه آنچه در این پاراگراف بر شمرده شد، صحبت کرد و نوشت.

حالا این ضد زن است؟ زبان جنسیتی است؟ خشونت است؟ خب باشد. شما اگر فمنیست هستی، فضا را استفاده کن تا در مورد همه این‌ها صحبت کنی؛ برچسب ضد زن زدن و رفتن که کاری ندارد. مبارزه اصلی در برچسب زدن نیست، در فرهنگ ساختن است.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)