دروغگویی بیمارگونه چیست؟

دروغگویی بیمارگونه، وضعیتی است که فرد بدون هیچ دلیل یا انگیزه‌ای، درمورد واقعیت‌ها دروغ می‌گوید یا آن‌ها را به طور اغراق‌شده‌ای بیان می‌کند. البته همه‌ی انسان‌ها کم و بیش در زندگی خود اقدام به دروغ‌گویی می‌کنند اما دروغگویی بیمارگونه حالتی است که در آن تاریخ طولانی و مکرری از دروغ‌گویی‌ها وجود دارد که دروغگو هیچ انگیزه‌ی روانشناختی ظاهری یا منفعت خارجی از این دروغ‌ها کسب نمی‌کند. البته دروغ‌گویی مکرر و اغفال دیگران برای کسب منفعت هم عملی کاملاً غیر اخلاقی است اما موضوع بحث ما نیست.
محققان زیادی تلاش کرده‌اند تا ذهنیت، رفتار و علت این عمل افراد دروغگو را درک کنند. هرچند که این کار ساده‌ای نیست و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد اما از روی تجربه و مطالعاتی که تاکنون انجام شده است، محققان به چند رفتار مشترک میان مبتلایان به دروغگویی بیمارگونه رسیده‌اند.
دروغ‌های بیان شده اغلب ناگهانی و از پیش تعیین نشده هستند و در اغلب موارد به راحتی می‌توان دروغ بودن آن‌ها را اثبات کرد مثلا دروغگویی در مورد مدرک تحصیلی، داشتن وضعیت جسمانی یا روحی خاصی، تجربه کاری و غیره.
همچنین این افراد بیشتر احتمال دارد در کنار این مشکل خود، دچار دیگر مشکلات سلامت روان نیز باشند، مانند: اختلالات‌ شخصیتی (اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت خودشیفته) و اختلالات رفتاری.
بیماران مبتلا به دروغ‌گویی بیمارگونه به دو دسته تقسیم می‌شوند دسته اول نمی‌توانند جلوی دروغ‌گویی خود را بگیرند و کنترلی روی رفتار خود ندارند و دسته‌ی دوم دروغ‌گویان ماهری هستند که از دروغ گفتن خشنود می‌شوند و هرگز از گفته‌های خود ابراز پشیمانی نمی‌کنند. آن‌ها حتی حقیقت را به گونه‌ای بیان می‌کنند که باعث ایجاد دیدگاه نادرست می‌شود (یعنی حقیقت را چنان می‌پیچانند که اشخاص شنونده برداشت اشتباه می‌کنند).

وقتی افراد عادی دروغ می‌گویند و شما سوالات بیشتری می‌پرسید، آن‌ها دچار استرس و اضطراب می‌شوند و درنهایت وقتی بحث را عوض می‌کنید احساس راحتی خیال از خود نشان می‌دهند اما بیمار مبتلا به دروغ‌گویی بیمارگونه، هیچ احساسی از خود نشان نمی‌دهد.
مثلا شخصی به شما می‌گوید که دوران کودکی خود را در اردوگاه کار گذرانده و شما شروع به پرسش بیشتر در این باره می‌کنید. افرادی که از عواقب دروغ خود آگاه هستند و سطحی از همدلی دارند اغلب از عوض شدن بحث احساس راحتی می‌کنند که کنکاش بیشتری نمی‌کنید اما بیماران دروغگو هیچ احساسی از خود نشان نمی‌دهند.
این بیماران فاقد احساس همدلی هستند. آن‌ها هرگز به عواقب دروغ‌های خود و اثر آن بر دیگران فکر نمی‌کنند.
و نکته آخر اینکه تصور نکنید این افراد علائم رایج یک فرد عادی در حال دروغ گفتن را از خود نشان می‌دهند کاملا برعکس آن‌ها می‌توانند بسیار خونسرد و کنترل شده به چشمان شما زل بزنند و دروغ بگویند بدون ناراحتی از ضربه‌‌ی احتمالی که به شما خواهد خورد.
راه‌های ارتباط با ما:
پیامک در تلگرام
کانال تلگرام
اینستاگرام
فیس بوک

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)