شماره نهم هفته‌نامه «نیمرخ» در کابل منتشر شد

برگرفته از فصحه فیسبوکی مریم شاهی، سردبیر هفته‌نامه نیمرخ:

چکیده‌ای از مطالب شماره ده نیمرخ

اگر از محدودیت‌های تاریخی, سنتی که ریشه در فرهنگ ما دارد، بگذریم یکی از عوامل مهم که نقش منفی را در راستای احقاق حقوق زنان بازی کرده است، رقابت منفی درون زنانگی بوده است.
(رویکرد نیمرخ، فاطمه روشنیان)
تا هنوز در افغانستان، هیچ مردی نیامده که از احساس خودش بنویسد. برای ما مهم است که بدانیم یک مرد غمگین می‌شود، چه کار می‌کند؟ وقتی زیر بار سنگین زندگی له می‌شود، واکنش او چیست؟
(مصاحبه با زهرایگانه)
فاصله‌ی زیادی که بین انسانیت و جنسیت در دید و ذهن مردم نهفته هست، زن را در موقف‌های پس از مرد و در محرومیت بیشتر قرار داده است.
(موانع سیاسی – حقوقی علیه زنان، امین ارمان)
وقتی در اتاق را زدم احساس کردم که خود را به دریایی می‌اندازم که مطمئن نبودم عمق آن تا چه حد است. خودرا در آغوش گرم زن فربه و قد کوتاهی پیدا کردم که تماس بی‌رعایت بازوان نرم‌اش مثل حلقه‌ی نجات دور گردن‌ام پیچیده بود.
(قسمت پنجم، رمان زمین مادران، شهزاده سمرقندی)
متاسفانه باورپذیری فقط حول این رفتار پدر نمی‌چرخد، خواننده‌ای که هیچ خوی ددمنشانه‌ای از طالب این رمان نمی‌بیند یا از زبان یکی از آدم های داستان نمی‌شنود، بیشتر به چرایی رفتار طالب گونه‌ی پدر فکر می‌کند.
(دخترناشاد افغانستان هنوز گریه می‌کند بتول سیدحیدری)

صفحه اول هفته‌نامه نیمرخ

مشارکت زنان در سطح رهبری افغانستان از زمان مشروطه آغاز گردید. در آن دوران، برای اولین‏بار خانم کبری نورزایی وزیر صحت، خانم شفیقه ضیایی در کابینه دکترعبدالظاهر و صالحه فاروق اعتمادی وزیرامنیت اجتماعی در کابینه خالقیار به عنوان وزیر حضور یافت و مسیر مشارکت زنان در سطح رهبری افغانستان را باز نمود. (جندر و قوه مجریه در افغانستان، محمدجوادصالحی)

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)