محققان در طی تحقیقی در “پروژهی پذیرش خانواده” (FAP) دریافتند که هرچند تعداد زیادی منابع حمایتی از نوجوانان اقلیت جنسی وجود دارد، اما هیچکدام از آنها به اندازهی پذیرش خانواده تاثیر مثبتی ندارند. حمایت همتایان، حمایت اجتماعی و آشکارسازی اعضای اقلیت جنسی، همگی بر رضایت از زندگی، اعتماد به نفس و احساس ارزش داشتن جوانان کمک میکردند، اما حمایت خانواده تأثیر قابل ملاحظهای در تطبیق و رفاه کلی افراد داشت.
کیتلین رایان، مدیر پروژهی پذیرش خانواده، که همچنین یکی از پژوهشگران این تحقیق نیز بود، به ThinkProgress گفت که مدتها بود که فقدان تحقیقات درمورد تاثیر خانوادهها بر جوانان اقلیتجنسی حس میشد. وی توضیح میدهد:” از لحاظ تاریخی، منابع حمایتی همچون همتایان و جامعهی اقلیتجنسی به عنوان تنها منبع حمایت از جوانان اقلیتجنسی به شمار میرفتند زیرا این آگاهی به طور گسترده وجود داشت که خانوادهها نه تنها فرزندان خود را طرد میکنند بلکه قادر به یادگیری چگونگی حمایت از فرزندانشان نیز نخواهند بود. تاثیر چنین آگاهی به این انجامید که خانوادهها به مدت چندین دهه به عنوان منبع قابل اتکا حمایت از کودکان اقلیتجنسی در نظر گرفته نمیشدند و در نتیجه خدمات مبتنی بر خانوادهها توسعه نیافتند و خانوادهها در مراقبت از نوجوان اقلیتجنسی خود شراکت داده نشدند.”
تحقیقات دیگر از “پروژهی پذیرش خانواده” به توقف چنین روندی کمک کردند. اما این مطالعهی مورد بحث در این نوشتار نشان داد نه تنها خانوادهها برای رفاه و سلامتی جوانان اقلیت جنسی مهم هستند، بلکه احتمالا یکی از مهمترین عوامل هستند. این مطالعه در این مورد میگوید:” پذیرش خانواده در طول سالهای نوجوانی تنها نوع حمایتی بود که به طور قابل توجهی همهی اقدامات تطبیقی نوجوانان را پیشبینی کرد و حتی هنگامیکه سایر اشکال برجسته حمایت از جانب دوستان و جامعه نیز در نظر گرفته میشد، خانواده همچنان به عنوان یکی از مهمترین عوامل باقی ماند.”
حمایت و پشتیبانی خانواده، هم به طور کلی و هم به طور خاص در رابطه با هویت فرزند، عاملی حیاتی در سلامت و رفاه نوجوانان اقلیتجنسی است.
به گفتهی کتلین رایان، “وقتی خانوادهها، فرزندان اقلیتجنسی خود را میپذیرند و از آنها حمایت میکنند، این امر به ایجاد اعتماد به نفس و احساس ارزش برای خود، کمک میکند.
احساس ارزش کردن از سمت خانواده و والدین به این افراد جوان کمک میکند تا با چالشها و تهدیدات و با ننگی که بسیاری از افراد اقلیتجنسی هنوز تجربه میکنند، مقابلهی موثرتری داشته باشند. پذیرش خانواده مانند واکسنی است که از کودکان اقلیتجنسی با کمک عشق حفاظت میکنند.
ThinkProgress
از رایان سوال کرد که “پذیرش” دقیقا شامل چیست؟ برای مثال، راسل مور، رئیس کمیته اخلاق و آزادی مذهبی کنوانسیون باپتیست جنوبی، به تازگی به خانوادهها گفت که آنها نباید بچههای اقلیتجنسی خود را از خانه بیرون بیاندازند یا از داشتن آنها خجالت بکشند. آیا این برای دستیابی به نتایج مثبت کافی است؟
رایان جواب میدهد که اولین قدم این است که به خانوادههای مذهبی و سنتی نشان دهیم که طرد کودکانشان تاثیر منفی دارد. تحقیقات نشان میدهند که استفاده از دین برای محکوم کردن هویت اقلیتجنسی نوجوانان یا گفتن اینکه خداوند آنها را به دلیل اقلیت جنسی بودن مجازات میکند، میتواند به بروز خطرات جدی سلامت، از جمله خودکشی، سوءمصرف مواد، اچآیوی و بیماریهای مقابرتی کمک کنند. “اکثر خانوادهها، از جمله خانوادههای بسیار مذهبی، از دانستن این مسئله شوکه میشوند که رفتارهایی که برای درست شدن فرزندان خود و پذیرش آنها توسط دیگران انجام میدهند در واقع کمک میکند تا فرزندان اقلیت جنسی آنها با مشکلات جدی سلامت مانند اقدام به خودکشی مواجه شوند.”
رایان امیدوار است تا تحقیقات “پروژهی پذیرش خانواده” به خانوادهها کمک کند تا درک کنند که چگونه از فرزندان اقلیت جنسی خود مراقبت کنند. حتی اگر آنها با شیوههایی که سبب همبستگی والدین با فرزند و افزایش عزت نفس فرزندشان میشود، مخالفت کنند.”
حتی خانوادههای سنتی هم میتوانند رفتارهای حمایتی خاصی را یاد بگیرند، مانند صحبت با فرزند خود تا در مورد تجربیات آنها یاد بگیرند، وادار کردن دیگر اعضای خانواده برای داشتن رفتاری احترامآمیز با فرزندشان حتی اگر آنها مخالف هویت اقلیت جنسی این افراد هستند و ایستادن و حمایت از فرزندانشان، زمانی که دیگران آنها را به خاطر کسی که هستند مورد بدرفتاری قرار میدهند.
این واکنشهای حمایتی که نام برده شد بسیار فراتر از این است که به عدهای بگوئید فرزند اقلیت جنسی خود را از خانه بیرون نکنید تا ارزشهای اصلی دین خود مانند رحمت، شفقت و عشق را نشان داده باشید.
ترجمه و تلخیص
راههای ارتباط با ما:
پیامک در تلگرام
کانال تلگرام
اینستاگرام
فیس بوک
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.