تخیل و نقش آن در سلامت روان

تخیل یا خیال‌پردازی یک ظرفیت برای ایجاد تصاویر ذهنی، احساسات و نمایش بدون استفاده از حواس است و معمولا با خلاقیت همراه است.

تخیل چیست؟
تخیل معمولاً به صورت محاوره‌ای برای اشاره به توانایی فکرکردنِ خلاقانه به وسیله‌ی رویاپردازی متن رمان، داستان‌های خیالی و نمایش‌های بصری استفاده می‌شود. اغلب تصور می‌شود که افراد خلاق مانند هنرمند‌ها و نویسنده‌ها دارای قوه‌ی تخیل قوی و فعالی هستند.
در روان‌شناسی، تخیل به طور کلی به توانایی ذهنی بیان احساساتی اشاره دارد که از نظر فیزیکی حضور ندارند. برای مثال، وقتی فردی بو و طعم لیمو را بدون دیدن یا مزه کردن میوه‌ی آن حس می‌کند، او درگیر تخیل است.
تخیل بخش مهمی از ادراک انسان است و توانایی تصور کردن چیزهایی که در واقعیت رخ نداده‌اند، حتی ممکن است برای انسان‌ها، منحصر به فرد باشد.
کودکان در بخشی از دوران رشدشان، بسیار خیال‌پرداز می‌شوند و این ظرفیت تخیلی می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا همدلی را توسعه دهند. همدلی توانایی در نظر گرفتن دیدگاه دیگران و توانایی پیش‌بینی عواقب اعمالشان است. برخی از درمانگران از “بازی درمانی” برای کودکان استفاده می‌کنند، از تخیل فعال آن‌ها برای کمک به حل و فصل اختلافات و ایجاد استراتژی‌های ‌مقابله‌ای استفاده می‌کنند.

نقش تخیل و خیال‌پردازی در سلامت روان
تخیل نقش‌ مهمی در سلامت روان دارد. توانایی فکر کردن به چیزهایی که در واقع اتفاق نمی‌افتند، می‌تواند با مشکلات سلامت روان مانند اضطراب و توهم همکاری کند. اما تخیل می‌تواند نقش مهمی در بهبودی افراد نیز بازی کند. بعضی از مشاوران، مراجعه‌کنندگان خود را تشویق می‌کنند که پایان‌های شاد، نتایج مثبت و مکان‌های آرامش بخش را برای بهبود روحی و روانی خود تصور کنند. خیال‌پردازی می‌تواند در “مدیتیشن کانونی” نیز نقش داشته باشد، برای مثال، مراجعه‌کننده تشویق می‌شود تا یک فضای امن و راحت را به عنوان راهی برای مقابله با ترس یا افسردگی خیال‌پردازی کند.
تخیل برای روانشناس “کارل یونگ” بسیار مهم بود. وی کسی بود که بر اهمیت رویاها بر روی ذهن ناخودآگاه تاکید کرد. رویاها نوعی تخیل هستند؛ زیرا آن‌ها تصاویر، صداها و بوهایی را نشان می‌دهند که در واقع رخ نمی‌دهند.

منبع
راه‌های ارتباط با ما:
پیامک در تلگرام
کانال تلگرام
اینستاگرام
فیس بوک

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)