کابوس در بزرگسالان

زمانیکه ترسیده از یک کابوس ترسناک بیدار می‌شوید، ممکن است تصور کنید که شما تنها فرد بزرگسالی هستید که دچار کابوس می‌شود؛ زیرا تفکر عمومی بر این است که کابوس در کودکان رخ می‌دهد و افراد بزرگسال دیگر دچار آن نمی‌شوند. اگرچه دیدن کابوس در کودکان شایع‌تر است، اما از هر دو فرد بزرگسال نیز یک نفر گاه و بیگاه دچار کابوس می‌شود. بین ۲% تا ۸% جمعیت افراد بزرگسال از کابوس دیدن رنج می‌برند.
آیا کابوس‌های شما باعث ایجاد ناراحتی شدید در شما می‌شود؟ آیا آن‌ها به طور پیوسته خواب شما را قطع می‌کنند؟ اگر بله، این مهم است تا مشخص شود که چه چیزی سبب ایجاد کابوس در شما می‌شود، سپس شما می‌توانید با ایجاد تغییراتی در زندگی خود احتمال وقوع آن‌ها را کاهش دهید.

✅ کابوس چیست؟
کابوس، رویاهای واقع گرایانه و مشوش کننده‌ای است که شما را از خواب عمیق بیدار می‌کند و اغلب به دلیل ترس ناشی از آن‌ها ضربان قلب شما افزایش می‌یابد. کابوس‌ها اغلب در طول دوره‌ی رِم (REM) خواب رخ می‌دهند یعنی درست در زمانی از خواب، که رویا دیدن در آن اتفاق می‌افتد. از آن‌جایی که دوره‌های خواب رِم با پیش‌روی شب طولانی‌تر می‌شوند شما ممکن است کابوس را در ساعات اولیه صبح تجربه کنید.
موضوع کابوس از فرد تا فرد دیگر متفاوت است. البته یک سری کابوس مشترک هم وجود دارند که افراد زیادی آن را تجربه می‌کنند. برای مثال، بسیاری از بزرگسالان کابوس‌هایی در مورد این موضوع دارند که نمی‌توانند به قدر کافی سریع بدوند تا از خطر دور شوند و یا کابوس پرت شدن از یک بلندی. اگر شما تجربه‌ی یک حادثه‌ی تروماتیک (ضربه‌ی روحی و روانی) مانند تصادف یا حمله را داشته باشید، ممکن است کابوس‌هایی مکرر در مورد آن تجربه‌ی بخصوص داشته باشید.
اگرچه کابوس‌ها و وحشت‌های شبانه هردو باعث می‌شوند تا افراد با ترس زیادی از خواب بیدار شوند، اما این دو مورد با هم تفاوت دارند. وحشت شبانه به طور معمول در چند ساعت اول به خواب رفتن رخ می‌دهد. در این حالت فرد احساسات مختلفی را تجربه می‌کند اما رویا نمی‌بیند، بنابراین افراد پس از بیدارشدن از وحشت شبانه نمی‌توانند به یاد بیاورند که از چه چیزی وحشت کرده‌اند و بیدار شده‌اند.

✅ علت ایجاد کابوس در بزرگسالان؟
کابوس در بزرگسالان اغلب خودبه‌خود رخ می‌دهد اما آن‌ها می‌توانند از طریق عوامل مختلف و اختلالات زمینه‌ای نیز ایجاد شوند.
بعضی افراد پس از خوردن یک میان‌وعده شبانه دچار کابوس می شوند، غذا می‌تواند باعث افزایش متابولیسم شود و به مغز پیام بفرستد که فعال‌تر شود. همچنین تعدادی از داروها نیز به رخ دادن کابوس کمک می‌کنند. داروهایی که بر روی مغز اثر می‌گذارند، مانند داروهای ضدافسردگی و مواد مخدر، اغلب با کابوس همراه هستند. داروهای غیر‌روان‌شناختی، از جمله برخی داروهای فشار خون، نیز می‌توانند باعث کابوس در بزرگسالان شوند.
عدم ادامه‌ی مصرف بعضی‌ داروها نیز باعث ایجاد کابوس می‌شود. اگر پس از تغییر یک دارو متوجه شدید که تناوب کابوس‌های شما تغییر کرده، با پزشک خود صحبت کنید.
محرومیت از خواب نیز می‌تواند به ایجاد کابوس در بزرگسالان کمک کند، که خود اغلب باعث از دست رفتن خواب بیشتری می‌شود.
اگر چه ممکن است، اما هنوز تایید نشده که آیا این چرخه می تواند منجر به اختلال کابوس شود یا خیر؟
تعدادی از عوامل روان‌شناختی نیز وجود دارد که موجب کابوس در بزرگسالان می‌شود. برای مثال، اضطراب و افسردگی می‌تواند باعث ایجاد کابوس در بزرگسالان شود. اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نیز معمولا باعث می‌شود افراد به کابوس‌های مزمن و مکرر مبتلا شوند.
کابوس در بزرگسالان می‌تواند ناشی از اختلالات خاصی در خواب نیز باشد. که شامل apnea (قطع موقت تنفس در خواب) و سندرم پاهای بی‌قرار است. اگر علت دیگری را نمی‌توان تعیین کرد، کابوس‌های مزمن ممکن است یک اختلال خواب واضح باشند. افرادی که دارای بستگانی با اختلال کابوس هستند احتمال بیشتری دارد که خود نیز مستعد این باشند.

✅ کابوس چه تاثیری بر سلامت افراد دارد؟
زمانیکه کابوس دیدن بر روی سلامتی وتندرستی شما تاثیرات قابل توجهی بگذارد این موضوع دیگر بیش از یک رویای بد است.
در میان افرادی که کابوس را تجربه می‌کنند، افرادی که اضطراب و افسردگی دارند، احتمال بیشتری دارد تا از این تجربه‌ی ناخوشایند، دچار ناراحتی شوند و حتی بیشتر از دیگران از اثرات روحی و روانی آن رنج ببرند. کابوس دیدن با خودکشی مرتبط است اگرچه چرایی ارتباط بین این دو، هنوز درک نشده است.
از آنجا که کابوس دیدن، ممکن است تاثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی شما بگذارد، اگر به طور منظم آن‌ها را تجربه می‌کنید، حتما با پزشک خود مشورت کنید.
محرومیت از خوابی که ناشی از دیدن کابوس باشد، می‌تواند منجر به ایجاد شرایط پزشکی مختلفی از جمله بیماری‌های قلبی، افسردگی و چاقی شود.
اگر کابوس در بزرگسالان از نشانه‌های apnea (قطع موقت تنفس در خواب) و یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) درمان نشده باشد، خود این اختلالات زمینه‌ای نیز می‌توانند بر سلامت جسمی و روانی فرد تاثیر منفی بگذارند.

✅ درمان کابوس در بزرگسالان
خوشبختانه مراحلی وجود دارد که شما و پزشکتان می‌توانید آن‌ها را انجام دهید تا دفعات کابوس دیدن شما و تاثیری که بر زندگی شما دارند را کاهش دهید. اگر کابوس‌های شما در نتیجه‌ی مصرف دارو است، می‌توانید برای از بین بردن این عوارض ناخواسته، با مشورت پزشک خود این دارو را تغییر دهید و یا دُز مصرف آن را عوض کنید. همان‌طور که پیش‌تر هم توضیح دادیم اگر کابوس دیدن شما ناشی از apnea (قطع موقت تنفس در خواب) و یا سندرم پاهای بی‌قرار است، درمان این اختلالات ممکن است بر کاهش علائم آن‌ها (دیدن کابوس) اثر بگذارد.
اگر کابوس‌های شما ناشی از مصرف دارو یا یک بیماری نیست ناامید نشوید. ثابت شده است که تغییرات رفتاری، در بیش از ۷۰% بزرگسالانی که از کابوس رنج می‌بردند، موثر بوده است. این شامل کابوس‌هایی که براثر افسردگی، اضطراب و یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) ایجاد می‌شوند هم می‌باشد.
درمان “تمرین شبیه‌سازی”، یک “درمان رفتار شناختی” امیدبخش برای کابوس های مکرر و کابوس های ناشی از اختلال استرس پس از سانحه است. این تکنیک کمک می کند تا افرادی که از نوع مزمن کابوس دیدن رنج می‌برند، کابوس‌های خود را به وسیله‌ی این موضوع که می‌خواهند این کابوس‌ها را چگونه رخ دهند، تغییر دهند.
در بعضی موارد، داروها ممکن است همراه با مشاوره درمانی جهت درمان کابوس‌های مرتبط با اختلال استرس پس از سانحه مورد استفاده قرار گیرند، اگرچه نشان داده شده که اثربخشی آن‌ها به اندازه‌ی اثربخشی ” درمان تمرین شبیه سازی” کارایی ندارد.
کارهای دیگری هم هستند که خودتان می‌توانید انجام دهید تا تعداد دفعات کابوس دیدن خود را کاهش دهید. داشتن یک برنامه منظم برای ساعت خوابیدن و بیدار شدن بسیار مهم است. همینطور به صورت منظم ورزش کردن، به کاهش اضطراب و استرس ناشی از کابوس کمک می‌کند. در ادامه ممکن است متوجه شوید که تمرین‌های یوگا و مدیتیشن هم در این زمینه به شما کمک می‌کنند.
فراموش نکنید که تکنیک‌های داشتن خواب خوب و سالم را انجام دهید تا از بی‌خوابی، که خود باعث کابوس دیدن می‌شود جلوگیری کرده باشید. اتاق خواب خود را به محلی آرامش‌بخش تبدیل کنید که از آن تنها برای خوابیدن یا هم‌آغوشی استفاده می‌کنید. در اتاق خواب خود فعالیت‌هایی که برایتان تولید استرس می‌کند انجام ندهید (مثل، کار کردن) همچنین در مصرف الکل، کافئین و نیکوتین احتیاط کنید، این مواد تا دوازده ساعت و بیشتر در سیستم بدن شما باقی می‌مانند و اغلب در الگوهای خواب اختلال ایجاد می‌کنند.

ترجمه و تلخیص
راه‌های ارتباط با ما:
پیامک در تلگرام
کانال تلگرام
اینستاگرام
فیس بوک

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)