آشنایی با جین کوردووا، لزبین انقلابی

جین کوردوا می‌گوید: «این کار جوانان است که حلقه‌های اجتماعی را به جلو برانند. این کاری بود که خود وی در طول تمام دوران زندگی‌اش انجام داد».

جین کوردوا، یکی از پیشگامان فعال در حوزه اقلیت‌های جنسی و یک نویسنده بود. وی در سال ۱۹۴۸ در آلمان، به عنوان دومین فرزند از دوازده فرزند، از پدری مکزیکی و مادر ایرلندی-آمریکایی متولد شد.

کوردوا بنیانگذار جنبش اقلیت‌جنسی ساحل‌غرب بود. وی با نگارش کتاب: “زمانیکه قانون‌شکن بودیم: خاطرات عشق و انقلاب”، (When We Were Outlaws: a Memoir of Love and Revolution) جایزه ادبی لامبدا را کسب کرد. این کتاب یکی از شناخته شده‌ترین آثار ادبی کوردوا است. “زمانیکه قانون‌شکن بودیم”نمایشی نادر از زندگی یک لزبین رادیکال، در طول کشمکش‌های فرهنگی دهه هفتاد برای حقوق هم‌جنس‌گرایان، آزادی‌های زنان و چپ‌های نو را نشان می‌دهد.

نکته جالب در زندگی جین کوردوا این بود که وی از سن ۷ سالگی در آرزوی راهبه شدن بود. او که همراه خانواده در دهه ۵۰ میلادی به کالیفرنیا نقل مکان کرده بود و در مدارس کاتولیک تحصیل کرده بود، راهبه‌ها را الگوی خود می‌دانست و سرانجام در سن ۱۸ سالگی به کلیسا پیوست. خود وی در این رابطه توضیح می‌دهد که یکی از دلایل پیوستن او به کلیسا این بود که زندگی دگرجنس‌گرایانه، عشق بین زن و مرد و فرزندآوری را مناسب خود نمی‌دیده است و خدمت کردن به خداوند و بودن در محیطی کاملاً زنانه برای او طبیعی و درست به نظر می‌رسیده است. اما درست همزمان با ورود جین به کلیسا، شورای دوم واتیکان در تلاش برای مدرنیزه کردن کلیسای کاتولیک اقدام به اصلاحات گسترده‌ای کرد. وی توضیح می‌دهد که چگونه درست پس از پیوستن او تمام مقررات کلیسا تغییر کرد. کلیسا در تلاش بود تا اعضای خود را با دنیای واقعی مرتبط سازد و این چیزی نبود که جین در پی آن باشد. او به امید داشتن سلولی خلوت، لباس رهبانی و مناجات‌نامه لاتین و بهره‌برداری از زندگی راهبانه انجمن خواهران خانواده مقدس وارد کلیسا شده بود و این تغییرات، رویاهای وی را نابود کردند.

در آغاز سال ۱۹۶۷ وی همراه با جمعی دیگر از زنان تازه راهب شده به محله یهودی‌نشین وات در لس آنجلس فرستاده می‌شود تا در دنیای واقعی زندگی کنند. در آنجا وی با دیدن فقر و تبعیض نژادی به شدت وحشت‌زده و رادیکالیزه می‌شود. تا اینکه سرانجام یک سال پس از ورودش به کلیسا، آنجا را برای رفتن به کالج ترک می‌کند. وی در این رابطه می‌گوید: من به نوعی، ایمان و میل خود را از دست دادم و به عنوان یک لزبین و البته مددکار اجتماعی آشکار سازی کردم.

جین کوردوا در سال ۱۹۸۵ براساس تجربیاتش به عنوان یک راهبه کتابی با عنوان “Lesbian Nuns: Breaking Silence” منتشر کرد که یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های لزبین تمام دوران است، و حتی هم اکنون نیز موضوع این کتاب یکی از موضوعات نهان و ممنوع است.

کوردوا چندی پیش از مرگ خود در ژانویه ۲۰۱۶، در نامه‌ای به جامعه لزبین می‌گوید: “از سن ۱۸ تا ۲۱ سالگی، به طور دردناکی در هرجا به دنبال ملت لزبین[۱] بودم. و در ۳ اکتبر ۱۹۷۰، روزی که من آن را به عنوان تولد سیاسی خود جشن می‌گیرم، آن را در جلسه کوچک دختران بیلیتیس (DOB) پیدا کردم. این زمانی بود که کار تمام زندگی من روشن شد.”

دختران بیلیتیس (DOB) یک سازمان حقوق مدنی و سیاسی لزبین بود که در سال ۱۹۵۵ در سان‌فرانسیسکو تاسیس شد. کوردوا یک سال پیش از اینکه در ۱۹۷۲ کارشناسی ارشد خود را در رشته مددکاری اجتماعی از دانشگاه UCLA دریافت کند موفق شده بود رئیس بخش لس آنجلس سازمان DOB شود. تحت ریاست کوردوا DOB آغاز به انتشار خبرنامه موج لزبین (The Lesbian Tide) کرد. همزمان با انتشار این خبرنامه، کوردوا اولین مرکز زنان لزبین را در لس آنجلس تاسیس کرد. وی چهار کنفرانس زنان لزبین را در این مرکز سازماندهی کرد از جمله اولین کنفرانس لزبین‌های ساحل غربی در سال ۱۹۷۳ آن هم درحالیکه تنها ۲۵ سال سن داشت.

خبرنامه موج لزبین در سال ۱۹۷۲ با جدایی از DOB به عنوان یک مجله مستقل، توسط کوردوا به عنوان ناشر و سردبیر ادامه فعالیت داد و سرانجام به دلیل مشکلات مالی انتشار آن در سال ۱۹۸۰ قطع شد. موج لزبین به اولین مجله ملی زنان لزبین در آمریکا تبدیل شد. هدف این مجله آن بود که با مجله ادووکیت (The Advocate) رقابت کند. همانطور که ادووکیت در آن زمان برای مخاطبان مرد گی می‌نوشت آن‌ها هم برای مخاطبان زن لزبین بنویسند. موج لزبین اعتبار و خواننده‌ بین‌المللی یافت و به تقویت صدای جنبش لزبین فمنیست دهه هفتاد میلادی کمک کرد.

در سال ۱۹۷۷ کوردوا به عنوان نماینده اولین کنفرانس بین‌المللی زنان، به مناسبت سال ملی زنان در هوستون انتخاب شد؛ جایی که وی نیروی فعال برای تصویب قعطنامه تبعیض مثبت لزبین (Lesbian Affirmative Action) بود. این قطعنامه در واقع نوعی سیاست طرفداری از اعضای یک گروه محروم که در یک فرهنگ مورد تبعیض واقع شده‌اند؛ می‌باشد.

در طول دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی کوردوا اقدام به انتشار “صفحات زرد” برای جامعه اقلیت‌جنسی کرد که به بزرگترین راهنمای کسب‌و‌کار جامعه اقلیت‌جنسی آمریکا تبدیل شد. از دیگر فعالیت‌های انتشاراتی او می‌توان به انتشار مجله فرهنگ کوئیر با نام “Square Peg Magazine” اشاره کرد که در سال‌های ۱۹۹۲-۱۹۹۴منتشر شد.

در سال ۱۹۹۲ کوردوا با همسر خود لین بالن ازدواج کرد. به شهادت خود کوردوا و دیگر دوستان نزدیک، لین یک جفت روحی واقعی در کار، تفریح و عشق بود.در سال ۱۹۹۶ وی سازمان “One Archive” را تاسیس کرد که مجموعه میراث لزبین در آن نگهداری می‌شود. او از بنیان‌گذاران انجمن The Palapa Society of Todos Santos, A.C. در مکزیک بود که از سال ۲۰۰۱-۲۰۰۶ نیز ریاست آن را بر عهده داشت. این سازمان از اولین سازمان‌های غیردولتی در شهر شش‌هزار‌ نفری پوئبلو بود؛ که کلاس‌های آموزش زبان انگلیسی بعد از مدرسه و بورسیه تحصیلی دبیرستان و کالج را برای نوجوانان و جوانان؛ در کنار دیگر فعالیت‌ها؛ فراهم می‌کند.

جین کوردوا در سال ۲۰۰۸ متوجه می‌شود که مبتلا به سرطان روده بزرگ است، این بیماری در سال ۲۰۱۳ بار دیگر باز می‌گردد و ریه‌ها و مخچه وی را نیز درگیر می‌کند. وی سرانجام در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۶ درحالیکه دوستان نزدیک و شریک زندگی‌اش لین در کنارش حضور داشتند، به آرامش رسید.

[۱]: lesbian nation

—

وبسایت شش‌رنگ:
http://6rang.org

صفحه فیسبوک شش‌رنگ:
https://www.facebook.com/6rang.Iran

کانال شش‌رنگ در تلگرام:
https://t.me/Iran6Rang

فضای اختصاصی شش‌رنگ در تریبون زمانه:
https://www.tribunezamaneh.com/archives/author/6rang-org

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)