راحله راحمیپور پس از محاکمه از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران در بهمنماه سال ۱۳۹۵، به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به یک سال حبس محکوم شد. این فشارها به دلیل فعالیتهای مسالمتجویانه راحله راحمیپور برای دانستن حقیقت در باره محل دفن برادرش حسین راحمیپور که در سال ۱۳۶۳ به طور خودسرانه اعدام شد و نیز، سرنوشت دختر برادرش، گلرو راحمیپور که ۱۵ روز بعد از به دنیا آمدن در زندان اوین، به طور قهری ناپدید شده، بوده است.
در حکم صادرشده علیه راحله راحمیپور، مصاحبههای وی با رسانهها، شرکت او در تجمعات مسالمتآمیز با پلاکاردی در دست که روی آن نوشته شده بود: «برادرم را کشتید با فرزندش چه کردید؟» و امضای طوماری در حمایت از خواسته اجرای عدالت و دانستن حقیقت برای کسانی که بدون دادگاه و حق دفاع و حق برخورداری از یک دادرسی عادلانه در دهه ۶۰ اعدام شدهاند، به عنوان مدارکی برای اقدام علیه امنیت ملی استناد شده است. در اردیبهشتماه سال ۱۳۹۵ کارگروه ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل از مقامات ایران خواست تا درباره سرنوشت برادر و نوزاد برادرِ راحله راحمیپور پاسخگو باشد. اما تا دهم اسفندماه (پایان فوریه ۲۰۱۷) هیچگونه پاسخی از سوی مقامات ایران در این مورد داده نشده است. راحله راحمیپور در حال حاضر در بیرون از زندان در انتظار نتیجه درخواست تجدیدنظرخواهی در رأی دادگاه است.
بیانیه ۲۰ سازمان حقوق بشری از جمله عدالت برای ایران را که از مقامات ایران خواستهاند به آزار و اذیت، ارعاب و تعقیب قضایی مدافعان حقوق بشری پایان دهند را بخوانید .
کانال تلگرام عدالت برای ایران را دنبال کنید.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.