در اسفندماه سال ۱۳۵۷ رییس دفتر روحالله خمینی اعلام کرد: «قانون حمایت از خانواده به دلیل اینکه خلاف اسلام است، ملغی اعلام میشود». با لغو قانون حمایت از خانواده، زنان ایران به یکباره بیشتر دستاوردهای حقوقی خود طی چندین دهه را از دست دادند. اعتراضات گسترده زنان و برخی از مردان به لغو این قانون همزمان با اعتراض علیه حجاب اجباری صورت گرفت. اما سرانجام شورای انقلاب در سال ۱۳۵۸ طی لایحه تشکیل دادگاههای مدنی خاص، بخش مربوط به طلاق قانون حمایت از خانواده را کاملا لغو کرد.
از مهمترین دستاوردهای قانون حمایت از خانواده مصوب سال ۱۳۴۶ برای زنان، شرایط مساوی در طلاق، ایجاد محدودیت برای ازدواج مجدد مردان، حق ولایت مادر، حق سرپرستی یا حضانت کودک بعد از طلاق براساس مصلحت طفل و افزایش سن ازدواج دختران به ۱۸ سال بود.
در قانون حمایت از خانواده، گذشته از دستاوردهایی در قوانین مربوط به خانواده، همچنین دیه نقص عضو، نصف بودن دیه زن به مرد، سنگسار و قطع اعضای بدن هم وجود نداشت.
میتوان گفت اگر راه قانون حمایت از خانواده سد نمیشد شاید تا به حال قوانین مربوط به زنان و کودکان در ایران نیز رشد و توسعه پیدا کرده بود.
بیشتر بخوانید:
گزارش«زنگ خطر! نگاهی به ازدواج دختربچهها در جمهوری اسلامی ایران» را از اینجا بخوانید.
گزارش«اعتراض به بازگشت سنگسار به قانون مجازات اسلامی» را از اینجا بخوانید.
کانال تلگرام عدالت برای ایران را دنبال کنید.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.