صد سال تا پاکسازی آخرین جنگل بارانی زمین

چهل سال پیش، کمربندی سبز بخش عمده‌ای از کشورهای آفریقای لاتین، جنوب شرق آسیا و آفریقا را فرا گرفته بود.

ولی با سرعت ۱۸ میلیون هکتار در سال و در گذر ۴۰ سال، معادل مساحت کل اروپا از جنگل‌های بارانی از سطح زمین پاکسازی شده‌اند و تازه‌ترین بررسی‌های ماهواره‌ای ناسا می‌گوید که در ۱۵ سال اخیر، نقاط تازه‌ای از کامبوج تا لیبریا، هدف حملات انسان قرار گرفته‌اند.

انسان جنگل را پاک می‌کند تا بتواند آن را با مزرعه‌های کشت محصول و دامداری، گسترش شهرها جایگزین کند.

تصویری از جنگل بارانی خرس سفید در شمال بریتیش کلمبیا. از معدود جنگل‌های بارانی دنیا که بخش عمده‌ای از آن تحت حفاظت قانون قرار گرفته است

روغن پالم که از درختان نخل گرفته می‌شود و در تولید محصولات خوراکی و زیبایی، گسترده استفاده می‌شود، همچنین کشت کائوچو و سویا، جنگل‌ها را بتدریج نابود می‌کنند.

بعد موضوع دامداری در میان است تا گوساله، گاو، خوک، گوسفند و دیگر موجودات زنده نگهداری بشوند یا در زمین سابقا جنگلی، برایشان غذا کشت بشود.

بعد از آن گسترش شهرها، جنگل‌ها را می‌بلعند و ساخت سدها، جنگل‌ها را به زیر آب می‌کشند و آخر از همه، صنعت چوب به جان درختان می‌افتد تا انواع چوب و کاغذ را عرضه کند.

سوال این است که بدون در نظر گرفتن دیگر عوامل، مثل تغییرات اقلیمی و با همین سرعت، چقدر طول می‌کشد تا دیگر جنگلی بارانی بر روی زمین باقی نماند؟

جواب: کمتر از صد سال دیگر.

مشکل این است که جنگل‌زدایی، هم‌اکنون ۱۲ درصد تولید گازهای گلخانه‌ای را همراه خودش می‌آورد – این معادل حرکت ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون اتوموبیل در طول سال است.

در کنار آن، جنگل‌ها از اصلی‌ترین راه‌های جذب کربن اتمسفر هستند. جنگل‌ها که نابود بشوند، کربن موجود در جنگل‌ها امکان رهایی پیدا می‌کنند.

فقط ۱۵۰ میلیون هکتار جنگل‌های بارانی جمهوری کنگو، معادل سه سال تولید گازهای گلخانه‌ای در زمین بدست انسان، درون خود کربن حبس کرده‌اند.

جنگل‌ها که تضعیف می‌شوند، مردم ساکن در روستاهای حوالی آن مجبور به جابه‌جایی می‌شوند.

همچنین تضعیف جنگل‌ها به معنای آتش‌سوزی‌های غول‌پیکرتر در منابع طبیعی است.

هرچند تمامی این‌ها بر روی هم، دولت‌ها را به فکر انداخته تا بیشتر از گذشته، سرزمین‌های محافظت شده مشخص کنند یا با روند جنگل‌زدایی مبارزه کنند.

ایران البته قرار بود امسال برنامه تنفس جنگل‌ را در مجلس شورای اسلامی تصویب کند، هرچند که تصویب این قانون فعلا به نتیجه‌ای نرسید.

این طرح که یازده سال پیش، در سال ۱۳۸۴ مطرح شده است، خواستار این است که جنگل‌های ایران برای ۱۰ سال در مقابل جنگل‌زدایی مراقبت بشوند تا بتوانند خود را ترمیم کنند.

این طرح در مجلس شورای اسلامی ایران همچنان به نتیجه‌ای نرسیده است،‌ چون فشاری از سمت مردم به مجلس نمی‌رسد.

اگر فرصتی شد تا نماینده‌های محلی‌تان را ببینید، از آنها در مورد وضعیت جنگل‌ها بپرسید.

می‌شود وقت بگذارید و به دفاتر نمایندگان محلی‌تان تماس بگیرد و از آنها در موضوع طرح تنفس جنگل بپرسید.

می‌شود از دوستان‌تان هم بخواهید تا همین کار را بکنند.

فشار که باشد، می‌شود جنگل را برای نسل‌های بعد نگهداری کرد.

البته اگر خودمان بخواهیم.

منابع:‌ گاردین – آن‌چنان سریع جنگل‌های بارانی را نابود می‌کنیم که تا ۱۰۰ سال دیگر ناپدید شده‌اند

انستیتوی تحقیقات جهانی – داده‌های تازه جهانی نشان می‌دهد جنگل‌های حاره‌ای در نقاط داغ زیرنظر گرفته شده نابود می‌شوند

همشهری آنلاین:‌ اجرای طرح تنفس جنگل در انتظار تصمیم مجلس

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)