کُهن ترین فرش جهان (فرشِ ایرانی پازیریک)

پازیریک یک قالیچه پشمی با نقش و نگار ورنگهای زیبا و زنده‌است. این فرش چهارگوش، کُهن ترین نمونه فرشِ گِره بافت و پرزدار است که درسال ۱۳۲۸ (۱۹۴۹) در گور یخ‌زدهٔ یکی از فرمانروایان سکایی در درهٔ پازیریکِ روسیه(سیبری، نزدیک مرز مغولستان) پیدا شده است.

سرگیی رودنکو باستان شناس روسی که آن را یافته پس از بررسی ساختار قالیچه و نگاره‌های آن گفته است؛
میان نقش‌مایه‌های این فرش با نقش برجسته‌های تخت جمشید(هخامنشی) همانندی های بسیاری دیده می شود.همچنین شیوه گِره زدن دُم اسبها و کاکُل آنها به روشِ ایرانیان است.
بااینهمه؛
برخی پژوهشگران، این قالیچه را از دست‌بافت‌های پارت‌ها و یا مادها می‌دانند، این داستان
نشان دهنده ی پیشینه ی هُنر رنگرزی در ایران‌زمین نیز می باشد.
آزمایش رادیواکتیو پیشینه ی گورهای دره پازیریک را تا سده‌های پنجم و چهارم پیش از میلاد نشان داده‌است.
فرش پازیریک هم اکنون در موزه آرمیتاژ روسیه نگهداری می شود. در ایران نیز در سال ۱۳۵۵ دو نمونه از این فرش در “شرکت سهامی” فرش ایران بافته شد که موزه فرش ایران یکی از آنها را به نمایش گذاشت.
اندازه: یک متر و نود وهشت سانتی متر در یک متر و هشتاد و نه
(۱٫۹۸ در ۱٫۸۹)
موزه آرمیتاژ، سن پترزبورگ، روسیه