در ظل یک نظام ایدئولوگ

گرفتاری های روزمره،بالا و پایین رفتن ارز،گرانی و تورم،از ما انسان ها موجوداتی ساخته که هر روز باید به دنبال نان خود بدویم تا به آن برسیم هر روز می گذرد و ذهنی که می توانست هزاران بار شکوفا شود اکنون به سان گل پژمرده ای خود را نشان می دهد.جامعه ای که می شد با پاشیدن بذر خرد و همت،همپای پیشرفته ترین کشورهای جهان حرکت کند،اکنون به سوی زوال خود پیش می رود،از آنجایی که زیر سایه ی یک نظام ایدئولوژیک زندگی می کنیم و فشار و گرفتاری های روزمره ما را از پا در می آورد.کمتر اتفاق می افتد به ذهن خود رجوع کنیم و باورهای خودمان را از حشو و زواید مضر بزداییم.ما در ظل اقتداری که بدان گرفتار آمده ایم ، سایه ی کاذب خنکی داریم و بدان راضی هستیم. به هیچ عنوان دوست نداریم که از زیر آن تکان بخوریم حتی کسانی که از سایه می گریزند را نهی می کنیم،مرتد و ملحد می خوانیم،و در پایان دفن می شویم با مشتی باورهای فکاهی القا شده،با امید فراوانی که به اجر اخروی بسته ایم.اینست ارمغانی از یک نظام ایدئولوژیک،خوش مرگی در سایه و بی خبری از گرمای پر نور خرد و روشنایی

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)