در دوسال اخیر، برنامه‌ی جدال با مجری‌گری علی علیزاده از جنبش سبزی های سابق و توابان فعلی وابسته به دولت ، روی یوتیوب در حال پخش است. نکته اما روندی است که این برنامه و دست‌اندرکارانش طی این دوسال جلو برده‌اند ؛ شروع این برنامه با گفتگو با اشخاص مختلف سیاسی اعم از چپ و راست ، داخلی و خارجی بود، به طوری که کم‌کم توانست مخاطبینی برای خودش به‌دست آورد ، اما کم کم پروژه اصلی رو شد ، در یک سال گذشته تحلیل ها و مهمان‌های دعوت شده به اتفاق از کسانی بودند که در خدمت ِ نظام ِ حاکم بودند ، و کم کم تبدیل به پای ثابت این برنامه‌ها شدند، کم کم فرقه “جدالیون” شکل گرفت ، که تمام هم‌وغمش حفظ دولت و خفه کردن مطالبات فرودستان در پیوند با این گزاره بود که اگر این مطالبات گسترش پیداکند ایران نا امن میشود و نمیشود برای عدالت کاری کرد . دم خروس جایی بیرون زد که این افراد از گروه های تروریستی موجود در منطقه به عنوان گروه های ضد امپریالیستی نام بردند ؛ اما نفهمیدند که هرنوع مقاومتی در برابر امپریالیسم امریکایی به معنای بدیل عدالت طلبانه چپ گرایانه نیست ، طالبان سال هاست با امریکا سر نزاع دارد اما الگوی ضدامپریالیستی قابل دفاعی نیست ، یا گروه هایی که با نوعی فساد سرمایه های کشور های منطقه را به یغما میبرند و فقط ضدیت‌شان با اسرائیل و امریکا آن هارا تبدیل به مخالفان امپریالیسم نمیکند ، این تیم رسانه ای با الگوی ها شبه فاشیستی و دستگاه مفهومی نصفه و نیمه همه چیز را قربانی امنیت ملی میکنند ؛ اما نمیدانند امنیت ملی خلاصه در داشتن حضور در منطقه و دفاع از هر جریان ارتجاعی نیست ، دفاع از روسیه متجاوز به معنای مقاومت نیست ؛ این افراد نوعی از الگوی به ظاهر چپ را بازنمایی میکنند که در ویژگی های نظری خود ، مبتنی بر دیگری ستیزی کارل اشمیت است . کارل اشمیت معتقد بود برای اینکه بتوان انسجام درونی را حفظ کرد ، باید دشمن خارجی تراشید ؛ اما به قول اگامبن این دشمن خارجی با حضور خود “تعلیق ” را ویژگی ضروری قانون در داخل میکند ، و هر صدا و صحبتی به بهانه حضور دشمن در داخل خفه میشود ؛ در انتها باید اشاره کرد پروژه جدال ، چه خواسته چه ناخواسته نه تنها کمکی به عدالت و رهایی در جامعه ایرانی نمیکند بلکه با فیگور ضد امپریالیستی ؛ آن هم به مضحک ترین و شبه فاشیستی ترین مدل آن در خدمت سلطه و بازتولید” رژیم انباشت نئولیبرال” در ایران است ، امید وارم این جستار کوتاه بتواند کمی فضارا برای شروع نقد به این جریان ِ ارتجاعی باز کند . در غیر این صورت این گروه‌های چپ‌نما نه‌تنها به فعالیت‌های خود ادامه میدهند، بلکه بدون نقدِ جدی یارگیری از نیروهایی میکنند که نادانسته به خاطر اغتشاش مفهومی این افراد و بزرگنمایی هایشان به آنها متمایل میشوند ، این به این معنا نیست که باید جلوی این افراد را گرفت ، اما فاشیسم ، با هر لباس و رنگی چه چپ‌نما باشد چه نه، باید به‌واسطه منتقدان رسوا شود .
جواد خوش‌یاران ، جامعه‌شناس
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.