حسین نصر و ازدواج طولی

یکی از نگون‌بختی‌های هر نویسنده در فیس بوک داشتنِ خوانندگانی است که سرسری می‌خوانند و به مدح یا ذم زود نظر می‌دهند. در نوشته‌ای آوردم که شهرت حسین نصر در آمریکا فقط به مقام آکادمیک او برنمی‌گردد. او رهبر فرقه‌ی مریمیه است. یعنی به این امر در خارج از ایران شهرت دارد. در کتاب مارک سجویک به تفصیل نحوه‌ی ارتباط و اتصال ایشان با فرقه آمده است. بنابراین، رهبری ایشان بر فرقه رازی نیست که من عیان کرده با…شم. بله. این نکته‌ای است که در ایران گفته نشده. به همین دلیل من آن دو خط را نوشتم و گفتم خوب است کتاب ترجمه شود. درباره‌ی فریتهوف شوان  – که البته  اغلب کسانی که به نقل زندگی او پرداختند، نام او را تا دیروز نشنیده بودند هم –  رازی وجود ندارد. در همان کتاب مارک سجویک این نکته آمده که او به شاگردش دل باخت و مفهوم ازدواج طولی و عرضی را ابداع کرد. مگر ابن عربی به دختری دل نباخت و قصیده‌ی ترجمان الاشواق را درباره‌ی او نگفت؟ من از رابطه‌ی جنسی البته سخن نگفتم و همان اندازه که شوان و شاگردان‌اش تصریح کرده‌اند و در همان کتاب سجویک آمده آوردم. مسأله‌ی اصلی همین بدل شدن اندیشه‌ی سنت‌گرایی به فرقه‌ی مریمیه است. هر فرقه‌ای هم شریعت‌مانندی برای خود درست می‌کند. ازدواج طولی و عرضی بسیار مهم است به دلیل آن‌که دنیویت یک فرقه‌ی عرفانی را که مدام از امر قدسی سخن می‌گوید نشان می‌دهد. من از شنیده‌ها و دیده‌های شخصِ خودم درباره‌ی این فرقه ننوشتم. درباره‌ی شخص آقای نصر هم جز رهبری بر فرقه‌ی مریمیه چیزی ننوشتم. مهم آن است که بدانیم آن‌چه در ایران درباره‌ی ایشان شایع شده، همه‌ی حقیقت نیست. باز هم به کسانی که دوست دارند چیزی بدانند خواندن همان کتاب را توصیه می‌کنم.