تاریکی آسمان مطبوعات

مهدی ساوالان پور- باز هم خبر توقیف یک رسانه در فضای مطبوعاتی کشور پیچید و روزنامه آسمان تنها پس از یک هفته انتشار، خود را زیر تیغ توقیف دید و دومین روزنامه اصلاح طلب در دوران دولت تدبیر و امید انتشارش متوقف گردید.

بر اساس اخبار منتشره سرپرست دادسرای فرهنگ و رسانه، به دلیل انتشار مطالب خلاف موازین اسلامی و توهین به مقدسات اسلامی در روزنامه آسمان خواستار توقف انتشار آن شد و در پی ارجاع پرونده به شعبه بازپرسی دادسرای فرهنگ و رسانه، بازپرس پرونده پس از رسیدگی دستور توقیف این روزنامه را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر و مدیرمسئول این روزنامه بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.

متاسفانه در نظام جمهوری اسلامی رسالت حرفه‌ای رسانه‌ها هیچ جایگاهی ندارد و تنها نامی از این واقعیت که مطبوعات رسالت بسط و تعمیق آگاهی و وظیفه چشمان بیدار جامعه را بر عهده دارد باقی مانده و با کژروی‌های حاکمیت عملا راهی برای انجام این مهم ندارند و به راستی این مساله که کار کردن در رسانه‌های مستقل بی شباهت به راه رفتن در میدان مین نیست تشبیه نابجایی نیست.

بدون تردید آزادی عقیده و بیان، سال‌هاست که در جمهوری اسلامی بر باد رفته و مقامات نظام از انتشار و شنیدن واقعیات و بسط نظرات مخالف هراس دارند و این امر باعث گردیده که هر روز محدودیت‌های گسترده‌تری بر ضد رسانه‌ها اعمال گردد به گونه‌ای که حتی با بیان یک خاطره از گذشته، روزنامه آسمان انتشارش متوقف گشت.

البته این مساله به مذاق افرطیون حکومتی بسیار خوش آمده است به گونه‌ای که حمید رسایی نماینده تهران در مجلش شورای اسلامی در خصوص توقیف این روزنامه گفته است: روند موجود در مطبوعات و رسانه‌های همسو با دولت، محصول همان بیماری خوش باوری مدیران فرهنگی است که در دولت اتمی هم وجود داشت.

وی با اشاره به اینکه اشتباه دولت، سرمایه‌گذاری روی برخی افراد بی‌آبروست، گفت: روزنامه آسمان نمونه‌ای از باسوادهای مورد حمایت و تجلیل آقای روحانی است.

در حالی تندرویان حکومتی دولت یازدهم را مقصر این گونه اعمال معرفی می‌کنند که با وجود تغییر دولت و آمدن حسن روحانی محدودیت‌ رسانه‌ها عملا کاهشی نیافته است و شعارهایی در باب آزادی مطبوعات و رسانه‌ها که در تبلیغات دولت تدبیر و امید به کرات مشاهده شده است رفتار متناقض خود را نشان می‌دهد.

در حالی هفتمین رئیس جمهور ایران داعیه اعتدال و بازگشت عقلانیت به حاکمیت جمهوری اسلامی را دارد که رسانه‌های کشور به خصوص آنانی که وابستگی به جریانات اصلاح طلبی دارند نشانی از اعتدال و تدبیر را در رفتار نظام مشاهده نمی‌کنند و راست گرایان افراطی نشان می‌دهند هرچند اختیار دولت یازدهم از کف قدرت آنان خارج شده، اما راه‌های تحت فشار گذاشتن اصلاح طلبان و اعتدال‌گرایان را به خوبی می‌دانند.

این تندرویان حکومتی به خوبی نشان داده‌اند که آزادی بیان و آزادی مطبوعات واژه‌ای غیر ممکن در نظام جمهوری اسلامی است و تنها رسانه‌هایی اجازه تحرک و نشر را دارند که در جهت خواست آنان پیش برود و این مساله به خوبی نمایان است که رسانه‌های وابسته به این طیف از هر نوع امنیتی برخوردار هستند و به خود این اجازه را می‌دهند که هر نوع اتهام و افترائی را به سیاسیون،دولت و هر فردی و گروهی که خلاف تفکر آنان قدم بردارد مطرح کنند.

این در حالی است که انتقاد در جامعه مطبوعاتی دیگر جایگاهی برای خود مشاهده نمی‌کند و همین‌که رسانه یا روزنامه‌ای پا را فراتر از حد خود گذارده و انتقادی را روانه طیف محافظه کاران کند توقیف رسانه کمترین اتفاقی است که دامان آنها را خواهد گرفت و این تندرویان بر این نکته تاکید دارند که باید امکان هر نوع اطلاع رسانی از سوی نیروهای منتقد گرفته شود.

در بعد بین‌المللی هم رسانه‌های ایران جایگاه اسفناکی را در آزادی مطبوعات به خود اختصاص داده‌اند، سازمان گزارش‌گران بدون مرز در حالی رده بندی جهانی آزادی مطبوعات در سال ۲۰۱۴ را منتشر کرد که از میان ۱۸۰ کشور جهان، ایران در رده‌ی ۱۷۳ قرار دارد و وضعیت آزادی اطلاع رسانی نسبت به سال پیشین در آن تغییر چندانی نکرده است.

در این گزارش آمده است: در پایان سال میلادی ۲۰۱۳ ایران با ۵۰ روزنامه‌نگار و وب‌نگار زندانی، یکی از ۵ زندان جهان بوده است که با وجود آزادی برخی از زندانیان سیاسی، وعده‌های حسن روحانی رئیس جمهور جدید برای آزادی همه زندانیان سیاسی و بهبود وضعیت آزادی اطلاع رسانی تاکنون بی نتیجه مانده است. فشار دستگاه‌های امنیتی بر روزنامه‌نگاران رسانه‌های بین‌المللی و مستقل مستقر در خارج از کشور و خانواده‌های‌شان در داخل کشور همچنان ادامه دارد.

در این میان نقش دولت یازدهم بسیار مهم و حیاتی است هرچند دولت روحانی در توقیف رسانه‌ها نقش مستقیمی ندارد اما باید بتواند با ارائه سازکارهای قانونی و حمایت از جریان اصلاح طلبی راه را برای حرکت آزاد مطبوعات باز کند و شعارهای دوران انتخابات خود را در این زمینه جامه عمل بپوشاند.

هفتمین رییس جمهور ایران باید بر این نکته واقف باشد که نباید در محدوده فعالیت رسانه‌ها آنقدر محدودیت قائل شد که هیچ جایی برای توسعه جامعه و حرکت وجود نداشته باشد و ادامه حبس روزنامه نگاران و یا تهدید اهالی رسانه و اقداماتی از قبیل توقیف مطبوعات تنها باعث افول جایگاه دولت یازدهم در اذهان جامعه خواهد شد و بازده آن در دراز مدت دامان دولت را خواهد گرفت.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)