عالی‌جناب ترودو، نخست وزیرکانادا!

ساقط کردن هواپیمای خط هوایی بین‌المللی اوکراین، پرواز شماره‌ ۷۵۲ در روز چهارشنبه هشتم ژانویه ۲۰۲۰ که به قتل ۱۷۶ مسافر، از جمله ۵۷ کانادایی منجر شد، گونه‌ای از حزن و اندوه‌ همگانی را در ایران، کانادا و جاهای دیگر به همراه داشته است. این اندوه ممکن است برای ده‌ها سال ادامه یابد و حتی به نسل‌های آینده منتقل شود.

ما امضا کنندگان ذیل، قویا حس می‌کنیم که این قبیل فجایع ساخته و پرداخته‌ دست انسان، اعم از اینکه با خطا و چشم‌پوشی دولت به وقوع پیوسته باشد یا در مقوله‌ یک اقدام تروریستی جنایتکارانه قرار گیرد، هرگز نباید تکرار شود.

برای احتراز از پیامد خطرناک فراموشی، این سانحه باید به صورت بخشی از حافظه جمعی ما و نسل‌های آینده‌مان درآید. به ثمر رسانیدن این مهم به اقدام فوری در راستای یادواره‌ای ساختن این تراژدی به شکل بنای یادبود، مجسمه یا موزه در اماکن عمومی و فرودگاه‌های مناطق مختلف کانادا نیاز دارد.

انجام این کار به هدف‌های ذیل مدد خواهد رسانید:

۱ـ این نمادی خواهد بود از احترام عمیق به قربانیان محبوب و معصوم این فاجعه که هستی باختند و حتی از داشتن قبر و هر گونه سنگ یادبودی محروم‌اند.

۲ـ این کار تسکینی است برای خانواده‌های داغدار و پیامی از همبستگی به آنان. مجسمه یا بنای یادبود زخم‌های باز را درمان می‌بخشد و به نیرومند‌سازی بازماندگان و درگیری هرچه فراتر آنان در جامعه مدد می‌رساند.

۳ـ انجام این مهم نمایشگر نیت مردم و دولت کانادا خواهد بود در راستای تقویت احساس مشترک و احترام برای شهروندان و ساکنان کانادا.

۴ـ بنا یا مجسمه یادمان برای این تراژدی مردود شمردن مسئله‌ فرار عاملین جنایت از مجازات است و به تمام جهانیان این پیام را ابلاغ می‌دارد که عاملین جنایت باید حساب پس دهند.

۵ـ انجام این عمل برای ما مکان مشخصی را فراهم می‌آورد که در آنجا به تفکر و تأمل بنشینیم و در رابطه با این قبیل رویدادهای دردناک بیشتر بیاموزیم.

بنا یا مجسمه‌های یادبود اماکن نیرومندی هستند که «آگاهی انتقادی» انسان‌ها را در مورد این نوع رویداد‌ها بالا می‌برند و به عنوان نشانه‌های برای هشداردهی، خدمت می‌کنند.

فرهنگ خاطره به طور روز افزونی به عنوان بخش شفابخش فرهنگ جهانی مورد توجه قرارگرفته است. این فرهنگ بازتاب فراخوانی است برای ساختن یک جامعه‌ متفاوت متکی به عدالت، آزادی و حقوق بشر. یادواره‌ها در حالی که به عنوان نمادهای یادآوری و احترام عمیق برای قربانیان و بازماندگان عمل می‌کنند، در عین حال از رسالت امید‌بخش و مثبت در چشم‌انداز قرار دادن جهانی تازه بر مبنای عدالت و صلح نیز برخوردارند.

ما می‌توانیم بر آثار دردناک انکار همیشگی مسئولیت این قبیل رویدادها و سوانحه همگانی، با مبارزه‌ جمعی و پیگیرمان به منظور به خاطر آوردنشان چیره شویم. این کار را باید به صورت مؤثر با شکستن سکوت و یادآوری گذشته -آنچنان که واقعا رخ داده است- و با نکوهش عاملان جنایت، به ثمر رسانید.

یادواره‌ها حامل این پیامند که صدای قربانیان و بازماندگان با گذشت زمان خاموش نخواهد شد. با استفاده از این شیوه است که نسل‌های آتی، بازماندگان و دیدار کنندگان می‌توانند صدای قربانیان و غریو خاموش این رویداد دردناک و بی‌عدالتی‌ای را که منعکس کننده‌ آن است، بشنوند.

مجسمه و بناهای یادبود در سکوت عمیقشان بازتاب دهنده‌ فریاد رسای قربانیانی هستند که زندگی خود را به خاطر اعمال بی‌رحمانه و شقاوت‌بار دیگر انسان‌ها از دست داده‌اند. چه نیکو گفته است نویسنده‌ نامدار آمریکایی، «براد اوسلن»:

«هر فریادی که سر داده می‌شود، به نسل‌های آینده می‌آموزاند، هشدار می‌دهد و در رابطه با درستکاری، انگیزه می‌بخشد.»

ما امضا کنندگان ذیل، قویاً و به صورت فوری از شما تقاضا داریم در رابطه با ساختن یادواره‌هایی برای قربانیان هواپیمای خط هوایی بین‌المللی اوکراین، پرواز شماره‌ ۷۵۲ که در روز چهارشنبه هشتم ژانویه ۲۰۲۰ ساقط شد، عطف توجه بفرمایید.

با امضای خود از این دادخواست پشتیبانی کنید.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)