اگر حسن روحانی- امروزی- رهبر ایران بود، چی می‌شد؟

آقای حسن روحانی، گردشی کرده در محدوده تله کابین، متاسفانه عده ای بهانه گیر بد و بیراه گفته اند، و او را به تظاهر و ریاکاری متهم کرده اند!
من- بعنوان یک شهروند معمولی- کلی انتقاد داشته و کرده ام به دولت آقای روحانی. اما بی‌انصافی‌های این روزهای برخی را نمی‌توانم قبول کنم. بی‌انصافی است که آقای حسن روحانی هر کار مثبتی انجام دهد، دیگران به او می‌تازند. کار حسن روحانی خیلی خوب بوده و حقیقتا بعد از مدت‌ها یک کار شجاعانه مثبت از او دیدیم.

فقط مقایسه کنید سفر و گردشگری آقای حسن روحانی را با بسیاری از آخوندهای حکومتی و غیر حکومتی. اینجا آقای حسن روحانی تابوشکنی کرد و اتفاقا رخت تظاهر و ریاکاری آخوندی به‌کنار نهاد و مثل مردم عادی لباس پوشید (خود لباس آخونید، لزوما بد نیست، اما سوءاستفاده از این لباس روحانیت، و مقدس و معصوم‌نمایی کار زشت و ناپسنداست، منظورم از رخت تظاهر و ریاکاری این است، وگرنه انتخاب و پوشیدن لباس جزء آزادی‌های فردی و شخصی مردم است)، اما برخی بهانه‌گیر به او می تازند! چرا؟

مگر نه اینکه چهل سال است منتقدان می‌گویند، آخوند بودن هم یک شغل است؟ شغل آخوندی هم یک لباس کار دارد، آخوندها بایست در مشاغل دیگر، و محافل و موقعیتهای دیگر، لباس عادی مردم را بپوشند. آقای حسن روحانی و امثال او دارند به همین خواسته دیرینه منتقدان جامه عمل می‌پوشاند. ما منتقدان همین می‌گوییم که آخوندی هم یک شغل است مثل بقیه شغلها. نه قداست دارد و نه امتیاز ویژه ای.
آقای حسن روحانی و امثال او تا از اینکارها بکنند امثالهم حمایت می‌کنیم.

سوالی برایم پیش آمده، چی می‌شد آقای حسن روحانی امروزی، رهبر می‌شد؟

آیا رهبر حمهوری اسلامی، حقیقتا مثل امروز آقای روحانی، قبول می‌کرد آخوند بودن هم شغل است. آخوند می‌تواند در مسجد و هر مکان مذهبی، لباس آخوندی اش می‌پوشید، اما در موقعیتهای دیگر لباس زییا، شیک، آبرومند مناسبی مثل بقیه عادی مردم را می‌پوشید، چی می‌شد؟

یک خلبان و یا پزشک و یا ارتشی، لباس مخصوص به خود دارند، البته آنها آزادند هر جا لباس خودشان را استفاده کنند مگر منع قانونی داشته باشد مثل نظامیان. اما همان طور خلبان و پزشک و ارتشی معمولا فقط در محیط کاری شان لباس مخصوص می‌پوشند، آخوندها و روحانیون نیز فقط در محل مخصوص یعنی اماکن مذهبی لباس بپوشند. چه اندازه این گونه زیباتر نبود؟ چقدر طبقه روحانیون دوست داشتنی و مردمی تر نبودند؟ ممطئنا تاثیر اعتقادی و عملی مثبتی می‌گذاشت. یکی از مشکلات آخوندیسم همین نظاهر و ریاکاری است. همین ترویج – خواسته یا ناخواسته – ریاکاری است. اتفاقا آقای حسن روحانی کارش در مبارزه با ریاکاری است. اینکه او دارد نشان می‌دهد مثل بقیه انسانها، عادی است و می‌خواهد مثل مردم باشد. چرا نبایست اقدام شایسته او را تشویق نکرد؟

تصور کنید رهبری ج.ا.، آن لباس روحانیت را نمی‌پوشید در هر جا، چقدر خودش راحت و آزادتر بود(؟)، مجبور نبود هی از دید اسلام و ایدئولوژی شیعیی ولایی موضع گیری کند! چقدر خود همین نظام بابت همین تقید به لباس مذهب و آخوندی به خودش ضربه زده است؟ چقدر این تظاهر و تقید به تظاهر بلا بر سر مردم درآورده است. من مطئنم همین رفورم کاربرد پوشش در میان آخوندها اتفاق به افتد، تحولاتی بس عظیم در جمهوری اسلامی روی خواهد داد. بخش بزرگی از مصائب ما ایرانی‌ها، همین تقید به تظاهر حاکمان است. چه مصائبی که ما نکشیدیم از تقید به تظاهر آخوندها!

مدت‌هاست این گفته را می‌خواستم جایی بگویم. به نظرم می‌آید، بخش بزرگی از مخالفان یا اپوزیسیون جمهوری اسلامی، علاقه ای ندارند حکومت جمهوری اسلامی اصلاح شود و اتفاق خوبی به افتد! چون اگر جمهوری اسلامی اصلاح بشود، آن وقت دکان مخالفان و اپوزیسیون که این کارشان تبدیل به مشغله و کاسبی شان شده، از رونق می افتد! متاسفانه منافع برخی از این مخالفان ج.ا. در اصلاح ناپذیری این نظام است! شاید  خیلی برای هیمن از کار  امثال آقای روحانی انتقاد می‌کنند! آخر اگر آقای حسن روحانی‌ها بساط تقید به تظاهر در نظام را برچینند، ممکن است دکان بسیاری از این اپوزیسیون تعطیل شود!

امثال آقای حسن روحانی حتی اگر قدم در راه خوبی بردارد، باید تشویقش کرد. تشویق کار خوب امروزی آقای حسن روحانی، در حقیقت حمایت از آزادی پوشش و دیگر آزادی‌های مدنی است.

چشم‌ها را باید شست، جوری دیگر باید دید…

آفرین آقای حسن روحانی.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)