در هر شرایط کشور نخبگان ان جامعه بر اساس تفکری خاص در ان شرایط جامعه تربیت میشوند.نخبگان اکثرا خلاهای جامعه را می بینند.و برای ان برنامه ریزی میکنند.و اگر فضای سیاسی کشور رقابتی و دمکراتیک باشد.نوعی رقابت بین سیاست مداران برای جذب نخبگان به سوی خودشان شکل میگیرد.اکثر نخبگان کشور ما روحیه متعادلی نسبت به سیاست داخلی و خارجی کشور دارند.و این سبب بی اعتمادی سیاستمداران انقلابی به نخبگان میشود.تا نتوانند ازتوانمندی نخبگان استفاده کنند.حال این سوال پیش میاید یا نخبگان باید روحیه خود را عوض کنند.یا سیاستمداران روحیه خود عوض کنند.جواب منطقی به این سوال این است که نخبگان حاصل و میوه خرد جمعی هستند. وخلاهای جامعه و حکومت را میدانند.ولی و نخبگان جامعه هم باید در دادن راه حل به جامعه در رقابت و همکاری باشند.تا راه حل های انها منطقی و عملی باشد.در حالی سیاستمداران فقط حاصل افکار جذاب جامعه هستند.تازه اگر شرایط کشور دمکراتیک باشد.این نخبگان هستند که باید استخوان بندی سیاست را تعریف کنند.که افکار جذاب جامعه همان راه حل های جامعه باشد.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com