ضرورت درک موشک پرانی های سپاه توسط ملت، دولت و دنیای متمدن غرب

به نظر می رسد که راز بقای به اصطلاح دلواپسان و نیروهای هدایت کننده آنها در تنش زایی، بحران آفرینی، دشمن تراشی و کشتار و خراب کاری است! آخرین مثال هم کار شکنی ها و مانع تراشی های ایشان در زمان گفتگوهای دولت با ۱+۵ بود.

شاید بتوان موشک پرانی های عجیب اخیر سپاه را “در شرایط حساس کنونی” در همین راستا تفسیر کرد. – شرایط حساس از این جهت که مردم و دنیا منتظر به ثمر نشستن زحمات بی دریغ دولت تدبیر و امید در زمان پسا برجام هستند. البته خود حضرات اینطور وانمود می کنند که با موشک پرانی خود قصد دارند اقتدار و توانایی خود را به آمریکا و اسراییل و عربستان و سران منطقه نشان دهند! که البته اگر در این گفته خود صادق باشند یا نادان هستند و یا خاین! ظاهرا این حضرات غافل از این هستند که در عصر و شرایط حاضر یک حکومت وقتی اقتدار و توانایی واقعی دارد که در قلوب مردم خود جای داشته باشد و مورد تایید آنها باشد و بدین صورت مشروعیت داشته باشد. ضمنا ظاهرا این افراد هنوز این واقعیت را هم درک نکرده اند که دیگر در دهه دوم قرن بیست و یکم نمی توان اسلام و تشیع را با اهدای موشک و بمب به سوری ها و یمنی ها و لبنانی ها و فلسطینی ها صادر کرد بلکه بر عکس – در دراز مدت – این سیاست باعث بدبخت تر شدن روز افزون آنها و نهایتا به صلیب کشیدن تشیع در اذهان ملل جهان خواهد شد.
در هر صورت به نظر می رسد که این موشک پرانی ها در این شرایط خاص پسا برجام هدف دیگری را هم دنبال می کند. برای درک این هدف باید ابتدا یادمان باشد که رقیبان دکتر روحانی از قبیل رضایی ها، جلیلی ها، لاریجانی ها، احمدی نژاد ها و قالیباف ها همگی سپاهی و در واقع تصمیم گیران سپاه هستند! واقعیت این است که این حضرات به واسطه شکست های پی در پی ای که در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس و مجلس خبرگانی که در گذشته نزدیک خوردند چشم دیدن پیروزی مجدد اعتدالگراها که این بار به اصلاح طلبان نزدیکتر هم شده اند را در انتخابات ریاست جمهوری بعدی ندارند. در همین راستا است که سیاست گذاران سپاه با علم کامل به عواقب موشک پراکنی خود در این شرایط خاص و حساس بعد از برجام به این کار اصرار دارند و آن را ادامه می دهند. آنها به خوبی می دانند که با تشنج آفرینی و به مبارزه طلبی آمریکا و اسراییل و عربستان بازگشایی واقعی اقتصادی نخواهیم داشت چرا که هیچ سرمایه دار عاقلی حاضر نیست در چنین شرایطی در ایران سرمایه گذاری کند. این می تواند به معنای نا امیدی و نارضایتی روزافزون مردم ایران و نهایتا شکست اعتدالگراها و اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری بعدی باشد. و این همان چیزی است که حضرات می خواهند. حال سیاست مداران دلسوز مردم ستم دیده ایران باید تصمیم بگیرند که در این شرایط خاص تکلیف آمریکا و دنیای متمدن غرب در قبال ایران چیست؟!

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)