حقوق فعال مدنی و سیاسی در پاسخ گویی به سوالات بازجویی چیست؟

در زمان دستگیری فعالان مدنی و سیاسی و یا هر کسی که توسط نهادهای حکومتی، آن‌ها (دادستان و مسئولان تحقیق بر روی پرنده) در تلاش هستند که ثابت کنند: جرمی توسط فرد دستگیرشده اتفاق افتاده، فعال مدنی و سیاسی که اکنون از نظر آن‌ها به عنوان متهم شناخته می‌شود از روی عمد و آگاهی کاری را انجام داده است و دست آخر اینکه دلایلی وجود دارد که این فعالیتی که از نظر آن‌ها جرم است، توسط فرد دستگیرشده انجام گرفته است.
هر فعال مدنی و سیاسی و یا هرکسی در زمانی که دستگیر می‌شود، تنها موظف است که دلایل خود را در رد کردن اتهامات وارده از سوی بازجو، دادستان و سایر مسئولان تحقیقات پرونده مورد نظر بیان کند.

از جمله حقوقی که هرکسی در زمان دستگیری‌اش دارد این است که می‌تواند فقط به سوالاتی که در چارچوب اتهامی که به او داده شده، پاسخ دهد. مقامات تحقیق و یا قاضی نمی تواند سئوالاتی که هیچ گونه ارتباطی با جرم یا جرائم تفهیم شده به متهم ندارد، از او بپرسد. به عنوان مثال اگر جرم تفهیم شده به موکل اخلال در نظم عمومی از طریق حضور در تظاهرات خیابانی است نمی تواند در مورد شرب خمر ارتکاب یافته توسط او هم شروع به تحقیق و پرسیدن سئوال کنند.
برای هر فعال مدنی و سیاسی و یا کسانی که برای اولین بار توسط نهادهای حکومتی دستگیر می‌شود، معمولا سوالات زیادی قبل از آغاز مراحل بازجویی و دادرسی برای این فعالان پیش می‌آید. سوالاتی از قبیل، آیا می‌توانند به همه سوالات طرح شده از طرف بازجوی پرونده پاسخ دهند؟ چگونه می‌توانند وانمود کنند که به بازجو اعتماد کرده‌اند؟ تا چه اندازه حقیق را بیان کنند و چه چیزهایی را پنهان کنند؟ آیا لج کردن با بازجو و فرار از پاسخ دادن به برخی از سوال‌ها درست است؟
برای اطلاعات بیشتر، جزوه “بازجویی و شکنجه” را که از سوی مرکز مشاوره فعالان مدنی و سیاسی (دستگیری) منتشر شده بخوانید.
کانال تلگرام دست‌گیری

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)