شوخی های ضد تروریستی ی آمریکا و عربستان در یمن

مرگ یکی نان دیگری است. بلند گوچی های یمنی بوی کباب ِ خر پلوی خوش مزه ی عربستانی به دماغ های مبارکشان رسیده است. می گویند از مسجدهای عدن فریاد وا کافرا بلند است و مردم را به مبارزه با حوثی های کافر فرا می خوانند. از آنچه خبرگزاری های غربی تا کنون درباره ی جنگ در یمن آورده اند می توان برداشت کرد که عربستان و همدستان اَش یک براستی دوزخ در آن کشور تنگدست پدیده آورده اند. ۹ کشور عرب در برابر ۲۰ تا ۳۰ هزار حوثی. تازیان جنگجو!؟ خودشان کم اند، از پاکستان هم خواسته اند وارد کارزار شود. به هر رو نخست وزیر پاکستان، آقای نواز شریف و برادر اَش دوران تبعید خود را در عربستان گذرانده بوده اند و حسابی نمک گیر سران عربستان. ولی دشواری ی پاکستان در این است که ورود مستقیم اَش به جنگ عربستان در یمن به آتش جنگ شیعه و سنی در پاکستان بیش از هر زمانی دامن می زند. این بیشتر به یک شوخی ی سیاسی از همان شوخی های متداول سیاسی مانند است که پاکستان از مبارزه با تروریسم و دهشتگری یی که در آن کشور ۷۰.۰۰۰ کشته برجای گذاشته است سر باز می زند، ولی دل اَش برای مبارزه با حوثی های یمن به پر پر زدن افتاده است!

از دیگر شوخی های اهالی نیرنگ شهر یکی این که همین یکی دو سال پیش بود که یکی از فرمانده هان آرتش ایران گفت: اگر به پاکستان از سوی هر کشوری یورش برده شود، ایران ساکت نخواهد نشست و به سود پاکستان وارد جنگ خواهد شد! ایران با آن هواپیماهای فرسوده و از کار افتاده اَش بخواهد به سود پاکستان اتمی با نیمچه ابرقدرتی مانند هند وارد جنگ شود؟ پاسخ خوش رقصی ی ژنرال صلواتی ی ایران را ( کسی که درجه هایش را با دادن صلورات گرفته است!) نخست وزیر پاکستان بارها داده است. نواز شریف بارها گفته است که هر گونه تجاوز به خاک عربستان را، از سوی هر دولتی و در هر زمانی انجام گیرد، با پاسخی دندان شکن از سوی پاکستان رو به رو خواهد شد.

یمن تنگدست ترین کشور عرب است، همین پنجاه، شست (شصت) سال پیش بود که افسران و سربازان استعمارگر انگلیسی با مردم یمن رفتاری برده وارانه داشتند و هر سدای ناهمسازوار با استعمار انگلیستان را خیلی راحت با شکنجه پاسخ می گفتند، شکنجه تا مرز مرگ. در آن هنگام هرگز از بوق “بی بی سی” سدای اعتراض حقوق بشری برنخاست.

اینک مردم کشور تنگدست یمن در شهرهای بمباران شده نه آب دارند، نه خوراک. فروشگاه ها همه بسته. و سایه ی مرغ جنگ بر سر بیمارستان های شهرعدن با بیش از یک میلیون مردم اَش افتاده است، که دم به دم زخمی به بیمارستان های از نفس افتاده ی بی دارو می آورند. شمار کشته شده گان بالا است و شمار آوراه گان نیز. بیش از یکسد هزار آواره، در کمتر از دو هفته. همین شمار بالای آواره گان نشان از ژرفای این بدآمدی (فاجعه) دارد. موشک های عربستان و امارات و اردن بر سر خانه و زنده گی ی مردم در شهرهای گوناگون یمن می بارند و از کشته پشته می سازند، بی آنکه از سازمان های حقوق بشری ی غربی بانگی برخیزد در نکوهش تجاوز. فرخ و خجسته است انشاء الله! در جنگ عربستان با تروریسم دریغ از شلیک یک موشک آن کشور به القائده ی یمن!

اگر میان ریاض و تهران بر سر سنی گری و شیعه گری اختلاف هست، چرا باید مردم عادی یی که در این جنگ های فرقه ای نقشی ندارند و خواستار یک زنده گی ی بی درگیر شدن در درگیرهای سیاسی هستند قربانی شوند؟ آیا این تبلیغات محض نیست که جنگ خانگی ی یمن را به جنگ سنی و شیعه فرو کاهش می دهد؟ پس در این داستان نقش متحد سنی ی حوثی ها، نیروهای هوادار رییس جمهور پیشین یمن چه می شود؟

ضعیف که شدی کار اَت ساخته است. درچند جنگی که میان تازیان و اسراییل از سال ۱۹۴۸ تا سال ۱۹۷۳ درگرفت، حتا یک بار یک فروند هواپیمای عربستان از زمین برنخواست تا در حال و هوای جنگی دوری بزند. از شرکت ایشان در آن جنگ ها مگو، که تنها نام اسراییل بدن های فیلد مارشال های آرتش سعودی را به لرزه می اندازد. آیا اگر حوثی های یمن توان ایستادن در برابر تجاوز عربستان و همدستان اَش را داشتند، عربستان جرأت تاخت و تاز در خاک یمن را به خود می داد؟ گویی تجاوزی که به خاک یمن گرفته کم است که تجاوزگران می خواهند به سازمان جهانی ی کشورها (سازمان ملل) بروند تا قعطنامه ای را در بازداری ی رساندن و فروش جنگ ابزار به حوثی های یمن دستینه کنند. این را آقای “بن زاید”، وزیر خارجه ی کشور امارات در روز چهارشنبه هشتم آپریل گفت. در این میان آمریکا پشتیبانی و کمک رسانی ی بی دریغ و همه سویه ی خود از عربستان در جنگ با حوثی های یمن را اعلام کرده است. آقای “آنتونی بلینکن”، سر دستیار وزیرخارجه ی آمریکا، که برای دیداری به عربستان رفته بود در یک گفتگو با رسانه ها پیامی را به گوش دولت جمهوری ی اسلامی ایران، که گفته می شود پشتیبان حوثی ها است، رسانید: “عربستان سعودی یک پیام خیلی جدی و پر قدرت را به حوثی ها و پشتیبانان ایشان می رساند که آنان نمی توانند قدرت را در یمن با زور به دست گیرند”. وی سپس افزود: “برای نشان دادن همبستگی ی خود با عربستان، ما تحویل جنگ ابزار به این کشور را افزایش داده ایم”. در واقع اتاق فرماندهی جنگ را آمریکایی ها اداره می کنند. این را خود همان آقای بلینکن در لا به لای گفته هایش بازگو کرده است. زیبا ترین بخش سخنان آنتونی بلینکن آن بود که گفت حوثی ها اقتصاد یمن را داغان کرده اند. طنز جدی ی او مرا به یاد آقای دکتر- پرفسور رییس جمهور تاریخ می اندازد. کراماتی دارد این بلینکن که نگو. برآمدن حوثی ها دستآورد اقتصاد ویران و در هم شکسته ی یمن است و واکنشی به دهه ها دخالت عربستان در کار یمن .

گویی آمریکا دیگر در یمن هیچ نگرانی یی از القائده ی یمن که نیرومندترین شبکه ی القائده است ندارد. آمریکا هراسی از این ندارد که راندن حوثی ها از قدرت در یمن برابر با گسترش دامنه ی قدرت القائده در آن کشور است. همین هفته ی پیش بود که خلاء قدرت در یمن به القائده ی یمن میدان داد تا به یک زندان در شهر “مکلا” یورش برد و یکی از سران محلی ی القائده را از زندان آزاد سازد. در همین دو هفته ای که از یورش ۹ کشور عرب به رهبری ی عربستان، والبته آمریکا، به خاک یمن می گذرد کار القائده ی یمن چنان بالا گرفته که برای سر رهبر حوثی ها بیست کیلو زر (طلا) جایزه گذاشته است. راستی من ریاضیاتم خوب نیست و از حساب سر در نمی آورم. شما بگویید، آیا ارزش جایزه ی دلاری یی که آمریکا برای دستگیری ی اوسامه بن لادن گذاشته بود برابر با ارزش دلاری ی بیست کیلو طلای القائده می شد؟

پ. مهرکوهی
‎۰۹ ‎April ‎۲۰۱۵ پنج شنبه

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)