مصاحبه با ۳ غسال: با فرزندانمان ازدواج نمی‌کنند

* نگاه جامعه به کارتان چطور است؟برخورد مردم با شما وقتی می فهمند که غسالید؟

بیدکی: تا وقتی که نمی دانند شغلمان چیست که مشکلی ندارند اما همین که می گویم غسالم انگار که گفته باشم قصاب آدم هایم همه از من دور می شوند اما برخی از مردم هم استقبال می کنند که تعدادشان کم است. این کار از نظر فرهنگی هنوز جانیفتاده مردم با کار ما آشنا نیستند.برای دخترم خواستگار می آید همین که می داند شغلم غسالی است می رود، برنمی گردد،برای پسرم خواستگاری می رویم به محض اینکه میدانند من مرده شورم جواب منفی می دهند. سئوال من این است که شغل من به فرزندانم چه ارتباطی دارد؟ چرا باید آن ها تبعات کار پدر را بکشند؟ کاری که من و همکارم با تمام سختی هایش قبول کردیم اما کسی قدر دان نیست.

ایزانلو: شغل ما باید در جامعه جا بیفتد ،با این که صدا و سیما برنامه ها و فیلم های خوبی درباره ” مرده شوری” تهیه کرده ولی نگاه خیلی از مردم نسبت به این کار تغییر نکرده خیلی ها نمی دانند ما از کاملترترین وسایل بهداشتی در کارمان استفاده می کنیم و هیچ وقت ارتباط بدنی بدون دستکش با مرده ها نداریم و کارمان بهداشتی است ،اما وقتی من ایزانلو که قبل از این کار آشپزی برای مجالس می کردم حالا در یک مراسم غذا را بکشم یک سوم غذا می ماند مشخص است نگاه جامعه چیست ! خیلی ها برخورد خوبی با ما ندارند.

اسماعیل زاده: چون من اینجا غریبم زیاد من را نمی شناسند اما کسانی هم که می فهمند تعدادی خوب برخورد می کنند و بعضی ها هم برخورد خوبی ندارند به مردم نمی گوییم که غسالم.

* آیا خاطره از شغلتان دارید؟

ایزانلو: یکبار که به استخر رفته بودم داخل سونا کنار بقیه نشسته بودم یک دفعه یک نفر وارد شد دیدم مدام دارد به من نگاه می کند یک دفعه گفت: “درسته شناختم این همون مرده شوره است که چند روز پیش بابای منو شست” به محض اینکه بقیه اینو شنیدند انگار که یک تمساح تو استخر دیده باشند همه فرار کردن.

اسماعیل زاده: یکبارعطر گل محمدی به لباسم زده بودم و داشتم کارم رو انجام می دادم یکی از افراد متوفی که داخل غسالخانه آمده بود وقتی طرف من و مرده می آمدند بوی عطر رو حس می کردند به من گفت اینقدر این خانم پاک بودن که از جنازه شون هم بوی عطر می آد.