محمّد احمدی.
_________________________________________________________________
با روی کار آمدن حسن روحانی و تغییر فضای سیاسی کشور امید آن میرود که جنبش دانشجویی پس از ۸ سال سخت بتواند خود را احیا کند و مجوزهای لازم برای فعالیت دوباره را اخذ نماید. در این میان حمایت دولت مسلماً لازم است امّا همۀ ماجرا نیست. جنبش دانشجویی نباید تمام تعریف خود را در مجوزهای دولتی و فعالیت در زیر سایۀ قدرت و حمایت از او بیابد و برای آیندۀ خود باید برنامهای روشن و تئوریای منسجم داشته باشد تا بتواند نقشی فعال و پر جنب و جوش به دور از جوزدگیهای عامیانه داشته باشد. ترسیم برنامۀ آیندۀ جنبش دانشجویی ممکن نمیگردد مگر با فعالیت گسترده دانشجویان علاقهمند و بحث و جدل مستمر برای تعیین خطمشیها.
جنبش دانشجویی وظیفه دارد هم در راستای خطمشی آیندۀ خود؛ و هم در جهت داشتن نقشی فعّال در حوزه عمومی، به کارا کردن محیطهای عمومیِ بحث و تبادل نظر در دانشگاهها بیاندیشند. عمومیت به معنای جمعشدن تودهای از افراد نیست. حوزۀ عمومی جامعه متشکل از جماعت کتابخوان است که وظیفۀ عقلانیسازی قدرت را بر عهده دارد . استدلال، فهم و مطالعه مسیری است که سبب فعالشدن و افزایش توان عقلانیسازیِ حوزۀ عمومی میشود. حوزۀ عمومی بر مبنای تبادل نظر و داوری عمومی شکل میگیرد نه تبادل سلیقه و شنیدن صرف. این حوزه جای استدلال است، جای دلیلآوری برای یک نظر، دفاعکردن از آن و دیدن جنبههای ضعف و قوت اش. استدلال باید نقدپذیر باشد. گفتن این جمله که “این نظر من است، چیزی است که من فکر میکنم و لازم نمیبینم در مورد آن به بحث بپردازم و آنرا به نقد بسپارم و به نقد منتقدان جواب دهم” جملهای است به غایت مضحک و اسم اش نه تبادل نظر، که تبادل سلیقه است.
آنچه که عموم فکر میکنند شاید محترم باشد ولی حتماً درست نیست؛ و آنچه که بزرگان فکر میکنند بدون نقد و بررسی کالایی است مصرفی نه فکری فرهنگساز. کاهش فعالیت در طی ۸ سال گذشته سبب ضعف فکری در بدنۀ داشجویی شده و سطحینگری فکری در میان دانشجویان بسیار پررنگ است. از همین حالا میتوان برای برگزاری جلساتی عمومی که افرادی مطالعهگر و با دانشی کافی در آن حضور داشته باشند، به طور منظم، برنامهریزی کرد. برگزاری این جلسات بسیار کم هزینه امّا به غایت پر ارزش است. کمک گرفتن از فضای مجازی (وبلاگها، شبکههای اجتماعی) و مجلات دانشجویی نیز کارا است؛ به شرط آنکه تنها به انعکاس مطالب رسانههای معروف کشور و نوشتن اشعار شعرای معروف بسنده نشود و به بحث و تحلیل فکری در میان دانشجویان دامن زند.
نقد قدرت و عقلانیسازی آن صرفاً معطوف به دولت نیست و فرهنگ عمومی را نیز نباید از یاد برد. عادتهای ذهنی و رفتارهای معمولِ خودمان را نیز لازم است به بوتۀ نقد گذاشت و در مورد آنها اندیشید.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.