اتفاقات تلخ در سازمان انرژی اتمی

علیرضا زاکانی: از واقعیت‎‎های تلخ جهان معاصر، بهانه جویی نظام سلطه جهانی به سرکردگی آمریکا در مخالفت و دشمنی با انقلاب اسلامی به

رهبری ایران اسلامی است. بهانه‎‎هایی از قبیل حمایت از تروریسم؛ نقض حقوق بشر، اخلال در امنیت منطقه و نهایتا تلاش برای دستیابی به سلاح کشتار جمعی به‎ویژه بمب هسته‎ای است اما به‎نظر می‎بایست در خصوص توافقنامه هسته‎ای نکاتی را به‎عنوان واقعیات صحنه موجود در نظر داشت و سپس قضاوت یا هر اقدامی را در نظر گرفت.

به‎طور کلی بیشتر منافع این توافقنامه بالقوه است در حالی که عمده مضرات آن بالفعل است. این توافقنامه بیشتر شروع راهی است که نتیجه آن به توانمندی ما در پیگیری آرمان‎‎های مطلوب و دستیابی به عزت و منفعت ملی با گذر از دل واقعیت‎‎های تلخ پیرامونی بستگی خواهد داشت. لذا نه عسل مصفا و فتح‎الفتوح است، نه جام زهر و ترکمنچای هسته‎ای بلکه ورود به میدان مینی است که هنرمندیِ عبور پرافتخار از آن را می‎طلبد و راه را برای پیروزی‎‎های دیگر هموار می‎سازد. از این‎رو موضوع غرورآفرین و حیاتی فناوری هسته‎ای نیازمند عزمی ملی و دوری از نگاه کوتاه مدت و جناحی است زیرا:

الف) مطلوب‎‎های دشمن در اولویت اول ریشه کنی دانش هسته‎ای، دانشمندان ما، داشته‎‎های موجود و محرومیت کامل ملت شریف ایران از این موهبت الهی است؛ تا جایی که چندی قبل اوباما رسما اعلام کرد اگر می‎توانست از اساس این فناوری را از ایران برمی‎چید اما امکان آن برای آمریکا میسر نیست و در مرحله نازلتر خواسته‎‎های آن‎ها نیز دستیابی و بهره‎مندی محدود ایران از این عرصه با حفظ وابستگی به استکبار جهانی با توجه به دستاورد‎های شگفت‎انگیز دانشمندان ما توهمی بیش نبوده و امری ناممکن است چراکه اساسا ما با کسب دانش فنی در همه سطوح مورد نیاز از این مرحله نیز عبور کرده‎ایم.

امروز آخرین گام دشمن بهانه جویی و ایجاد زمینه استفاده محدود از فناوری هسته ای بر پایه دانش بومی و در کف توانمندی تولید شده و فلج‎سازی صنعت هسته‎ای کشور است تاجایی که در این راه از هیچ جنایتی دریغ ننموده و می‎کوشد با تحمیل شرایط نابرابر خود در بستر تحریم‎ها به خواسته نامشروع خویش برسد.

ب‎) در مقابل، مطلوب ما نیز استفاده از همه سطوح و ابعاد این فناوری است و خط قرمز ما هم استفاده غیرصلح‎آمیز از آن است. توانمندی‎‎های ما نیز عبارت است از دانش فنی بومی، تکثر دانشمندان حوزه‎‎های مختلف دانش هسته‎ای، گستره تجهیزات و سایت‎‎های موجود، محصولات غنی‎سازی شده و سقف آن امکانات ذخیره شده‎ای است که در پرتو ارشادات و حمایت‎‎های مقام معظم رهبری، استواری و یکپارچگی ملی، همت دانشمندان ایران اسلامی و ایستادگی مسئولان رقم خورده تا جایی که ما با شکستن نظام ظالمانه بهرهمندی موجود هسته‎ای جهان به‎ عنوان اولین کشور کسب‎کننده فناوری هسته‎ای خارج از چارچوب ذلیلانه مورد توافق استکبار جهانی، الگویی برای سایرین در استفاده صلح‎آمیز از این حوزه با بهره‎مندی از پشتیبانی‎‎های افکار عمومی مردم جهان و همه دول استکبارستیز، بسیاری از کشور‎های سلطه‎پذیر و به‎طور استثنا برخی قدرت‎‎های جهانی هستیم.

اکنون که دور جدید جلسات کارشناسی مذاکرات هسته‎ای در ژنو برگزار ‎شده است بهتر می‎توان پیرامون این توافقنامه، واقعیت‎های موجود و ضرورت‎‎های ایجابی و سلبی آن مباحثی از قبیل نکات زیر را مطرح نمود و به این واقعیت اذعان داشت که پس از چهار دوره مذاکرات هیئت‎‎های ایرانی به مسئولیت آقایان روحانی، لاریجانی، جلیلی و ظریف امروز استکبار با کراهت و از سر استیصال در اثر مشکلات و شکنندگی شرایط درونی خویش و شکست در عرصه‎‎های هماوردی با اندیشه اسلامی و انقلابی سلطه ستیزان به‎ویژه در سوریه به این مهم تن داده است ولی باز می‎خواهد همین متن را مسیری هموار در دستیابی به خواسته‎‎های شیطنت‎آمیز خود قرار دهد. پس مسئولیت‎‎های همگان در دستیابی به حقوق ملت رشید ایران صدچندان می‎نماید؛ به‎ویژه که اساسا کسب این فناوری را در سطح معادلات بین‎المللی و مواجهه نظام سلطه و استکبار جهانی با جبهه مستضعفان و مسلمین باید جست‎وجو کرد و از این منظر به اهمیت آن برای تغییر این معادله به‎نفع مظلومین جهان پی برد.

با مروری اجمالی به متن توافقنامه ژنو و زمینه‎‎های تحقق و شرایط فرامتن آن درمییابیم که:

الف) برخی از منافع توافقنامه با توجه به فرامتن و متن توافقنامه عبارتند از:

۱. شکست پروژه ایران هراسی و ایجاد اجماع بین‎المللی علیه ما
۲. تثبیت نظام چندقطبی جهانی و ارتقاء جایگاه ایران اسلامی به‎عنوان قطب مستضعفین و مسلمین جهان
۳. راستی آزمایی غرب و آمریکا و امتحان میزان صداقت آن‎ها در مواجهه با حق مسلم ایران اسلامی و مطالبه قانونی ما
۴. بصیرت افزایی داخلی و بهره‎مندی از آن در راستای انسجام ملی پیرامون مطالبه عزت‎مدارانه و استقلال‎طلبانه حقوق هسته‎ای کشور
۵. بهره‎مندی از فرصت ایجاد آرامش نسبی در فضای روانی جامعه و تسهیل در چرخه اقتصاد کشور با وارد نمودن بخشی از امکانات واعتبارات و شکستن مقداری از زنجیره تحریم ها

ب) بخشی از مضرات این توافقنامه نیز عبارتند از:
۱. شفاف نبودن و قابل تفسیر بودن مفاد این توافقنامه که با توجه به بهانه‎جویی آمریکا و متحدانش زمینه شیطنت آن‎ها را فراهم خواهد کرد.
۲. بحث پیرامون توانمندی‎‎های ما در حوزه هسته‎ای و کمتوجهی به ضرورت نگهداری برگ‎‎های برنده دیگر برای مراحل بعدی مذاکرات
۳. پذیرش نظارت‎‎های بیش از حد ضرورت شفافسازی به‎صورتی که با تجربه اندوخته شده از بازرسی‎‎های سال ۱۳۸۲ زمینه مداخله یا تهدید مجدد عناصر انسانی مرتبط و دانشمندان عزیز و زنجیره تامین اقلام مورد نیاز را فراهم آورد.
۴. همجنس نبودن و هم‎‎وزن نبودن و همزمان نبودن اقدامات دو طرف که منجر به سنگینی موفقیت کفه طرف مقابل گشته است.
۵. بی‎توجهی یا کم‎دقتی در امور فنی مربوط به غنی‎سازی یا سایر حوزه‎‎های فناوری هسته‎ای و امور حقوقی مربوط به آنکه امکان آسیب‎پذیری ما را در آینده فراهم خواهد کرد.

از این‎رو پیام‎‎های دوگانه اسرائیل و عربستان در قالب خوشحالی و ناراحتی واقعی از این توافقنامه نیز قابل تحلیل است زیرا آنان با تقسیم کار با آمریکا و کشور‎های همسو جهت بالا بردن قدرت چانه‎زنی آن‎ها در مذاکرات ظاهرا اظهار نارضایتی می‎کنند و از طرفی به‎خاطر بههم‎خوردن فضای ایرانهراسی و زمینه اجماع بین‎المللی قلبا ناراحت هستند.

ج) به‎نظر برای تبدیل نمودن تهدیدات کنونی به فرصت، توجه به الزامات آینده ضروری است.

۱-ج) الزامات ایجابی:

۱. حقوق و تکالیف ما در قالب معاهده NPT پیگیری شود و هر تصمیم ناقض آن مورد نفی قرار گیرد.
۲. تقویت جوهره و ساخت حقیقی نظام اسلامی و دفاع از عزت و استقلال کشور در عرصه بین‎المللی به‎طور جدی مدنظر قرار گیرد.
۳. تاکید و پیگیری اقتصاد مقاومتی در جهت ایجاد مصونیت داخلی و درونزا مدنظر قرار گیرد.
۴. انسجام داخلی بین مسئولان و مردم و ضرورت همدلی و همنوایی آحاد مردم و مسئولان در راستای مطالبه حق مسلم هستهای صورت پذیرد.
۵. توسعه زیرساخت‎ها برابر نیاز‎های ایده‎آل در عرصه بهره‎مندی از فناوری هسته‎ای انجام پذیرد.
۶. کاهش آسیب‎پذیری داخلی با عملیاتی کردن اقتصاد مقاومتی و ایجاد مصونیت درونزا مورد دقت قرار گیرد.
۷. با تقویت تیم مذاکره‎کننده هسته‎ای و تدوین استراتژی کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت مذاکرات و حمایت بیرونی از آن زمینه توفیق بیشتر در مذاکرات آتی فراهم شود.
۸. دفاع از عرصه علمی کشور و دستاورد‎های بزرگ انجام پذیرفته و توسعه آن صورت گیرد.
۹. توجیه درست آحاد مردم در خصوص نسبت فناوری هسته‎ای با اقتصاد خرد و کلان جامعه به‎ویژه زندگی مردم در امروز و فردای کشور انجام پذیرد تا اسباب وحدت نظر و انسجام ملی در دفاع از حق مسلم هستهای فراهم شود.
۱۰. تعریف درست نیاز‎های عملی کشور در عرصه‎‎های فنی و مهندسی، کشاورزی، پزشکی، انرژی، هوا فضا و… در سقف مورد نظر برای تامین منافع ملی معین شده و با قانونی کردن و مطالبه آن در فضای تخصصی و عمومی صورت گیرد تا بتواند ایران اسلامی را به‎عنوان کشور تولید‎کننده صنعتی تحت نظر آژانس انرژی اتمی تبدیل نماید.
۱۱. مطالبه‎گری جهت خلع‎ سلاح عمومی هسته‎ای در جهان به‎ویژه رژیم جعلی و غاصب صهیونیستی به‎طور جدی دنبال شود.
۱۲. رایزنی با سایر کشور‎های جهان برای ایجاد شفافیت و بالا بردن زمینه همکاری بیشتر و کاهش آسیب‎پذیری آینده صورت پذیرد.

۲-ج) الزامات سلبی:
۱. با پرهیز از افراط و تفریط و دوری از درک غلط و هیجان‎زدگی یا بی‎تفاوتی و سستی در ادامه مسیر و از دوقطبی شدن کشور و نگاه جناحی به موضوع هسته‎ای اجتناب شود.
۲. پرهیز از تفسیر متن از زبان بیگانگان و دشمنان این کشور و عدم تفسیر بدبینانه و غیرمنطقی از بیانیه و یأسافکنی در جامعه یا خوشبینی کاذب و بی‎دلیل و القای پیام‎‎های مثبت ولی کاذب به افکار عمومی مدنظر قرار گیرد.
۳. از بیانات تزلزل‎آور مثل خزانه خالی وضع اقتصادی خراب یا القای خیانت تیم مذاکره‎کننده که مورد سوء‎استفاده دشمنان ما و اسباب تزلزل و دلهره مردم شریف ایران را فراهم می‎کند پرهیز شود.
۴. روزمرگی و غفلت نسبت به فرصت پیش آمده در ایجاد مقدمات ادامه عزتمدارانه مسیر پیش ‎رو صورت نپذیرد.
۵. از دخالت افراد غیرمطمئن که سابقه خطا و ارتباط آن‎ها با دشمنان ما وجود دارد، جلوگیری شود.

در خاتمه نیز با توجه به اتفاقات تلخ رخ داده ماه‎‎های اخیر در سازمان انرژی اتمی که به بهانه دروغین تصمیم نظام در منجمدسازی صنعت غنی‎سازی جهت رفع شر دشمنان انقلاب اسلامی صورت پذیرفته و با فلج‎سازی حرفه‎ای داخلی و آرام، مسیر مورد نظر بیگانگان با کمترین هزینه در داخل این سازمان با محدودسازی یا حذف افراد کارآمد و کلیدی صنعت غنی‎سازی که غنی‎سازی اورانیوم ۵/۳ درصد و ۲۰ درصد مرهون آن‎ها بوده یا در مهار ویروس استاکس‎نت نقش کلیدی داشته‎اند و برخی انتصاباتی که تجربه تلخ مدیریت گذشته آنان و ناکارآمدی ایشان در توانمندی علمی و دانش کافی سبب سقوط صنعت در گذشته بوده، رقم خورده که آینده بسیار تاریکی را فراروی صنعت غنی‎سازی قرار داده است تا جایی که به‎نظر قبل از عملی شدن توافقنامه ژنو در بدترین صورت بساط این فناوری در داخل کشور ضربه مهلکی خواهد خورد.

بی‎شک بر همه دلسوزان نظام اسلامی به‎ویژه ریاست محترم جمهوری که مسئولیت مستقیم این موضوع را برعهده دارند فرض و واجب است جلوی این اقدامات نسنجیده را بگیرند تا با دستان عناصر داخلی خواست دشمنان محقق نگردد چراکه بخشی از اقدامات صورت گرفته بیشتر در راستای عملی ساختن آرزو‎ها و اظهارات سران رژیم جعلی اسرائیل است تا منافع ملی ما؛ آنجا که شیمون‎پرز می‎گوید«مشکل ما سانتریفیوژ‎های نطنز نیست بلکه آدم‎‎های آنجا برای ما مسئله اند». این در حالی است که در ماه‎‎های اخیر برخی از دوستان توانمند شهید احمدی‎روشن از سازمان اخراج شده‎اند. امکانات و محافظت از برخی از دانشمندان هسته‎ای موثر نیز برداشته شده یا اساسا به آن‎ها بی‎توجهی می‎شود تا جایی که بعضا این عزیزان امروز بی‎محافظ و با وسایل عمومی در سطح شهر رفت‎و‎آمد نموده و به وظیفه خویش عمل می‎کنند.

آیا صدمات گذشته و ترور شهدای هسته‎ای برای ما درس عبرت نشده است تا دشمن کمین گرفته و عوامل استکبار را فراموش نکنیم و با دستان خویش سرمایه‎‎های ملی و دانشمندان این کشور را در معرض تهدید قرار ندهیم. به هرحال مسئولیت این همه خطا برعهده رئیس محترم سازمان انرژی اتمی و پس از آن برعهده وزرای محترم کشور و اطلاعات است که کوتاهی آنان توسط ملت ایران بی‎پاسخ نخواهد ماند

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)