ربکا مک‌کینن، زنی برای همه فصول اینترنت

*به بهانه رونمایی آموزشکده توانا از ترجمه کتاب “رضایت وبستان” با حضور نویسنده، کالین اندرسون و نیما راشدان

ربکا مک‌کینن در سال ۱۹۶۹ در برکلی کالیفرنیا به دنیا آمد. زمانی که سه ساله بود خانواده‌اش به دلیل پیشنهاد تدریس به پدرش در دانشگاه آریزونا در مورد تاریخ چین، به آنجا نقل مکان کردند. تحقیقات آکادمیک پدر و مادر او دلیلی بود تا بیشتر سالهای دبستانش را در هند، هنگ کنگ و چین سپری کند. او مدرک کار‌شناسی خود را از دانشگاه هاروارد دریافت کرد و بعد از فارغ التحصیلی بورسیه کامل تحصیلی از تایوان دریافت کرد. تخصص مک‌کینن در خبرنگاری و تدریس مطالعات اینترنت و سانسور در چین است و به عنوان استاد مدعو مرکز سیاست فناوری اطلاعات در دانشگاه پرینستون شناخته می‌شود. او مدتی طولانی خبرنگار سی‌ان‌ان بود و با شخصیت‌هایی مانند، دالای لاما، محمد خاتمی و پرویز مشرف مصاحبه‌ داشته است.

مک‌کینن همچنین محقق ارشد بنیاد نیو امریکا (New America Foundation) است. تمرکز او بر روی سیاست اینترنت، حقوق بشر و مسئولیت پذیری شرکت‌های بزرگ بوده است. از سال ۲۰۱۳ او با دانشگاه پنسیلوانیا و اینترنیوز روی پروژه جدید و بزرگی که رتبه بندی حقوق دیجیتال خوانده می‌شود و روشی برای ارزیابی و مقایسه شرکت‌های فناوری ارتباطات و اطلاعات (ICT) در خصوص آزادی بیان و ضوابط حریم خصوصی است، فعالیت می‌کند.

او در رابطه با حقوق دیجیتال می‌گوید: «اگر ما می‌خواهیم تا حقوقمان حفظ شود دیگر تنها احاطه بر حقوق شهروندیمان در محیط فیزیکی کافی نیست بلکه بایستی اصول شهروندی مجازی را نیز یاد بگیریم، تمرین کنیم و تسلط یابیم، یاد بگیریم، تمرین کنیم و تسلط یابیم.در واقع مسئله قدرت مجازی همانند فضای فیزیکی بایستی به توازن برسد و تحت کنترل قرار گیرد تا از هرگونه دستکاری و سوء استفاده مصون بماند و این بسته به انتخاب هر فردی است که به نوعی از تکنولوژی و بویژه اینترنت استفاده می‌کند. تا زمانی‌ که ما از تصمیماتی که در اطرافمان گرفته می‌شود آگاهی نداشته باشیم و کاری در قبال آن‌ها نکنیم، آزادی و حریم خصوصیمان در خطر است. مک کنین معتقد است که ۳ اهرم قدرت در فضای مجازی وجود دارد: دولت، شرکت‌ها و شهروندان الکترونیک.»

مک کنین مسلط به زبان چینی ماندارین است و به عنوان روزنامه نگار برای سی‌ان‌ان به مدت ۹ سال در پکن کار کرده است و از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ رئیس دفتر بخش پکن آن خبرگزاری و گزارشگر آن بوده است. پس از آن به عنوان خبرنگار به توکیو رفت و از سال ۲۰۰۱ و تا ۲۰۰۳ در آنجا مشغول به کار بود. او می‌گوید:« روزنامه نگاران زبده کسانی هستند که از شبکه‌های اجتماعی برای جمع آوری اطلاعات استفاده می‌کنند ولی گزارش‌های خود را به گونه‌ای تولید می‌کنند که مشابه آن را نمی‌توان در گوگل پیدا کرد. ارزش واقعی کار روزنامه نگاران تکرار مطالب منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی نیست.روزنامه نگاران نباید با اتکای کامل به شبکه‌های اجتماعی و ابزار آنلاین، دیگر مهارت‌های خبری خود را نادیده بگیرند.»

او گفت زمانی که در هنگ کنگ روزنامه نگاری تدریس می‌کرده، متوجه اتکای کامل دانشجویان جوان این رشته به ابزار آنلاین و شبکه‌های اجتماعی شده است. به گفته او معمولا روزنامه نگاران تا زمانی که محل وقوع رخداد نروند، نمی‌توانند به خوبی از نحوه بروز آن مطلع شوند و به سوال‌های مهمی که باید پاسخ دهند، پی ببرند. ااز سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ به عنوان محقق در مرکز “برکمن” در دانشگاه هاروارد بر روی بحث اینترنت و جامعه کار کرد، یعنی زمانی که تحقیق و نگارش در مورد اینترنت چین را آغاز کرده بود و همچنین به همراه همکارش اتان زوکرمن (Ethan Zuckerman) موسسه صداهای جهانی را راه اندازی کردند.

او معتقد است که مدل پیشنهادی سازمان ملل متحد برای اداره شبکه اینترنت از نقطه نظر موازین حقوق بشر و آزادی‌های سیاسی نقایص فراوانی دارد و دلیل آن این است که بسیاری از دولتهای استبدادی از جمله چین و ایران به دنبال تنظیم و اجرای قوانین و مقرراتی هستند که ابراز مخالفت را دشوار‌تر کرده  و امکان ردیابی و کنترل شبکه اینترنت را برای حکومت‌ها ساده‌تر کند.

در سال ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ به تدریس روزنامه نگاری آنلاین در دانشگاه روزنامه نگاری و مطالعات رسانه هنگ کنگ پرداخت. او در سال ۲۰۰۷ به هیئت مشاوران ویکی مدیا پیوست و همچنین در مؤسسه “جامعه باز” عضویت دارد. مک‌کینن در مورد وقایع مربوط به بهار عربی و خیزش کشورهای خاورمیانه معتقد بود که: «نباید شبکه‌های اجتماعی را تنها عامل بروز رخدادهای مختلف مانند بهار عربی بدانیم چرا که پایه بسیاری از جنبش‌های مردمی در دوران پیش از عرضه شبکه‌های اجتماعی و از طریق ارتباط بین اعضای گروه‌های مختلف شکل گرفته است.»

او در عین حال عنوان کرد که: «اینترنت افراد را قدرتمند و کمک می‌کند تا تغییرات صلح آمیز برای بهار عربی به ارمغان بیاید».مک‌کینن، همچنین به وال استریت جورنال می‌گوید:« نکته در این نیست که سیاست کدام دولت برای اعمال کنترل بر شبکه اینترنت مناسبت‌تر و یا بهتر است. نکته اصلی در این است که اصولا حکومت‌ها نباید چنین حقی داشته باشند چون اکثر آن‌ها نمایندگان واقعی و مشروع مردم و کاربران اینترنت در کشور مطبوع خود نیستند.»

“رضایت وِبستان”، عنوان کتابی است که او نوشته و جایزه گلد اسمیت را در سال ۲۰۱۳ از مدرسه امور دولتی کندی در دانشگاه هاروارد دریافت نموده است. ال.گوردون کروویتز(L.Gordon Crovitz) در نشریه وال استریت جورنال درباره این کتاب اینگونه می نویسد: رضایت وبستان، توصیف می‌کند که اینترنت نقش مهمی در توسعه بیرونی سازمان‌های چند ملیتی با استفاده از شرکت‌های فناوری، انجمن‌های مهندسی و جوامع مدنی دارد. این کتاب بیان می‌کند که وب جهانی است همراه با ایدئولوژی ذاتی برای شفافیت و دسترسی بیشتر به اطلاعات.

نقد کُری داکتروم (Cory Doctorow) نیز بر روی این کتاب خواندنی است، او می گوید: «این کاملا ضروری است که تکنولوژی هم در خدمت آزادی و هم علیه آن باشد. ربکا گزارشی تخصصی و تحلیلی از سانسور اینترنت توسط رژیم‌های اقتدارگرا از سراسر جهان، مانند چین، ایران و مصر ارائه می‌کند. مک‌کینن جزئیاتی را در مورد روش‌هایی که دولت‌ها، شرکت‌ها و اشخاص دیگر از اینترنت، برای قدرتمند کردن افراد و کمک به بقای دیکتاتور‌ها استفاده می کنند، بیان می‌کند. رضایت وبستان کتابی خواندنی در خصوص آزادی‌های شخصی و سیاسی برای همه است.»

*رونمایی از ترجمه این کتاب توسط آموزشکده توانا در روز پنج شنبه دی ۱۳۹۲ (۱۶ ژانویه) ساعت ۹ شب به وقت تهران صورت آنلاین برگزار می‌شود.
لینک پخش آنلاین: http://bit.ly/1gqlRaM