هشت مارس، روز جهانی زن، روز همبستگی مبارزات زنان کشورمان، و روز همبستگی همه ی زنان در هرکجای دنیا مبارک باد. هشت مارس امسال در شرایطی قرار داریم که زنانِ کشور ما، پس از یک مبارزه ی طولانی، که از اولین هشت مارسِ بعد از انقلاب پنجاه و هفت شروع شد، و هم چنان ادامه دارد، شاهدِ روندِ گسترش و تداوم این مبارزه، و رشد و گسترش همبستگی در صفوف خود هستند.
شاید بتوان گفت زنان در کشور ما، جزو اولین کسانی بودند که دریافتند در رژیم ولایت فقیه و درجمهوری اسلامی، حقوقشان، و آزادی اشان و تمام دستاوردهایی که داشتند، همه مورد هدف قرار خواهد گرفت. ایستادند و فریاد زدند و گفتند برای مقابله با حمله رژیم ولائی به حقوق طبیعی زنان، و دستاوردهای آنها و مبارزاتشان و حقوق اشان، بایستی از خود دفاع کنند. آنها از همان روز یک مبارزه ی روزمره علیه این تهاجم را شروع کردند، که تا به امروز هم شاهدش هستیم.
این مبارزات در حوزه های مختلف همیشه وجود داشته است. رژیم جمهوری اسلامی مصمم بود که زنان را به پستوی خانه ها، به کنج آشپزخانه ها، به قهقرا و بزبان ساده به عقب برگردانَد. و این را بطور سیستماتیک و آگاهانه در همه ی حوزه ها پیش می برد. هم در حوزه ی اشتغال و بیکارسازی ها، هم در حوزه ی آموزش، هم در حوزه ی حقوق اجتماعی، مثلا در رابطه با حقّ طلاق، حضانت، و هم اینکه مطابق با قوانین فقه و قوانینِ شرع زنان در واقع برده ی مردان و از نظر اقتصادی به آنها وابسته باشند. بیکارسازی های وسیع بخش زیادی از آنها را به زنانی تبدیل کرد که حتی درون خانه های خود هم امنیت و آرامش نداشته باشند.
مقابله با این درد مشترک، در کنار مبارزه علیه بقیه ی ستم هائی که در حوزه های مختلف به زنان تحمیل می شد، همیشه عرصه ای بوده که زنان را بهم نزدیک کرده و این نیرو و توان را به آنها داده که با وجود همه ی سختی ها، فشارها و سرکوب ها هیچوقت این جبهه را ترک نکرده و مبارزه را ادامه بدهند.
نقطه ی عطف این مبارزه – که به شکل چشمگیری، چه در داخل و چه در خارج، همه را متحیر کرد- جنبش انقلابی ی زن زندگی آزادی بود که بر بستر ناآرامی ها، و مطالباتِ معیشتی مردمِ زحمتکشی شکل گرفت که دیگر نمی توانستند این رژیم را، و فشارهائی که از نظر اقتصادی و از نظر معیشتی به آنها تحمیل کرده بود را تحمل کنند. بر چنین بستری بود که جنبش علیه حجاب اجباری و برای حقّ پوشش اختیاری، خصلت انفجاری یافت و توانست رژیم را با همه ی سبوعیتی که به خرج داد به عقب براند و به دستاوردهائی برسد که اکنون شاهدش هستیم؛ دستاوردهائی که رژیم به هیچ وجه نمی تواند از زنان پس گرفته و آنها را به عقب براند.
واپس کشاندن حاکمیت نه فقط در داخل کشور و در حوزه هایی که زنان در آن مبارزه کردند و موفق شدند، بلکه همه جا شاهدی شد بر اینکه حتی در شرایطِ فاشیستی، و تحت حکومتِ نظامی با ویژگی های جمهوری اسلامی که علاوه بر خشونت و سبوعیتش در تحمیل ستم مضاعف به زنان، ستم ایدئولوژیک را هم چاشنی ی سیاستش داشت، می توان با مبارزه و همبستگی پیشروی کرد.
در شرایطی که گرایش های راست و نئوفاشیستی دستاوردهای زنان را در گوشه گوشه ی جهان مورد تهاجم قرار داده اند، مبارزه زنان بویژه در دوره جنبش انقلابی زن زندگی آزادی، و در ادامه برای پاسداری از دستاوردهای این جنبش، در واقع الهام بخش زنان جهان شده است. این واقعیتی است از همبستگی زنان ایران در مبارزات آنها، و بویژه در مبارزه آنها در جنبش ژینا و هم چنین نقش زنان در جهان، که باعث افتخار همه ی ما، و باعث افتخار همه ی زنان در همه ی دنیاست.
در عین حال، مبارزه ی زنان در ایران یک حلقه ی ارتباطی است با بقیه ی جنبش هائی که وجود دارند و علیه رژیم جمهوری اسلامی مبارزه می کنند. مثلا مبارزه ی کارگران برای دستیابی به عدالت اجتماعی، مبارزه در حوزه ی محیط زیست، مبارزه در حوزه ی آموزش، در حوزه ی دادخواهی و در حوزه های دیگر که به هرحال به نوعی می توانند با هم پیوند بخورند، و همین الان هم نشانه های از این حرکت به سمت نزدیک شدن این جنبش ها با هم را شاهدیم. امری که باعث تقویت همه ی این جنبش ها شده و توان رژیم را برای ایستادگی در مقابل آنها کاهش خواهد داد.
همین الان و با وجود خشونتی که رژیم به خرج می دهد، به خصوص در اعدام ها وخصوصا اعدام زنان، مقاومت زنان در زندانها، نافرمانی مدنی گسترده ای که در حوزه ی «نه به اعدام» وجود دارد، اینکه هر هفته در زندان ها جمع می شوند و نه به اعدام را فریاد می زنند، و اینکه زنانی شجاعی مانند وریشه مرادی، شریفه محمدی، پخشان عزیزی، نرگس محمدی و یاران و همرزمانی دیگر توانسته اند به سمبل مقاومت و مبارزه تبدیل شوند، بازتاب قدرت مبارزاتی و تاثیرگذاری زنان است. نافرمانی های مدنی، و همگرایی جنبش های اجتماعی گوناگون، می تواند در مسیر پیشروی به یک مبارزه ی همه گیر برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی تبدیل شود. از ابتدا زنان می دانستند که مبارزه ی آنها برای حقوق اشان مدام با سدّ جمهوری اسلامی برخورد می کند. به همین دلیلِ ساده اعتراضات آنان به سرعت سیاسی شد و به سرعت سرِ این نظام، سرِ این رژیم، و سرِ ولایتِ فقیه را نشانه گرفت.
ما شاهدیم که همیشه در هشت مارس، در دیگر نقاط دنیا هم که مبارزات زنان ادامه دارد، زنان برای مطالبه حقوق سلب شده و در همبستگی با هم تظاهرات می کنند. در شرایط امروز این حضور اعتراضی و همبستگی مبارزاتی تجسم مقاومت زنان علیه فاشیسم و نئوفاشیستها، و در مقابله با تهاجم به حقوق شان است. این همبستگی باید قدر دانسته شده و تقویت شود.
روز جهانی زن بیش از هر کس دیگری بر زنان مبارک باد
هشت مارس دوهزار و بیست و پنج
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.