آقای “علی پاکی” (به کُردی: عەلی پاکی)، شاعر کُرد، زاده‌ی اربیل پایتخت اقلیم کردستان است.

(۱)
قلم آزادیخواه همچون باد وزان
تمام گوشه و کناره‌های جهان را در بر خواهد گرفت!
ولی وقتی به سرزمین دیکتاتوران رسید،
یا باید بی‌صدا از آنجا گذر کند،
یا که زبانش را خواهند برید.

(۲)
چه بسیار دلتنگتم، ای مادر!
بی‌تو در این غربت،
از دو وطنم دور افتاده‌ام،
اگر که اینجا بمیرم،
نه بوسه‌های تو را می‌بینم و
نه قبرستان کردستانم را…

(۳)
بگذار شاعر بمانم!
بگذار شاگردی تنبل و بی‌هنر باشم،
چرا که نمی‌توانم،
کلمات را به خوبی بیاموزم
و نه می‌توانم،
با درک رنگ‌ها،
دوست داشتن تو را ترسیم کنم،
اما خوب می‌دانم که می‌توانم،
جز تو بر همه کس چشم بپوشم…

گردآوری و ترجمه به فارسی:
#زانا_کوردستانی

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)