چیزی که ظاهرا توی ایران ما حد و اندازه ای نداره،… لمپنیسم، تیزبازی، فرصت طلبی و خلاصه ماهی گیریه

چاپلوسی و وابستگی برخی از هنرمندان به نهادهای قدرت البته چیز تازه ای نیست و کم و بیش همه جای جهان هم ظاهرا دیده می شه.. اما توی جوامعی به مانند ایران، با این ساختار متهم و بی مسُولیت و آلوده به خون،  بیشتر نیشخندی است به خلق الله

lompanism

مهران مدیری که در تمام این سال ها نشون داده که «سوراخ دعا» را خوب بلده و بلده که کجا حناق بگیره و در برابر حضرات کرنش کنه… (کما اینکه بعد از ۸۸ کرد) حالا جواد ظریف را برداشته برده سر صحنه سریال تازه اش تا چهار تا عکس تبلیغی بگیره برای  کار خودش از اون طرف هم آدمی مثل ظریف که ظرافت های سیاست بازی تو ایران خوب بلده.. می دونه که کجا بره و برای چه مخاطبی توی فیس بوک و جلوی دوربین مهران مدیزی رقاصی کنه..

خلاصه یکجور نون قرض دادن توامان

باشد که خجسته باشه این تدابیر اعتدالی و خندهای لوس زیر سایه هزار جور بدبختی و فقر و تحریم، خودکشی و زندان و اعدام و پناهندگی و آوارگی و…

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com