سران حکومت برخلاف بیشتر کشورهای جهان هزینه استفاده از پابند الکترونیکی را نیز به عهده زندانیان گذاشته و به این صورت بستری برای اخاذی از زندانیان توسط حکومت فراهم کرده است
پیش از اختراع پابند الکترونیکی، حبس یا حصر خانگی نوعی از مجازات فرد توسط هیئت حاکمه بود. در این مجازات شخص در منزل یا محل سکونت خود زندانی شده و اجازه خارج شدن از آن مکان را نداشت. ابراز عقیده و هر گونه ارتباط با بیرون نیز توسط ماموران کنترل می‌شد. این مجازات در واقع نوع دیگری از زندان بود که سران حکومت به جای انتقال فرد به زندان که مستلزم طی مراحل حقوقی مانند محاکمه بود، فرد را بدون روند حقوقی در محلی حبس می‌کردند.
با ارسال هرگونه اطلاعات در این زمینه به ما کمک کنید تا صدای او و صدای همه زندانیان باشیم
با پیشرفت علم پابند الکترونیکی اختراع شد که هدف از آن تشخیص موقعیت مکانی شخص زندانی در لحظه و خارج از زندان بود. این اختراع بیشتر برای نوجوانانی بود که مرتکب جرم شده و رفتن به زندان می‌توانست راه را برای بزهکاری بیشتر…..https://iranhrs.org/
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.