آیا بنزین در ایران نگران می‌شود؟
ایجاد صف‌های طولانی در شهرهای مختلف ایران و برخی محدودیت‌های دیگر در جایگاه‌های سوخت، این شائبه را دامن زده است که حکومت ولایت فقیه قصد دارد بنزین را گران کند.
آخرین بار که این کالای حیاتی و استراتژیک در ایران گران شد، هزینه‌ی بسیار سنگینی را به حکومت ولایت فقیه تحمیل کرد.
رادیکال‌ترین اعتراضات در طول عمر ولایت فقیه که از نظر گستردگی در کشور نیز، تا آن زمان گسترده‌ترین به شمار می‌رفت.
هر چند حکومت ولایت فقیه توانست با قطع چند روزه‌ی اینترنت و کشتار دست کم ۱۵۰۰ نفر ظرف چند روز، از آن بحران و به عبارتی احتمال سرنگونی عبور کند؛ اما این کابوس هرگز حکومت ولایت فقیه را رها نکرده و نخواهد کرد.
در پسا اعتراضات آبان ۱۳۹۸ در پی گرانی سوخت، بیماری کرونا دلیل اصلی فروکش‌کردن موقتی اعتراضات و مانع انفجار بشکه‌ی باروت نارضایتی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و… در ایران شد.
اما اعتراضات بالمآل در تقدیر بود، ۱۴۰۱ جرقه از جای دیگری که شاید کمتر کسی فکر آن را می‌کرد خورد و بزرگترین اعتراضات تاریخ ایران، گسترده‌ترین و ادامه‌دارترین آنها رخ داد.
در هفته‌های اخیر سران حکومت ولایت فقیه اذعان کرده‌اند که حتی بسیاری از اعضای مجلس حکومت نیز به این باور رسیده بودند که حکومت ولایت فقیه در اعتراضات ۱۴۰۱ سقوط خواهد کرد.
آن اعتراضات نیز ولو موقتی دچار سکون شده است اما هر لحظه امکان آن می‌رود که جرقه‌یی دیگر، سکان این سکون و بی‌حرکتی را دست گرفته و انفجاری را رقم بزند؛ خاصه آنکه در آستانه‌ی سالگرد اعتراضات ۱۴۰۱ قرار داریم.
با رجوع به افکار عمومی و همچنین افواه عمومی، به نظر می‌رسد به دنبال گرانی نان، اما این بار جرقه از عاملی قرار است برخیزد که بنزینی بر روی آتش اعتراضات است؛ گرانی مجدد بنزین.
باز هم سیاست اعلام و انکار در مورد گرانی بنزین
هر چند در روزهای اخیر سران حکومت ولایت فقیه و کارگزاران مربوطه، موضوع گرانی بنزین را قاطعانه انکار می‌کنند اما افکار عمومی مارگزیده در سال ۱۳۹۸، به اظهارات آنها سخت‌باروند.
آخرین نمونه از این سری اظهارات مربوط به جواد اوجی، وزیر نفت دولت رئیسی است که در روز ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ اعلام کرد که «خیال مردم راحت باشد که افزایش قیمت بنزین نداریم» و افزود «هیچ تغییری در سهمیه سوخت افراد نیز ایجاد نشده است».
اما به مصداق داستان قدیمی «چوپان دروغگو» دیگر سخت می‌توان باور نمود که این اظهارات، مصداق و تجسد واقعی و حقیقی داشته باشد. [افزایش قیمت بنزین از شایعه تا واقعیت!]
صف‌های طولانی ایجادشده در پمپ بنزینها و جایگاه‌های سوخت در شهرهای مختلف کشور در روزهای اخیر، این گمانه را تقویت کرده است که در پشت پرده، اتفاقاتی در حال رقم خوردن است.
برای مهندسی اوضاع، حکومت ولایت فقیه مدعی شده است که ایجاد این صف‌ها، کاذب و دلیل آن «شایعه‌ی گرانی بنزین» می‌باشد.
اما شنبه‌شب ۲۱ مرداد بود که علی‌اکبر نژادعلی، مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی حکومت ایران از اجرای طرح سقف سوخت‌گیری در جایگاه‌های سوخت خبر داد؛ موضوعی که این القاء را به وجود آورد که گرانی سوخت دیر یا زود در تقدیر می‌باشد.
از سوی دیگر تعطیل‌شدن شمار قابل توجهی از پمپ بنزینها در برخی کلانشهرها نظیر تهران، کرج و… موجب ایجاد شائبه‌ی گرانی سوخت شده است؛ امری که می‌‌تواند مهندسی ارگان‌های امنیتی برای پرهیز از آتش‌زدن این پمپ‌بنزین‌ها در صورت گرانی احتمالی بنزین و بروز اعتراضات تلقی شود.
از سوی دیگر رضا حسینی قطب‌آبادی، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس حکومت ایران در روز شنبه ۲۱ مرداد اعلام کرد که «احتمال افزایش قیمت بنزین وجود دارد… و تصور من این است که این کار را انجام می‌دهند».
حسینی در حالی که سیاست اعلام و انکار از سوی مقامات دولت رئیسی را «آزمون و خطا» معرفی می‌کرد اعلام داشت این امر برای این است که «جامعه را آماده کنند تا قیمت سوخت را افزایش دهند… همان طور که در گذشته شاهد آن بودیم…»
مضاف بر این وقتی بنزین در سال ۱۳۹۸ گران شد یک دلیل آن، کاهش میزان مصرف اعلام شد، در مقطعی کوتاه میزان مصرف روزانه از ۱۰۵ میلیون لیتر در روز به ۶۵ میلیون لیتر کاهش یافت که ۴۰ میلیون لیتر مازاد را، حکومت با قیمت فوب خلیج فارس، (در آن زمان حدود نیم دلار در هر لیتر) صادر می‌کرد و سود سرشاری به جیب می‌زد.
اکنون نیز منابع رسمی اعلام داشته‌اند که میزان مصرف روزانه در کشور به ۱۲۰ میلیون لیتر رسیده است و این امر دولت رئیسی را تطمیع می‌کند که با گرانی این کالا، هم در مصرف داخلی و هم در صادرات بنزینی که تحریم نیست، سودآوری مجدد دیگری بکند.
علیهذا به نظر می‌رسد دیر یا زود این کالای حیاتی توسط حکومت گران خواهد شد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.