ریوار آبدانان عضو شورای ریاست کل کنفدرالیسم دموکراتیک جوامع کوردستان (ک.ج.ک)

 

با شکل‌گیری جنبش انقلابی «ژن ژیان ئازادی»، رژیم جمهوری اسلامی کوبنده‌ترین ضربه‌ی کل حیات سیاسی خود را از ملت کورد و دیگر ملت‌های ایران دریافت کرد. به همین دلیل ضمن سرکوب و شکنجه و اعدام تلاش دارد از طریق لشگرکشی و حملات نظامی، شکست و ناامیدی خود را پنهان کند. رژیم می‌خواهد این پیام کاذب را به مردم ایران و جهان بدهد که هیچ اتفاقی در ایران رخ نداده و جمهوری اسلامی همان رژیم نیرومند گذشته است. این در حالی‌ست که رژیم ایران اکنون در بحرانی‌ترین دوران خود به‌سر می‌برد و از درون پوک و آسیب‌پذیر شده است.

رژیم چنان کینه‌ای از جنبش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» در دل دارد که حتی کوه و جنگل و محیط‌زیست را هم همدست مردم می‌داند و آن‌ها را به گلوله می‌بندد. این حجم از خشونت تنها نشان از سراسیمگی و فروپاشی روانی نظام دارد. در نظام‌های دیکتاتوری و پلیسی هرآنچه ازآن مردم و سمبل مقاومت مردمی باشد، آماج کینه و خشونت قرار می‌گیرد. آنچه رژیم زن‌ستیز، کودک‌کش و جنایتکار جمهوری اسلامی انجام می‌دهد نیز در همین چارچوب است. رژیم باید بداند که با رجزخوانی در مقابل ملت کورد و لشگرکشی به کوهستان‌های زاگرس نمی‌تواند کاری از پیش ببرد. با بمب و موشک نمی‌تواند صدای بلند حق‌طلبی و اعتراض مردم را علیه خود خفه کند. با قشون‌کشی نمی‌تواند اراده‌ی دموکراتیک مردم و نیروهای دفاعی «ژن ژیان ئازادی» را بشکند.

زاگرس مهد فلسفه‌ی «ژن ژیان ئازادی» است. همچنان که در طول تاریخ پرشکوهش همواره استوار و فتح‌ناپذیر بوده، امروزه هم مرکز مقاومت، دموکراسی‌‌طلبی و آزادی‌خواهی کوردها و کل مردم ایران است. شکنجه و کشتار و اعدام، نتوانسته و نمی‌تواند جنبش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» را از میان بردارد و مردم ایران هر روز به نحوی اعتراض خود را در مقابل سیاست‌های وحشیانه نشان می‌دهند. به همین شکل، لشگرکشی و هجوم علیه نیروهای مبارز کورد نیز هیچ دستاوردی برای رژیم دربر نخواهد داشت. «ژن ژیان ئازادی» زایش دوباره‌ی فرهنگ مقاومت زاگرسی و پیروزی حقیقت و آزادی‌ست. این پیروزی در تاریخ کوردها و ایران ثبت خواهد شد.