اتحاد کارگران انقلابی ایران: بازداشت وحشیانه سپیده قلیان با یورش جمعی ماموران امنیتی و ربودن او در ماشین در حین مسافرت در جاده به خاطر شعاردهی او در هنگام آزادی از زندان، خشم همه فعالین و کنشگران خیزش انقلابی و عموم مردم آزادیخواه را برانگیخته است. این اقدام وحشیانه بار دیگر نشان داده است که رژیمی که خود را قدرت بزرگ منطقه ای می نامد، تاب تحمل یک شعار را ندارد و از تکثیر جسارتی که این شعار برمی انگیزد چنان دچار وحشت می شود که به شیوه گروهی اقدام به آدم ربایی و ضرب و شتم و وحشت پراکنی می کند.
همین رفتار وحشیانه حکومت در برابر آزادی بیان سپیده قلیان -که بدون هیچ جرمی و صرفا به خاطر جسارت بیان حق و عدالت، ناعادلانه و ستمگرانه در زندان بوده است- بار دیگر نشان می دهد که در رژیم جمهوری اسلامی با ولایتِ مطلقه فقیه، زندان و بیرون زندان فرق چندانی با هم ندارد. آزادی بدون جسارت و شهامت حق گویی و مطالبه گری در برابر بیدادگران، برای انسان های آزاداندیش و عدالت خواهی چون سپیده قلیان، فرقی با قفس اسارت نامرئی ندارد.
شدت و سرعت عمل وحوش سرکوبگر حکومتی نیز بسیار قابل توجه است. سه ماه حملات زنجیره ای شیمیایی علیه جگرگوشه های مردم در صدها مدرسه و مسمومیت گروه بزرگی از نوجوانان و جوانان دختر نه پیگیری شد، نه آمران واقعی اش شناخته شدند؛ در عوض اگر کسی مرگ ضحاک را بشارت دهد، بفوریت با لشکری از مزدوران امنیتی، در وسط جاده محاصره، ربوده و ضرب و شتم می شود و به اسارت درمی آید.
آنجا که رهایی از بند به سکوت نانوشته در برابر خودکامگی مشروط باشد، هیچ کس رها نیست و هیچ حفاظی جز «مبارزه جمعی برای رهایی»، در برابر کنشگران و مبارزان راه آزادی و عدالت اجتماعی وجود ندارد. هراندازه حضور سپیده قلیان و مبارزان جسوری نظیر او در این پیکار رهایی بخش، استمرار بیشتری داشته باشد، و بر برداشت واقعی تری از شرایط مبارزاتی در جهت این استمرار مبتنی باشد، مشعل پیکار ضد دیکتاتوری و رهایی بخش بر فراز بلندی های ظلمت فروزان تر خواهد شد.
سپیده قلیان از ماست. به سلب وحشیانه آزادی بیانش، به ربودنش، به ضرب و شتم او و به بازگرداندنش به زندان با همه نیرو اعتراض کنیم.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.