دیروزی که گذشت، اتفاق بسیار بسیار مهمی در تاریخ اروپا و همچنین متحدان آن در امریکای شمالی افتاد، اما در کمال ناباوری کسی به آن توجه نکرد، صدای آن اصلا شنیده نشد، و هیچ روزنامه‌ای نیز به این خبر نپرداخت. نمی‌توانم بگویم از این عدم توجه شگفت‌زده‌ام، کاملا قابل انتظار بود. خبر این بود: «دیروز هیچ بمب اتمی در اروپا منفجر نشد» معمول است که اتفاق را به اشتباه از وجه ایجابی آن می‌شناسند و نه وجه سلبی آن، چنان که اگر بمب هسته‌ای منفجر می‌شد، نام آن را اتفاق می‌گذاشتند. این اشتباه سراسر مهلکی است البته. دیروز هیچ بمب اتمی در اروپا یا امریکای شمالی منفجر نشد زیرا تاسیسات هسته‌ای عراق توسط اسرائیل بمباران شده بود، و حکومت حزب بعث نیز در حمله امریکا ساقط شده بود. دیروز هیچ بمب هسته‌ای در اروپا و امریکا منفجر نشد زیرا دولت امریکا در زمان ریگان، چادر صحرایی که معمر قذافی در صحرا مشغول خوشگذرانی در آن بود را شبانه بمباران کرد و او مجبور شد به علامت تسلیم دست‌ها را بالا ببرد. دیروز هیچ بمب اتمی در اروپا و امریکا منفجر نشد و کسی هم به آن توجه نکرد زیرا که تاسیسات هسته‌ای دیکتاتوری سوریه از قبل توسط اسرائیل بمباران شده بود. دیروز بمب شیمیایی و هسته‌ای در اروپا و امریکا منفجر نشد زیرا عملیات پاکسازی داعش به همت امریکا و به بهای خون سربازان امریکایی در سوریه و عراق انجام شده بود.
اما سوال اساسی این است: آیا فردا نیز بمبی هسته‌ای، میکروبی یا شیمیایی در اروپا و امریکا منفجر نمی‌شود؟ پاسخ این سوال روشن است. اگر تا قبل از فردا صدای انفجار بمب‌ها را از خاورمیانه نشنویم، صدای انفجار بمبی هسته‌ای را فردا در پاریس، بروکسل، لندن یا برلین خواهیم شنید.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.