حکومت ایران به این قطعنامه رای منفی داد!
روز پنجشنبه ۱۸ فروردین عضویت روسیه در شورای حقوق بشر ملل متحد تعلیق شد. حکومت ضد حقوق بشری ایران در کنار روسیه ایستاد و به این قطعنامه رای منفی داد.
از میان ۱۹۳ کشور عضو مجمع عمومی ملل متحد، ۹۳کشور به این قطعنامه رای مثبت دادند و به این ترتیب عضویت روسیه به دلیل تهاجم به اوکراین و جنایت جنگی در شهر بوچا به حالت تعلیق در آمد.
از میان ۱۹۳ کشور عضو مجمع عمومی سازمان ملل، ۹۳ کشور به قطعنامه پیشنهادی ایالات متحده برای تعلیق عضویت روسیه در شورای حقوق بشر رای مثبت دادند.
حکومت ایران در کنار خود روسیه، چین، بلاروس، سوریه، مالی، زیمباوه، کوبا و کشورهای آسیای مرکزی جزو ۲۳ کشوری بودند که به این قطعنامه اخراج روسیه از شورای حقوق بشر رای منفی دادند و ۵۸ کشور نیز رای ممتنع دادند.
اخراج روسیه از شورای حقوق بشر به دو سوم رای مجمع عمومی نیاز داشت
برای تصویب قطعنامههای مجمع عموم ملل متحد نیاز به دو سوم آرا است.
این قطعنامه نگرانی عمیق جامعه جهانی از نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر و قوانین بینالمللی در تهاجم نظامی روسیه به اوکراین را منعکس کرده است. قطعنامه یاد شده بعد از افشای کشتار دستهجمعی ساکنان شهر بوچا مطرح شد.
با وجود گزارشهای پرشمار خبرنگاران رسانههای گوناگون جهانی از کشتار غیرنظامیان در بوچا و وجود شواهد ماهوارهای از بر زمین ماندن شمار زیادی جسد افراد غیرنظامی در خیابانهای آن شهر طی اشغال آن توسط نیروهای روسی، مسکو همچنان منکر این گزارشهاست.
واسیلی نبنزیا سفیر روسیه در سازمان ملل روز سه شنبه مدعی شد: «در زمانی که بوچا تحت کنترل روسیه بود، هیچ غیرنظامی از هیچ نوع خشونت رنج نبرده است».
محکومیت های پیشین روسیه
مجمع عمومی سازمان ملل پیشتر دو قطعنامه با ۱۴۰ رای مثبت در محکومیت حمله نظامی روسیه به اوکراین تصویب کرده بود. ایران در هر دو قطعنامه یاد شده رای ممتنع داده بود.
در همین حال، دفتر نمایندگی حکومت ایران در سازمان ملل روز پنجشنبه با انتشار بیانیهای مدعی شد که علت رای منفی جمهوری اسلامی به اخراج روسیه از شورای حقوق بشر، «سیاسی بودن انگیزه» این قطعنامه بوده که بیطرفی سازمان ملل را «خدشهدار» میکند! این بیانیه توضیح نداد که کجای کشتار جمعی در یک شهر و محکومیت آن سیاسی است؟!
در همین حال محمود صادقی نماینده سابق مجلس در توئیتی رای منفی حکومت خامنه ای را سرزنش کرد و موجب شرمساری دانست.
البته او به این واقعیت اشاره نکرد که برای حاکمانی که بدترین سابقه نقض حقوق بشر را با کشتار و قتل عام هزاران زندانی سیاسی در پرونده خود دارد، خیلی طبیعی است که در طرف جانیان و اشغالگران بایستد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.