تجربه ای تلخ از رستاخیز مردم ایران,,ملت بزرگ مصر در چالش با اسلام گرایان تمامیت خواه ۰

در سال ۸۸ مردم ایران برای پس گرفتن آزادی از دست رفته خود به پا خاستند و علیه رژیم جهل و جنایت ولایت فقیه به تظاهراتی آرام پرداختند. تظاهراتی که در سطح جهانی از احترام و ستایش ویژه ای برخوردار بود. ولی از آن جا که رهبران مردم، خود دستشان در کاسه رژیم بود و با آن وابسته بودند، این تظاهرات آرام در برابر رژیم وحشی و افسار گسیخته به جایی نرسید. چنانکه مردم به خانه های خود بازگشتند، و رستاخیز آنان فروکش نمود.
این تظاهرات عظیم و یک پارچه ملت مصر علیه گروه تروریستی اخوان المسلمین، در جهان نمونه و بی همتا بود. ولی حاکمان مصر مانند رژیم کشتارگر ایران، به رأی مردم توجهی ننمودند و خشونت و برخوردهای خصمانه با نظامیان را به ویژه پس از نماز جمعه آغاز کردند.
انقلاب لیبی
مردم لیبی از انقلاب ناموفق و شکست خورده مردم ایران دریافتند که نمی توان با یک دیکتاتور با نرمی و ملایمت رفتار نمود. زیرا خودکامه ها از هرگونه آزادی و دموکراسی بیزارند و باید در برابر آنان ایستادگی کرد، و بنا به گفته یادواره پارسی: “پاسخ سنگ، سنگ، و پاسخ کلوخ، کلوخ است.”، چنانکه دیدیم در برخوردهای سخت و مرگ آور، توانستند پس از ماهها مبارزه، دیکتاتور را از پای درآورند و سرنوشت کشور را به دست خود گیرند.
محمد مرسی از گروه اسلامی اخوان المسلمین که مصر را در یکسال گذشته با تمامیت خواهی خود به بیراهه برد و اکنون نیز با تحریکات و جبهه گیری در برابر ۳۳ میلیون مخالفین خود باعث کشت و کشتار گروه زیادی از مردم شده است.
انقلاب مصر
مردم مصر نیز که از سه دهه دیکتاتوری حسنی مبارک به ستوه آمده بودند، به دنبال قیام مردم ایران به پاخاستند. از آنجا که در آن کشور نیز مانند ایران در سال ۵۷ حزب سیاسی فعال و افراد شناخته شده سیاسی وجود نداشتند، با دخالت و توصیه آمریکا، گروه تروریستی اخوان المسلمین که ظاهراً سابقه فعالیت سیاسی ولی در حقیقت مبارزه ضد ملی در برابر رژیم مصر داشته، و حتی زنده یاد انورسادات رئیس جمهور مردمی کشور خود را کشته بودند، به قدرت رسیدند.
محمد مرسی از گروه اخوان المسلمین، پس از رسیدن به قدرت به جای آن که در راه بهبود اقتصاد، پیشرفت کشور، و رفاه مردم به خود کامگی و تمامیت خواهی پرداخت. او پست ها و سمت ها را میان افراد اخوان المسلمین توزیع نمود، قانون اساسی را تغییر داد و اسلامی نمود. آنگاه، سازمان ها و مؤسسات را نیز تا توانست اسلامی کرد، و کم و بیش همان راهی را پیمود که رژیم اسلامی ایران در آغاز کار خود انجام داد.
زنان شجاع و دلاور مصر در برابر رژیم اسلامی زن ستیز و خودکامه محمد مرسی ایستادند و هم اکنون نیز در دفاع از حقوق خود ایستادگی می کنند.
پس از یکسال دیکتاتوری محمد مرسی، مردم با داشتن تجربه تلخ از پیامد انقلاب ۵۷ ایران، بر آن شدند که رژیم خودکامه خود را از قدرت پایین کشند. همان گونه که دیدیم، با دخالت ارتش، محمد مرسی برکنار شد و چون مردم را تحریک به یورش و کشتار مأمورین کرد، تحت بازرسی قرار گرفت.
تحریکات محمد مرسی و همکارانشان موجب گردید که گروه اخوان المسلمین و امت خردباخته اسلام زده به اعتصاب و به دنبال آن به خشونت و برخورد خصمانه با گروه نظامی پردازند، اماکن تجاری و از جمله ۷ کلیسا در قاهره را به آتش کشند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)