قانون برابری ازدواج در بسیاری از کشورها در حال تصویب شدن است اما در روسیه، هر ماه زندگی برای همجنسگرایان وخیم‌تر می شود. آیا رابطه ای بین حقوق رو به افزایش در برخی کشورها و حذف و وخیم تر شدن تجاوز به حقوق آنها در کشورهای دیگر وجود دارد؟

منتشر شده در ۳۰ جولای ۲۰۱۳

 ما رئیس جمهور ایالات متحده را داریم که از ازدواج همجنسگرایان حمایت می کند، و حالا پاپی که اگر چه دقیقا از حقوق برابر برای همه حمایت نمی کند، اما حداقل شروع کرده به صحبت کردن به زبانی که نسبت به پیشینیانش کمتر فتنه جویانه است “اگر کسی همجنسرا باشد، به دنبال خدا و با هدفی والا، من چه کسی هستم که قضاوت کنم؟”. گرچه پس از آن “همجنسگرایی را فی نفسه اختلال نامید”، اما حداقل برای ثانیه ای بنظر جهش عظیمی بنظر می رسد. در مقابل این گفته را با موج قانون‎های ضد همجنسگرایی که در کشورهای دیگر به اجرا در می آیند، مقایسه کنید. در روسیه نوجوانان همجنسگرا آزاد و اذیت می شوند و وادار به ابراز گرایششان در اینترنت می شوند، در مقابل قانونی که کاملا در جهت خلاف حرکت بقیه اروپا بنظر می رسد. این قانون اجازه دستگیری و مجازات افرادی که به گسترش اطلاعات در این زمینه مشغول هستند را، به بهانه “تبلیغات روابط جنسی غیر سنتی” میدهد، حتی اتباع خارجی و این موضوع با واکنش بار ها و کلوپ های همجنسگرایانه سراسر دنیا روبرو شد که ودکا روسی را تحریم کردند و توسط دن ساواج (Dan Savage) آغاز شد و در بارهای لندن گسترش یافت.

در بسیاری از کشورهای آفریقایی همجنسگرایی همچنان غیرقانونی است و قوانین سختگیرانه بیشتری تصویب می شود و خشونت علیه افراد دگرباش افزایش می یابد.

آیا رابطه ای بین حقوق رو به افزایش در برخی کشورها و حذف و وخیم تر شدن تجاوز به حقوق آنها در کشورهای دیگر وجود دارد؟ الیستر استوارت (Alistair Stewart)، مشاور مدیر عامل در Kaleidoscope Trust، سازمانی با مرکزیت بریتانیا که از حقوق افراد دگرباش در سطح بین المللی حمایت می کند، می گوید: “حقیقتا ارتباط های پیچیده ای بین این دو وجود دارد. اگر شما نگاهی به تاریخچه پیشرفت حقوق افراد دگرباش در بریتانیا بندازید، هر پیشرفتی با یک واکنش شدید بدست امده است، در گسترش این موضوع، حالا در مقیاسی جهانی این اتفاق می افتد؛ پیشرفت هایی که در برخی کشورها بدست می اید، واکنش شدیدی را در دیگر قسمت های دنیا تشویق می کند. زمانی که مخالفان حقوق دگرباشان به موضوعی مانند ازدواج همجنسگرایان اشاره می کنند که حتی در بسیاری از کشورها در کتاب ها هم اشاره ای به آن نمی شود، تلاش برای بدست آوردن حتی اولیه ترین حقوق انسانیشان (چون آزادی مشارکت و آزادی در معرض خشونت نبودن) سخت تر می شود، با این بهانه که اگر ما به آنها اولیه ترین حقوق انسانیشان را بدهیم، در مرحله بعد خواهند خواست که در کلیسا هم ازدواج کنند.” اما جاناتان کوپر (Jonathan Cooper )، مدیرعامل Human Dignity Trust، کمتر مطمئن است که این دو به هم مرتبط باشند: “شکنجه های بعدی هم اکنون در حال روی دادن هستند.”

این سازمان قوانین را در سراسر دنیا به چالش می کشد تا به آزار و اذیت دگرباشان خاتمه دهد. کالب اوروزکو (Caleb Orozco)، عضو کمپین حقوق دگرباشان که چالش حقوقی را برای برداشتن قوانین مجازات همجنسگرایی در کشور بلیز آغاز کرده است، در تایید این امر می گوید: “بیشتر کشورها به عهدنامه های حقوق بشری بین المللی پیوسته اند. اگر شما کشور بلیز را بعنوان یک نمونه در نظر بگیرید، تمام عهدنامه های اصلی حقوق بشر سازمان ملل را پذیرفته است و در قانون اساسیشان، حقوقی را برای زندگی خصوصی، برابری و شان قائل شده اند. بنابراین طبعا جرم شناختن همجنسگرایی تجاوز از قانون است. اما برانگیختن چالش حقوقی در مقابل آن شجاعت شخصی بالایی می طلبد. ما هنوز منتظر تصمیم دادگاه هستیم. گفته اند که در آخر جولای تصمیم را اعلام خواهند کرد اما مسلما در حال حاضر بیان نخواهد شد.”

مورد اوزوکو، واکنش سختی را علیه او و جنبش وکیلان متحد بلیز (Unibam) به راه انداخت. گزارشی از Southern Poverty Law Center، سازمان حقوق مدنی ایالات متحده، در هفته گذشته، تاثیری که گروه های تندرو مذهبی ایالات متحده بر بلیز و سایر کشورها داشته اند را پر رنگ کرده بود. هیدی بیریچ (Heidi Beirich)، نویسنده گزارش می گوید: “بسیاری از این گروه های حقوق-مذهبی ایالات متحده می دانند که دعوا بر سر حقوق دگرباشان در ایالات متحده را باخته اند، و حالا به نیروهای ضد دگرباش در کشورهایی که خشونت علیه دگرباشان رایج است، کمک می کنند و آنها را تشویق می کنند. این گروه ها هیزم در این آتش تند می ریزند.”

استوارت می گوید: “این همان مدل ماموریت های مبلغان مذهبی کلاسیک است، این بار در جایی که پول، منابع و سازمان ها در کشورهایی که هدف گرفته اند، شکل گرفته اند.” همچنین ارزش دارد که بیاد بیاوریم چه کشوری مسئول میراث مجازاتیست که میلیون ها افراد دگرباش، امروزه در معرض آن قرار دارند. بیش از ۷۵ کشور وجود دارند  که همجنسگرایی همچنان در آنها جرم شناخته می شود؛ کوپر می گوید: “چهل و دو تای آنها مستعمران سابق بریتانیا می باشند، بنابراین می توانیم ببینیم که این سیاست از کجا می آید.” دیدن اینکه کدام کشورها در خصوص حقوق دگرباشان بسوی بدتر شدن شرایط پیش می روند، سیاهه هولناکی می سازد، اما استوارت به پشتیبانی که می بیند خوشبین است. “یکی از مسائل اطمینان بخش که بخصوص از دل پاسخ به قانون روسیه بیرون می آید این است که درک بین المللی رو به رشدی وجود دارد. یکی از آخرین تکه های بزرگ جا‌نیفتاده جنبش حقوق مدنی، اشاره به سمت حقوق افراد دگرباش است، و بی شک بنظر می رسد که رشد بین المللی قابل توجهی در حمایت از این تغییر وجود دارد.

 در چه جاهایی حقوق دگرباشان افزایش یافته است؟

بخش هایی از آمریکای لاتین بعنوان استاندارد برای حقوق دگرباشان باقی مانده است. قانون هویت جنسی سال ۲۰۱۲ آرژانتین اجازه تغییر جنسیت در گواهی تولد افراد تراجنسیتی را می دهد. همچنین بر اساس قانون سال ۲۰۱۰ حقوق برابری برای ازدواج همجنسگرایان با ازدواج دگرجنسگرایان چون حضانت فرزند به تصویب رسید.  اروگوئهو مکزیکو سیتی نیز حضانت فرزند و برابری ازدواج را اجازه می دهند و هفته گذشته کلمبیا اولین قانون اتحاد مدنی افراد همجنس (و نه ازدواج) را به رسمیت شناخت. در آسیا، ویتنام سال گذشته اولین رژه غرور همجنسگرایان را تجربه کرد. سه شنبه خبر آمد که وزارت دادگستری این کشور، لایحه ای را برای قانونی کردن ازدواج، پس از حمایت وزارت سلامت در ماه آوریل، در دست بررسی دارد. در سنگاپور رژه غرور همجنسگرایان موسوم به Pink Dot در اواخر ماه جوئن، نزدیک به ۲۱۰۰۰ نفر، یعنی بیشترین تعداد از زمان شروعش را جذب کرد. ونسنت ویجی سینگا (Vincent Wijeysingha) تبدیل به اولین سیاستمدار همجنسگرای سنگاپوری شد که گرایشش را اعلام کرده است. این کشور تماس جنسی همجنس را ممنوع کرده است، اما این منع به ندرت اتفاق می افتد.

سازمان Human Dignity Trust شکایتی را علیه مناطق اشغال شده بدست ترکیه قبرس شمالی، تنها جایی در اروپا که همچنان همجنسگرایی در آن غیرقانوینیست، نزد دادگاه حقوق بشر اتحادیه اروپا برده است که به پیروزی نزدیک است.

در نامه ای به سازمان Kaleidoscope Trust، نخست وزیر ترینیداد و توباگو خواستش در خصوص تجدید نظر در قوانین منع همجنسگرایی در این کشور را ابراز کرده است. نخست وزیر جاماییکا خواست مشابهی بیان کرده است (گرچه خشونت علیه دگرباشان در حال افزایش است). در مالاوی، رئیس جمهور در سال ۲۰۱۲ اعلام کرد که قوانین این کشور مبنی بر مجازات همجنسگرایی تجدید نظر خواهد شد.

شمار کشورهایی که ازدواج همجنسگرایان در آنها قانونی می شود با اضافه شدن دانمارک، برزیل، فرانسه ونیوزیلند به افزایش ادامه می دهد. ماه گذشته در ایالات متحده، در حالی که رییس جمهور، باراک اوباما از ازدواج همجنسگرایان و قانونی بودن آن در برخی ایالات، در مجامع عمومی حمایت کرد، دیوان عالی قانون حمایت از ازدواج (که دولت فدرال را از به رسمیت شناختن ازدواج بین زوج های همجنس منع می کرد) را به دلیل مغایریت با قانون اساسی، غیرقانونی دانست. و البته انگلستان و ولز اکنون از قانون ازدواج (زوج های همجنس) ۲۰۱۳ برخوردارند.

در چه جاهایی حقوق دگرباشان کاهش یافته است؟

در ایران، در جایی که همجنسگرایی با اعدام مجازات می شود و شما فکر می کنید که حقوق دگرباشان دیگر بدتر از آن نمی شود، امسال رییس ستاد حقوق بشر اسلامی این کشورهمجنسگرایی را بعنوان “بیماری که باید درمان شود” تشریح کرد. البته حقوق دگرباشان در بسیاری دیگر از کشورهای خاورمیانه بهتر از این نیست. موسسه ایلگا (ILGA) نگاه جامعی به هموفوبیا مورد حمایت کشورها در گزارش سال ۲۰۱۳ خود ارائه می دهد.

دو هفته پیش جسد یک فعال حقوق دگرباشان، در خانه اش در شهر یائونده، پاییتخت کامرون در حالیکه شکنجه شده بود، گردن و پاهایش شکسته بودند و بدنش با آهن سوزانده شده بود، کشف شد. حرکت این فرد در بروز گرایشش و فعالیت هایش در حمایت از حقوق دگرباشان در کشوری که همجنسگرایی در آن مجازات زندان دارد و خشونت علیه این افراد رایج است و هیچگاه هم پیگیری نمی شود، بسیار حیرت انگیز و شجاعانه بود. گزارش سال ۲۰۱۳ عفو بین الملل در خصوص حقوق بشر جهانی از افراد و وکیلانی صحبت می کند که بخاطر دفاع از حقوق همجنسگرایان تحت آزار و شکنجه و خشونت قرار می گیرند. در یک مورد پسری بدلیل ارسال یک پیام کوتاه به پسری دیگر به سه سال حبس محکوم شده است.

در همسایگی کامرون، قوانین ضد همجنسگرایی نیجریه، حتی بیشتر از این نیز سختگیرانه تر می شوند. به تازگی قانونی به تصویب رسیده است که ازدواج همجنسگرایان را غیرقانونی میداند و مجازات حبس ۱۴ ساله برای آن تعیین کرده است. این قانون همچنین ملاحظاتی دارد که از فعالیت های گروه های مدافع حقوق دگرباشان جلوگیری می کند و همچنین اگر بدانید فردی همجنسگراست و اطلاع ندهید، در جرم مشارکت داشته اید.

 سیاستمداران در اوگاندا در تلاش هستند تا لایحه ای مشابهی را به تصویب برسانند، و در سمت دیگر در تلاش هستند تا برای روابط همجنسگرایانه مجازات اعدام تدارک ببینند. افرادی که به جرم همجنسگرا بودن مجرم شناخته می شوند، می توانند به حبس ابد محکوم شوند و کسانی (پدر و مادر، معلم و یا پزشک) که به همجنسگرا بودن فردی شک می کند و گزارش نمی دهد، مجازات خواهد شد.

هفته گذشته رئیس جمهور زیمباوه بیان داشت که این کشور هیچگاه همجنسگرایی را نخواهد پذیرفت، و اینکه همجنسگرایان “از خوک ها، بزغاله ها و پرندگان هم پست تر هستند.” در ۳۸ کشور آفریقایی همجنسگرایی غیرقانونیست.

در روسیه، حقوق همجنسگرایان بسیار از کشورهای دیگر اروپا دور می شود. قانون جدید افرادی که روابط جنسی غیر سنتی را در بین کودکان تبلیغ و ترویج می دهند، مجازات خواهند شد. همچنین خشونت بر علیه دگرباشان در حال افزایش است. فعالان حقوق دگرباشان معتقدند آمار رسمی از خشونت ها علیه دگرباشان بدلیل اینکه اغلب آنها گزارش نمی شوند و یا پلیس گزارش را تحت این عنوان ثبت نمی کند، پایین است. هفته گذشته Pink News مدعی شد که گروهی نئو نازی با اغفال نوجوانان، آنها را به مهمانی می کشانده و وادار به بروز گرایششان در مقابل دوربین و به اشتراک گذاری آن در سایت های اجتماعی می کرده که یک قربانی در این خصوص گزارش شده است؛ جوان ۱۹ ساله، پس از اینکه گرایش جنسی اش آشکار می شود دست به خودکشی می زند.

حمله های نوسازی شده روسیه به همجنسگرایی می تواند به پشت مرزهایش نیز گسترش یابد؛ تلاش هایی دراکراین در جریان است تا تبلیغات برای همجنسگرایی را ممنوع کند و در ماه می، پارلمان این کشور لایحه غیرقانونی کردن تبعیض بر اساس گرایش جنسی را پس از اعتراض فعلان ضد همجنسگرایی رد کرد.

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com