مقالات و تحلیل های بسیاری در مورد تبدیل شدن ایران به کره شمالی نوشته شده است. برخی از این نوشته ها، چشم اندازی به خواننده ارائه میکنند که راه رسیدن به کره شمالی، بسیار طولانی و دشوار است. اما با نگاهی دقیق در اوضاع امروز ایران و سیاستهای مقامات جمهوری اسلامی، این راه بسیار کوتاه و بدون مانع به نظر می رسد. بدون شک مقامهای جمهوری اسلامی به دنبال تحریمهای بیشتر هستند تا کشور را به انزوایِ کامل بکشانند. به باور آنها انزوا، بهترین امکان برای ساختن جامعه ایده‌آل اسلامی است، و برای این مهم، موضوع، اقتصاد مقاومتی را عَلَم کرده اند.
همه میدانند که هدفِ جمهوری اسلامی، تامین امنیت و رفاهِ مردم و توسعه و پیشرفت ایران نیست، بلکه رسیدن به جامعه ایده آل اسلامی، ایجاد هلال شیعی و فراهم کردنِ زمینه های ظهورِ امامِ غایبشان است. و این موضوع را نه تنها پنهان نمی کنند، بلکه در بوق و کرنا به صمع و نظر همگان میرسانند.
از یک سو جمهوری اسلامی با خشونت‌طلبی و دشمن‌تراشیِ هر روزه، و از سوی دیگر فعالانِ سیاسیِ ساختگی، در قامتِ اپوزیسیون، با تلاش برای تحریمهای بیشتر، آب به آسیابِ جمهوری اسلامی میریزند و راه را برای کره شمالی شدن هموار میکند.
بدیهی است که تحریمهایِ بیشتر منجر به فقر بیشترِ مردم و نظامی تر شدن بیشترِ فضا میشود، و همچنین این امکان را برای جمهوری اسلامی فراهم میکند که در خلوت آن کارِ دیگر بکند و با کج دار و مریز رفتار کردن نه تنها در صدد دستیابی به بمب هسته ایست، بلکه امید دارد که درهایِ کشور را بطور کامل به رویِ جهان ببندد.
به بیان ساده غرب به دنبال منافع خویش است، و به هیچ عنوان مسائل حقوق بشر را در ایران در نظر نمیگیرد، و حتی برایِ حفظ منافع خود حاضر است به جمهوری اسلامی باج هم بدهد. نه غرب دنبال تغییر رژیم جمهوری اسلامی است و نه جمهوری اسلامی به دنبال رفعِ تحریمهاست.
امید است که ما روزی به این آگاهی برسیم که تحریم به تنهایی کارگر نیست. مردمِ ایران برای گذر از جمهوری اعدام اسلامی، به یک رهبر نیاز دارند. رهبری که بتواند اراده و توانِ مردم را در مسیر مبارزه، هدایت کند. اپوزیسیونِ خارج نشین بیشتر به عالِم بی عملی میمانند که تنها به ارائه گفتار بسنده میکنند. این میدان، یک پیشاهنگ میطلبد که این سیلِ خروشانِ مردمِ خسته و معترض را راهنما باشد، آنان را متحد و یکپارچه کرده و به ساحلی امن، عاری از جمهوری اعدام اسلامی برساند.
مردم و بویژه جوانانی که در رژیم اسلامی به دنیا آمده و رشد کرده اند، در تمامیِ اعتراضاتشان طی چند سالِ گذشته، شعارِ «رضا شاه روحت شاد» را سر میدهند و این نشان از آن دارد که اقداماتِ این بزرگ مرد را برایِ آبادانی و بنیانگذاریِ ایران نوین، ارج مینهند. به این امید که شاهزاده رضا پهلوی، صدای مردم را شنیده و به یاریشان بشتابد.
پاینده ایران
علیرضا نوری پور
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.