سد سازی‌های سپاه در خدمت کدام منافع؟

در شماره پیشین گفتیم که بی آبی خوزستان نتیجه چه سیاستی بود و اینکه چگونه سپاه پاسداران تحت عنوان پروژه سدسازی، محیط زیست خوزستان را نابود کرد.

اینک با ادامه این مطلب می‌پردازیم:

عمل معکوس!!

از سال ۱۹۷۲ در آمریکا سدهایی که بر روی رودخانه‌ها ساخته شده را تخریب می‌کنند و تا به امروز ۱۷۳۲ سد را تخریب کردند.

در همین راستا در سال ۲۰۱۴ آخرین سد بر روی رودخانه Elwha در واشنگتن، تخریب شد.

مطابق آمار رسمی در ایران ۶۴۷ سد مورد بهره‌برداری وجود دارد. ۶۸۳ سد هم در دست مطالعه یا اجراست. در حالی که تا سال ۱۳۵۷ فقط ۳۰سد در ایران ساخته شده بود. یعنی بعد از انقلاب سدها بیش از ۲۲ برابر افزایش یافته است، حال آن که جمعیت کمی بیش از دو برابر شده است. در حالی که در کشوری مانند فرانسه طی ۳۰ سال فقط ۵ سد مهم ساخته شده است. نگاهی به نقشه سدهای احداثی نشان می‌دهد که این سدها برای مهار آب‌های روان و تقویت منابع آبی درست نشده‌اند.‌ مثلاً در استان سیستان و بلوچستان، ۲۳ سد احداث شده که تقریباً رودخانه‌‌ای ندارد و میانگین بارندگی در آن بین ۷۰ تا ۱۳۰ میلیمتر است. از تأثیرات سدهای احداثی در این استان، دریاچه هامون خشک شد و  با خشک شدن دریاچه هامون تمام روستاییان تلاش کردند از این

منطقه مهاجرت کنند.

با توجه به خشک شدن دریاچه‌ها و رودخانه و تالابها بواسطه ایجاد سدها منابع آبی کشور آسیب دیده و کم شده است، در شرایط کنونی سرانه آب هر شهروند ۱۱۰۰متر مکعب می‌باشد، اما اگر در کشوری این رقم کمتر از ۷هزار و ۶۰۰ متر مکعب باشد آن کشور در بحران آب قرار دارد، یعنی کشور ما ۷ برابر زیر بحران قرار دارد و بی‌جهت نیست که آب به یک ابرچالش برای حکومت ایران تبدیل شده است.

چرا ساخت سدها توسط سپاه پاسداران و… صورت می‌گیرد؟

ساخت سدها دست سپاه پاسداران و قرارگاه خاتم الانبیاء‌‌ می‌باشد، سد سازی یک صنعت مستمر پول‌ساز و یک منبع پایدار در‌آمد  برای سازندگان آن یعنی سپاه پاسداران، است. به این صورت که این در‌آمد از مطالعه تا اجرا و تعیین محل سد شروع شده و با فعالیت‌هایی مانند لایروبی، تعمیر، نگهداری و حفاظت همواره ادامه دارد. علاوه بر در‌آمدهای دایمی و نجومی، ارگان‌های حکومت نیاز به آب دارند بخصوص صنایع آب‌بری که عمدتاً‌ نظامی هستند و تعدادی از این سدها برای تأمین آب برای این  دستگا‌ه‌ها می‌باشد. برای نمونه سد خُنداب بر روی رودخانه قره چای برای تأسیسات آب سنگین اراک که در همان نزدیکی است احداث شده و هیچ کاربرد دیگری ندارد.

در نتیجه سپاه برای پول و در‌آمد  خودش، محیط زیست را به نابودی کشانده است.

آفتاب یزد ۴ خرداد ۱۴۰۰ نوشت: یکی دیگر از ضررهای سدسازی این است که آب رودخانه‌ها پشت دیواره سد جمع و تماسش با هوا زیاد شود، نتیجه این امر هم تبخیر بالای آب است. به طوری که الان ۹۰ میلیارد متر مکعب آب مصرف می‌کنیم که ۳۰ میلیارد متر مکعب آن تبخیر می‌شود.

وضعیت آب در استان خوزستان:

همین جنایت‌ها علیه مردم و محیط زیست که سپاه پاسداران انجام داده، وضعیت آب را در خوزستان پر آب آن چنان بحرانی کرده که به نوشته روزنامه آرمان: حــدود ۱۱شهر استان خوزستان در بحران خشکسالی و بی‌آبی قرار دارند.۶۶۰ روستا فاقد لــوله‌کشی آب و کل روستا‌های استان با ۷۸ تانکــر سیار آبرسانی می‌شوند.

در مقابل آب رودخانه کارون (طولانی‌ترین رودخانه ایران) از سرچشمه‌ها به‌ وسیله سد و تونل از مسیر اصلی خود منحرف‌شده و جهت استفاده در کشاورزی، صنعت و شرب به استان‌های اصفهان، یزد و کرمان انتقال داده می‌شود. یعنی جایی که صنایع فولاد و صنایع آب‌بر ایجاد کردند، در جایی که آب معضل آن مناطق است.

به دلیل خشک شدن کارون، آب شور دریا به سمت خشکی نفوذ پیدا می‌‌کند و باعث نابودی آب شرب خرمشهر و آبادان و نخلستان‌های این منطقه شده، باز حکومت ایران برای حل این معضل ۲ سد ایجاد کرده است. سد مارد و سد چوئبده، حال‌آنکه این سدهای ضد محیط زیستی باعث جلوگیری از مهاجرت ماهیان مهاجر دریا به رود می‌شوند؛ یعنی امروز کارون اقتصاد کشتیرانی؛ تأمین آب شرب ؛ ظرفیت کشاورزی و حتی اقتصاد صیادی خود را از دست‌داده و هر روز وضع وخیم‌تری دارد. [نقش سپاه پاسداران در بی آبی خوزستان (قسمت اول)]

مثل همیشه مقصر کیست؟

اما طبق معمول دوباره مردم هستند که مقصرند، رضا خشنودی معاون دادستان کل کشور نیز می‌‎گوید: زمانی که کشت شلتوک غیرمجاز اعلام می‌شود باید کشاورزان این موضوع را رعایت کنند. کشاورزان به برنامه‌ریزی کلان توجه نمی‌کنند و شلتوک می‌کارند. برای تأمین آب با مشکل مواجه می‌شوند. این کشاورزان سهمیه و مجوز برداشت آب ندارند، بنابراین این عمل آنها مجرمانه و خلاف شرع و قانون است.

یکی دیگر از جنایات حکومت ایران علیه استان خوزستان نابودی هورهای این استان بخصوص هورالعظیم است، هور یعنی تالاب، تالاب‌ها اکوسیستم‌های بی‌نظیری هستند، تولید و ذخیره‌سازی آب، حفظ و توسعه تنوع زیستی گیاهی و جانوری، مهار سیل و فرسایش، پالایش آب، تثبیت آب‌وهوای منطقه به‌ویژه تعدیل درجه حرارت، تأمین غذا و تولید فرآورده‌های شیلاتی و پرندگان از قابلیت‌های اکولوژیک و اقتصادی تالاب‌ها به‌حساب می‌آیند. بر اساس بررسی‌ها، ارزش اکولوژیک تالاب‌ها ۱۸ برابر جنگل‌ها و ۲۰۰ برابر زمین‌های زراعی است.

هور العظیم یکی از بزرگترین تالاب‌های ایران در انتهای رود کرخه است. حقابه این تالاب به آن داده نمی‌شد. وزارت نفت با بستن دایک‌ها برای اکتشاف نفت، بخش‌های زیادی از این تالاب را خشکانده است، حتی زمانی که ۲ سال پیش سیل در استان خوزستان آمد وزارت نفت اجازه نداد که دایک‌ها باز بشوند تا آب وارد هور بشود، در نتیجه تا یک متر آب و فاضلاب وارد خانه‌های مردم شد.

البته نابودی محیط زیست توسط این حکومت اصلا چیز عجیبی نیست. همان فکری که مردم را به گلوله می‌بندد و در قیام ۹۸، ۴۰۰۰ نفر را می‌کشد، همان فکر محیط زیست را هم نابود می‌کند، در همین استان خوزستان پاسدار حسن شاهوارپور قاتل مردم خوزستان در قیام ۹۸ بود. همان کسی بود که با تانک و سلاح سنگین در نیزارهای ماهشهر جنایتی مرتکب شد که باید پاسخ آن را بدهد.

و الان هم مردم را  تشنه کام دربحران آب رها کردند و با گلوله پاسخ می‌دهند.