بیانیه همبستگی  شورای اتحادیه های کارگری استرالیا  با  اعتصاب سراسری کارگران و نفتگران ایران

Australian council of trade unions -actu
دوم جولای ۲۰۲۱

شورای اتحادیه‌های کارگری استرالیا،  با ارسال بیانیه‌ای از اعتصاب سراسری کارگران و نفتگران اعتصابی در سراسر ایران حمایت کرد. این شورا، در بیانیه‌ای که روز ۱۱ تیرماه روی وب سایت رسمی خود منتشر کرد، حمایت خود را از کارگران اعتصابی در سراسر ایران اعلام نمود.

این شورا،  بزرگترین و مرکز اصلی تمام اتحادیه های کارگری در استرالیا است. و حمایت آنها بعنوان حمایت بقیه اتحادیه های زیر مجموعه نیز محسوب می‌شود.

مختصری از تاریخچه شورای اتحادیه کارگری استرالیا

شورای اتحادیه های کارگری استرالیا (ACTU) ؛ مرکز اصلی اتحادیه های کارگری استرالیا است که از ۳۸ اتحادیه وابسته تشکیل شده و حدود ۱.۸ میلیون کارگر و خانواده‌های آنها را در سراسر استرالیا تحت پوشش قرار می‌دهد.

ACTU از زمان تأسیس در سال ۱۹۲۷، برخی از اساسی ترین مبارزات کارگری را در استرالیا پیش برده و دستاوردهای بسیار زیادی در محیط‌های صنعتی داشته است. این دستاوردها از جمله شامل شرایط محل کار، چندین دهه مبارزه برای افزایش دستمزد، ایمنی در محل کار، برابری بیشتر برای زنان، بهبود در ساعات کاری، حق تعطیلات با پرداخت حقوق و شرایط اشتغال بهتر و ایجاد سیستم مالی ویژه بین المللی و… ، می باشند.

دوازدهمین روز اعتصاب کارگران نفت

درباره؛ اعتصاب کارگران پیمانی بیشتر بخوانید

کارکنان رسمی صنعت نفت گچساران هم به کارگران پیوستند

متن بیانیه همبستگی با کارگران اعتصابی در سراسر ایران

شورای اتحادیه های کارگری استرالیا (ACTU)، همبستگی خود را با کارگرانی که در بیش از ۶۰ پروژه نفت و گاز و کارخانه های پتروشیمی، در نوزده شهر سراسر ایران در اقدامی هماهنگ با عنوان کمپین اعتصاب ۱۴۰۰ در اعتصاب می‌باشند، اعلام می‌کند.

این اعتصاب از ۱۹ ژوئن توسط کارگران استخدامی در شرکت‌های پیمانکاری فرعی که نیروی کار پروژه های حوزه‌های نفت و گاز را تأمین می‌کنند، آغاز شد و کارمندان استخدامی شرکت ملی نفت ایران(NIOC)نیز اکنون در سراسر کشور به این اعتصاب پیوسته‌اند.

کارگران خواستار افزایش دستمزد، تأمین اجتماعی کافی و شرایط بهتر زندگی در محل‌شان هستند.

این اعتصاب یادآور موج یک ماهه اعتصابات بیش از ۱۰ هزار کارگری است که در مرداد سال گذشته در میادین نفت و گاز پارس جنوبی، که در بهبود دستمزد و شرایط زندگی موفق شدند، می‌باشد.

اما با توجه به نرخ تورم ایران که به ۵۰ درصد رسیده و قیمت مواد غذایی و سایر الزامات به شدت افزایش یافته، کارگران و خانواده‌های آنها برای گذران زندگی در نبرد، هستند.

ایران در بین بدترین کشورهای جهان برای کارگران، بدلیل عدم تضمین حقوق آنان قرار گرفته است.

اتحادیه‌های مستقل توسط دولت ایران به رسمیت شناخته نمی‌شوند. و کارگران پیوسته مورد تهدید، بازداشت و شکنجه قرار می‌گیرند.

تظاهرات کارگران با خشونت سرکوب می‌شود. کارگران و رهبران اتحادیه‌ای به دلیل استفاده از حق اعتصاب دستگیر و زندانی می‌شوند.

اتحادیه‌های استرالیایی با کارگران اعتصابی در ایران همبستگی دارند. و از مقامات و کارفرمایان ایرانی می‌خواهند که به حقوق کارگران اعتصاب کننده احترام گذاشته و خواسته‌های آنها را برآورده کنند.
شورای اتحادیه های کارگری استرالیا

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)