چند روزی است کمپینی در نفی حاکمیت ج ا به راه افتاده و صدها نفر از چهره های شناخته شده و هزاران شهروند ایرانی به آن پیوسته اند. از آنجا که ظرف بیست سال گذشته کمپین ها یا اقداماتی مشابه در مخالفت با ج ا شروع شده اما پس از چندی بدون دستاورد مشخصی خاتمه یافته، بدبینی یا نگرانی نسبت به سرنوشت این کمپین جای توجیه دارد. اما، می توان برای این کارزار اجتماعی-سیاسی ویژگی هایی برشمرد که شانس موفقیت آن را افزایش میدهد. البته معیار موفقیت نیز خود جای بحث دارد. این ویژگی ها عبارت اند از:
۱) هسته آغازین کمپین به جای گروه یا دسته ای از فعالان مدنی یا احزاب سیاسی اپوزوسیون خارج است، گروهی از فعالان بی نام و نشان داخل ایران هستند.
۲) این کمپین مسطح است و هر کسی که به آن می پیوندد جایگاه برابری با دیگران دارد. به این ترتیب، شاهزاده، استاد دانشگاه، بازاری، فعال محیط زیست، خبرنگار، سلبریتی و … همه و همه در یک سطح قرار گرفته و جایگاه های نابرابری ساز آنها در بیان مخالفت با ج ا حذف می شود.
۳) این کمپین هم مجازی است و هم حقیقی. هم از تاکتیک های فضای مجازی مثل هشتگ سازی استفاده می کند، هم از دیوارنویسی و اسکناس نویسی.
۴) به هنگام است. درست پیش از آنکه دولت های مماشاتگر غربی راه سازش با ج ا را پی بگیرند و پیش از آن که بار دیگر کارناوال انتصاباتی ج ا به راه بیفتد، این کمپین در تلاش است صدای مخالفان برانداز را تجمیع و تقویت کند و به گوش ایرانیان و سپس جهانیان برساند. این همه در حالی است که نارضایتی های معیشتی در ایران به حد بی سابقه ای رسیده و تنها جرقه ای برای ابراز نفرت عمومی از ج ا کافی است.
۵) این کمپین فاقد جهت دهی سیاسی یا ایدئولوژی است. به بیان دیگر، این کمپین بسیار اختصاصی عمل میکند و تنها نفی ج ا را فریاد میزند بی آن که وارد تا حاشیه های ایدئولوژیک یا برنامه ریزی های ایجابی بلند مدتی شود که اختلاف افکن است. اگر چه ممکن است این نداشتن وجه ایجابی نقطه ضعف یک کمپین تلقی شود اما در مسیر براندازی یک نظم مستقر (که البته بیشتر به بی نظمی مستقر می ماند)، ابتدا باید فعل نفی صرف شود و جبهه مخالفان و حامیان رژیم از یکدیگر جدا شده و خط روشنی میان این دو ترسیم شود. هر کسی که حقیقتا مخالف ج ا است، هیچ دلیل موجهی برای امتناع از پیوستن به این کمپین ندارد. آن که نمی پیوندد در تحلیل نهایی حامی نظام موجود است و نباید به او امیدی بست. در این دیدگاه، نداشتن وجه ایجابی نقطه قوت این کمپین است. پس از روشن شدن جبهه حامیان و مخالفان، گروه ها سیاسی مختلف می توانند استراتژی های متفاوتی را دنبال کنند یا بر اساس خواست های مشترک به استراتژی های اشتراکی رسیده و همکاری کنند.
۵) مقابله و تخریب این کمپین برای ج ا دشوار است. در حقیقت تنها راه مقابله با چنین کمپینی به راه انداختن ضدکمپینی تحت عنوان آری به ج ا است و چنین کاری تن دادن به رفراندم است زیرا خود به خود مقایسه استقبال از دو کمپین نشان دهنده مقبولیت عمومی ج ا خواهد بود. از ین رو و به سبب عدم وابستگی این کمپین به گروه های خاص اپوزوسیون یا چهره های نامدار سیاسی، ج ا نمی‌تواند با زدن برچسب منافق یا سلطنت طلب و مانند آنها به شرکت کنندگان در کمپین، ریسک فعالیت را بالابرده و از حربه همیشگی ارعاب سود بجوید.
۶) این کمپین در امتداد شعار “اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تموم ماجرا” و اعتراضات ۹۶ و ۹۸، اصلاح طلبان، ملی مذهبی ها و همه میان بازها را در موقعیتی دشوار قرار میدهد. موقعیتی که راهی جز انتخاب میان آری یا نه به ج ا ندارند، موقعیت دشواری که آنها ۴۲ سال پیش مردم ایران را در آن گرفتار کردند، با این تفاوت که امروز کارنامه ۴۲ ساله ج ا مشخص است. چنین کمپینی فضای بازی را از میان بازها میگیرد و کار به جایی می کشد که روزنامه های چاپ تهران تیتر می زنند “اصلاح طلبان دیگر سوپاپ اطمینان نیستند”. به این ترتیب نظام ج ا نیز یکدست می شود و تکلیف معترضان با آن شفاف تر.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)