بیژن نوروزیان رئیس اتحادیه نانوایان سنتی تهران گفته است: “که پیشنهاد ما برای افزایش قیمت نان در پایتخت ۷۰ درصد است”.
علیرضا قاسمی فرزاد مدیرکل هماهنگی امور اقتصادی استاندار تهران نیز گفته است:” افزایش نرخ نان در این شرایط حق طبیعی و قانونی نانوایان است “.
این دو نهاد حکومتی مدعی شده اند که در۵ سال اخیر قیمت نان ثابت مانده و لازم است که قیمت نان ” منطبق بر تورم ” امروزی بشود.
لازم به توضیح است دولت در چند سال گذشته به خاطرترس و وحشت از اعتراضات مردم رسما نتوانسته قیمت نان را افزایش بدهد و این موضوع را به نانوایان پاس داده است. درهمین حال نانوایان دوفاکتو هرساله قیمت نان را افزایش داده و حکومت هم درباڤه این افزایش قیمت نان، توجیهاتی از قبیل “افزایش قیمت نان مصوبه دولت نیست” ؛ این افزایش قیمت ها را تائید کرده است. این سیاستی است که دولت در پیش گرفته است.
با پیشنهاد افزایش٧٠ درصدی قیمت نان و توجیهاتی که نانوایان در باره ضرورت افزایش قیمت نان آورده اند، درصورت تصویب دولت ، میلیونها نفر که با دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر روزگار می گذرانند ، ناچار خواهند بود نزدیک به یک سوم دستمزد خود را برای خرید نان اختصاص بدهند وبدین ترتیب سفره کارگران و مردم فقیر تر و کوچکتر خواهد شد.
نان سالهاست که در اثر گرانی های سرسام آور قیمت کالاهای اساسی و مورد نیاز مردم تبدیل به غذای اصلی بخش بزرگی از مردم شده است. حکومت البته با وقاحت و بیشرمی می گوید که ٢٨ میلیون نفر زیر خط فقر بوده و حتی بخشا توانایی تامین نان شب شان را هم ندارند.
در سالهای اخیر سید غذایی بخش اعظم مردم از نظر تامین مواد غذایی پروتئین دار؛ مقوی و لازمه بدن، سقوط نزدیک به ٨٠ درصدی داشته است. بسیاری از مواد غذایی مقوی و ویتامین دار بدلیل کاهش قدرت خرید مردم ، از سبد غذایی مردم حذف شده و نان خالی جای آنها را گرفته است.
سفره کارگران و مردم هر روز کوچک و کوچکتر میشود. گرانی سرسام آورو افزایش هر روز قیمت کالاهای اساسی ، دستمزد های چندین برابر زیر خط فقر رسمی اعلام شده،زندگی و معیشت و میلیونها نفر از مردم را با مخاطرات جدی روبرو کرده است.
افزایش قیمت نان تعرض دیگرحکومت به سطح معیشت و سفره فقیرتر شده مردم می باشد. در برابر این سیاست ضد مردمی حکومت دزدان باید متحد و سراسری به میدان آمد و دست به اعتراض زد.
مردم برای مقابله با سیاست افزایش قیمت نان و گرانی های دیگردرسالهای اخیر نمونه های باشکوهی از اعتراض و مبارزه را نشان داده اند. اعتراضات ٩۶ برعلیه گرانی ها شکل گرفت. گرانی ها مقدمه خیزش مردم در دی ماه ۹۶ شد و البته بلافاصله به یک خیزش سرنگونی طلبانه و در واقع یک قیام تبدیل شد. آبان ٩٨ موج دوم اعتراضات مردمی بود که علیه گران شدن بنزین شروع شد و کل حکومت را تا آستانه خطر سقوط سوق داد. مردم با اتکا به این قدرت اجتماعی و اعتراض شان می توانند سیاستها و تصمیمات حکومت، از جمله افزایش قیمت نان را به عقب بزنند. از همین حالا باید کاری کرد که حکومت فرصت عملی کردن افزایش قیمت نان را بخود ندهد. افریش قیمت نان آتش خشم مردم علیه حکومت را شعله ورتر خواهد کرد.
افزایش قیمت نان بازی با جان و زندگی مردم است. نباید اجازه داد حکومت دزدان و آدمکشان اسلامی سرمایه براحتی دست به افزایش قیمت نان بزنند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.