بالاخره رئیس یکی از دولتهای کشورهای اروپائی تصمیم گرفت به جنگ اسلام سیاسی برود. این یک اتفاق سیاسی بسیار مهم است که اهمیت آن بسیار فراتر از همان کشور است.
رئیس جمهور فرانسه، امانوئل مکرون که چند ماه پیش اسلام را “دین در بحران” خوانده بود، روز چهارشنبه ۱۸ نوامبر ۲۰۲۰، آلتیماتومی به “شورای مسلمانان فرانسه” داد که ۱۵ روز وقت دارند “منشور ارزشهای جمهوری” را بپذیرند. این منشور می گوید که “اسلام یک دین است، نه یک جنبش سیاسی”. منشور همچنین “دخالت دولتهای بیگانه در امور محافل و گروههای اسلامی فرانسه” را ممنوع اعلام کرده است. به دنبال منع اسلام سیاسی بعنوان یک جنبش، که حقوق ویژه خود در فرانسه بعنوان دینی که ارزشهای آن بر سکولاریسم تقدم دارند و باید به باورهای پیروان آن احترام قائل گذاشت از دست خواهد داد، دست مدارس و والدین مذهبی از سر کودکانی که در خانواده مسلمان به دنیا می آیند کوتاه می شود. این نکته بسیار مهم و حائز اهمیت است، چرا که بازار مدارس مذهبی و تدریس توسط والدینی که حق داشتند کودکانشان را از رفتن به مدرسه منع کرده و با تبلیغ و ترویج باورهای خشن، تبعیض آمیز، سکسیستی و تنفر مذهبی آنها را مورد اذیت و آزار قرار بدهند تخته خواهد شد. در منشور ذکر شده و بحثهای محافل سیاسی فرانسه، بحث بر سر حقوق کودکان، ارزشهای سکولار جامعه، و همچنین به حاشیه راندن اسلام از یک جنبش سیاسی به یک دین خصوصی داغ است.
دست مسیحیت در اروپا، بخصوص با انقلاب کبیر فرانسه و با در هم شکستن قدرت کلیسای کاتولیک از زندگی عمومی جامعه کوتاه شد و دین مسیحیت به کنج خانه ها و به حیطه خصوصی افراد رانده شد. منتها یک چنین جنگی هیچوقت با اسلام نشد. اسلام نه تنها با یک چنین مانعی روبرو نشد، بلکه دول غربی بخاطر منافع سیاسی خود، دست این دین جنگ و جنایت را در تباه کردن زندگی مردم، چه در کشورهای اسلام زده و چه در جوامع غربی همچنان باز گذاشتند و آنجا که لازم بود، مثل ایران و افغانستان، عصای دستش هم شدند. با مهاجرت میلیونی مهاجران از کشورهای اسلام زده مثل کشورهای شمال آفریقا، شبه جزیره هند، خاورمیانه و ترکیه، کشورهای غربی شاهد سر برآوردن شهرکها و گتوهای مسلمان نشین در قلب اروپا بودند. جوامع اروپائی، که ارزشهای سوسیالیستی و سکولار بخش مهمی از فرهنگ آنهاست، دیگر این وضعیت را نمی پذیرند. مردم این جوامع از دست درازی اسلامیون به حقوق ابتدائی خودشان به جان آمده اند و این، به نظر من، دلیل اصلی تجدید نظر سیاستمدارانی چون مکرون است که نمی توانند نسبت به اعتراضات توده های وسیع مردم در کشورهای غربی بی تفاوت بمانند.
اما دو نکته ای را که بالاتر از “منشور ارزشهای جمهوری” آوردم، باعث تقویت جنبش ضد مذهبی در کشورهای اسلامزده نیز خواهند شد. تقویت و حمایت از سکولاریسم در اروپا، باعث تقویت سکولاریسم در همه جای دنیا خواهد شد. دفاع صریح و بدون قید و شرط از آزادی بیان در فرانسه، دفاع از طنز و هجور مذهب و کشیدن کارتونهای محمد در فرانسه، به جنبش برای دفاع از آزادی بدون قید و شرط بیان در همه جای جهان کمک زیادی خواهد کرد. و، اگر اسلام در فرانسه یک دین است نه یک جنبش سیاسی، در ایران و بنگلادش و ترکیه و عربستان و غیره هم باید همین باشد!
این “منشور” بدون ذکر نام، دخالت عربستان سعودی، جمهوری اسلامی، ترکیه و امثالهم را که در دو سه دهه گذشته در رقابت با همدیگر در تقویت “ارزش”های ارتجاعی و در حمایت مالی و سیاسی گروههای اسلامی در اروپا مسابقه گذاشته بودند، در سازمان دادن فعالیتهای مذهبی و تروریستی در فرانسه را منع و ضمنی محکوم می کند.
شروع پروسه قانونی در مخمصه گذاشتن اسلامیون و شروع تخته کردن این بازار تحمیق و جنایت در فرانسه هنوز به اندازه کافی مورد بحث و بررسی قرار نگرفته است. این برای جنبش ضدمذهبی در کشورهای اسلامزده و بخصوص برای ایران، که شاهد یک جنبش عظیم ضدمذهبی است و از این مسئله بسیار سود سیاسی خواهد برد، بسیار اهمیت دارد که در آینده باید بیشتر به آن پرداخت.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.