چند روز پیش کانال تلگرامی «ما حیوانات» [t.me/weanimals] در یکی دیگر از کانال ها معرفی شد. برداشت من از ویژگی کلی و عامِ آن کانال (نه ضرورتا” در خصوص تک تک اعضاء) این است که به اعتبارِ نوع مباحثِ مطرح شده در آن، بخش اعظم اعضای آن از جریان روشنفکری جامعه هستند؛ آنانی که به موضوعات اجتماعی، فلسفی، جامعه شناختی و… توجهی بیش از سایرین دارند.
آن چه در این ارتباط پیش آمد از نقطه نظر آماری بسیار تأمل برانگیز است. تا این لحظه که این پست را می نویسم حدود ۷۵۰۰ نفر پستِ معرفی کانال را دیده اند بدون آن که وارد کانال معرفی شده شوند. تا این جا آن چه که مشاهده کرده اند یک تصویر که مفهوم چشم فروبستن بر واقعیت و عدم تمایل نسبت به مشاهده ی آن را تداعی می کند است، و یک متن که می گوید کانال «ما حیوانات» بخشی کوچک از جنبش عدالت اجتماعی است.
از این ۷۵۰۰ نفر روشنفکر که احتمالا” (و ضرورتا”) دغدغه ی «عدالت» خواهی دارند تنها حدود ۳۵۰ نفر یعنی چیزی زیر ۵ درصد ترغیب شده اند که روی لینک کانال «ما حیوانات» کلیک کرده وارد آن شوند. به عبارتی دیگر ۹۵ درصد از روشنفکرانِ «عدالت» خواه اصلا” تمایلی به آن نداشتند که حتی یک نگاه سطحی به این «بخش کوچک جنبش عدالت اجتماعی» بیندازند!
می دانید به چه دلیل؟ صرفا” به این دلیل که در متنِ معرفی از «حیوانات» صحبت شده و از «عدالت» برای آنان.
اگر این آمار را در سطح عمومی روشنفکران تعمیم دهیم بیگانگیِ تأسف بار و شکاف عظیمِ شرمگنانه میان آنان و موضوع عدالت و حق طلبی برای حیوانات برجسته می شود. نگاهی به آمار اعضای کانال ها و گروه های مربوط به حقوق حیوانات – مستقل از ارزیابی محتوای آن ها – مؤید چنین موضوعی است.
بیچاره «عدالت اجتماعی» که مبارزینِ خواستارِ آن گاه تا بر باد دادن سرشان در راه آن پیش می روند در حالی که آخرین شامشان احتمالا” ترکیبی از اجساد سلاخی شده ی «دیگرانی» بوده از همین «اجتماع»، و بیچاره حیواناتی که علیرغم این همه داعیه ی «عدالت»خواهی جایی در پلاتفرم آنان ندارند!!
هنوز مانده تا از «خوابِ بلندِ یلدا» برخیزیم…

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)