تردیدی باقی نمانده است که شیوع بیماری کرونا در ایران در این ابعاد محصول ترکیبی از ناکارآمدی، قصور، تقصیر، بلاهت و احتمالا انبوه دیگری از واژه‌هاست که دقیقا با نوع حکمرانی و کیفیت حاکمان امروز ایران طابق النعل بالنعل مطابقت دارد. همانگونه که قبلا در نوشته مربوط به اسقاط هواپیمای خط هوایی اکراین توضیح دادم، خطاهای اینچنینی اگر بنابه فرض کاملا بدون قصد مجرمانه بوده باشد نیز هنوز مصداق خطاهای «شبه عمد» خواهد بود و مستلزم پیگرد کیفری. از طرف دیگر توضیخ دادم که فرایند سرکوب وجدان شخصی، شرافت حرفه‌ای و موازین اخلاقی برای نیروهایی که حفظ حکومت را اوجب واجبات می‌دانند، چگونه و از چه مسیری است (کسانی که در فرهنگ ما به گوساله‌پرستان شناخته می‌شوند زیرا دلالتهای امر مقدس را به جای خود امر مقدس می‌نشانند… ان هی الا اسماء سمیتموها انتم و آباؤکم…)
اما سوال در مورد جناب ظریف است، وزیر امور خارجه این نظام. با دیدن عکس ایشان امروز، حقیقتا دلم به سرنوشت ایشان سوخت. اگرچه اطمینان دارم ایشان هیچ دغدغه وجدانی ندارند زیرا مدتهاست وجدان و شرافتشان را با شیطان معامله کردند (بالاخره هر کسی مسیری را در زندگی خود انتخاب می‌کند) اما اینکه مانند همکارانشان جسارت و شهامت کامل برای اینکار را نداشته‌اند و هنوز در فضای تعلیق دست و پا می‌زنند، رقت آور است. جناب ظریف، تاریخ شما را با توئیتتان که« استوار در کنار کشور چین ایستاده‌ایم» قضاوت خواهد کرد، آنهم به زبان چینی!
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.