بیش از صد سال از انتخاب ٨ مارس به عنوان روز جهانی زن میگذرد.امروزه در بسیاری از کشورها ٨ مارس روز جهانی مبارزه برای حقوق زنان نامیده می شود. زنانی که در تمام روزهای سال و به اشکال گوناگون برای دستیابی به حقوق انسانی خود مبارزه می کنند.در روز ٨ مارس هم زمان و همبسته در ابعادی جهانی در بسیاری از کشورها اعتراض خود را به سیستم مردسالاری ،به تبعیض و خشونت و نابرابری بر کف خیابانها فریاد میزنندوبرای دنیایی بهتر و انسانی تر مبارزه می کنند.اما در ایران اولین مراسم ٨ مارس بلافاصله بعد از انقلاب اسلامی یعنی ١٧ اسفند ١٣۵٧ به راستی نقطه عطفی در تاریخ مبارزات حق طلبانه زنان ایرانی می باشد.در این روز تاریخی هزاران زن در اعتراض به صدور فرمان حجاب اجباری خمینی که هم زمان دستور لغو حمایت خانواده را صادر کرده بود به پا خواسته و در تهران و چندشهر دیگر طی ۵ روز دست به تظاهرات زدند.و شجاعانه کوشیدند تا خطر استقرار استبداد دینی در ایران را به صدا درآورند.انقلابی که نه تنها گره ای از مشکلات عمده ی زنان ایرانی را نگشود بلکه از همان روزهای ابتدای پیروزی انقلاب با سیاست ها و رفتارهای زن ستیزانه آغاز شد.حمله به حقوق زنان آغاز سرکوب همه مطالبات دموکراتیک برخاسته از انقلاب مردم ایران بود که همچنان بعد از ۴١ سال ادامه دارد.اما نقش پررنگ زنان در جنبش هایملی سمبل مقاومت آنها به شمار میرود.ازمشارکت فعال در جنبش اعتراضی ٨٨ تا جنبش اعتراضی دی ماه ٩۶ ،حرکت دختران انقلاب علیه حجاب اجباری،شرکت چشم گیر زنان در اعتصابات و تظاهرات ها همه نشانگر آنند که قوانین ضد زن و ابزار اجرایی آنان چون گشت ارشاد ،اسید پاشی،دادگاه های اسلامی،نه تنها نتوانسته است مبارزه آنان را متوقف کند بلکه این مبارزات همچنان ادامه دارند و هرروزه گسترده تر می شوند.ما روز جهانی مبارزه برای حقوق زنان را به مردان و زنان دلیر کشورمان و زنان دربندی چون نسرین ستوده،گرخ ایرائی، و آتنا دائمی ها که اکنوندر زندان های اسلامی در برابر استبداد ایستادگی میکنند را شادباش می گوئیم و بر این باور هستیم که بدون برچیده شدن بساط تبعیض جنسیتی نمیتوان به رهائی دست یافت.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)