بر اساس ماده ۱۹ این اعلامیه هر کسی حق آزادی عقیده و بیان دارد و این حق شامل این است که فرد از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و همچنین در کسب اطلاعات و افکار و نیز در انتشار آن افکار با تمامی وسایل ممکن و بدون ملاحظات مرزی آزاد باشد. اما اصل بیست و چهارم قانون اساسی جمهوری اسلامی، عبارت کلی و مبهمی به کار برده که بیش از آنکه ضامن آزادی بیان باشد، مرز و قیدی برای آن تعیین کرده است.
این اصل می‌گوید نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند مگر آن که مخل به مبانی اسلام یا حقوق عمومی باشند اما مفهوم کلی و مبهم «مخل به مبانی اسلام» بودن مساله ای است که هر ممکن است هر اظهارنظری را شامل شود.
در شماره ۹۸ مجله حقوق ما به موضوع آزادی بیان پرداخته‌ایم؛ رویکرد اصلی مقالات این شماره، تقابل حکومت‌ها با آزادی بیان و قانون‌گذاری در این حوزه است.
سردبیر: نعیمه دوستدار
همکاران: معین خزائلی، مریم دهکردی، نقی محمودی، نیلوفر جعفری، رضا حاجی حسینی
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.